Bećir Vuković: Crnogorci se biju sa ženama

Onda je, odnekuda, izbio šumar, i viknuo: dosta, bre!, i istjerao iz šume i četnike i partizane. Tako, otprilike, glasi jedan vic koji nije baš popularan ni sa jedne strane ulice. Potpisniku služi (samo!), da kaže, kako je već na ovdašnjoj sceni Jedan novi šumar, i grmi: dosta je bilo pljačke, korupcije, ubistava, laži, dosta je bilo udbovskih namještenih procesa, i svih strahota i sramota, i mrakova komunističkih, špijunskih, i svjedoka od oka, dosta je bilo sudija i dželata, prevršila je vaša „pravda“; obesvećenja koja stigla i do naših dana, gdje je i kostrika procvjetala. Ali, još nijeste najstrašnije vidjeli, grmio je, nekada, i jedan ruski pjesnik. Da li ste najstrašnije vidjeli?

(Sudija, u namještenom procesu, postaje branilac ubici). Približavamo scenu: sudija koji je sudio ubici Saši Sinđeliću, u drugom (gore smo rekli namještenom procesu), imenovan je za advokata istog ubice Saše Sinđelića. A, imenovao ga je Specijalni državni tužilac Milivoje Katnić. Da, dragi imažinisti..! Tu bi se zaustavo i tvorac imažinizma Ezra Paund, tu bi stao, i sazuo se, i ušao u sudnicu u kojoj je advokat ubice, baš sudija koji je u jednom ranijem slučaju – sudio istom ubici. Da li povezujte. Ne, ovo nijesu imažinističke slike (lat: imago – slika), i štošta. Ne, to je turobna stvarnost koja se danas prikazuje u Crnoj Gori. (Da li ovakvi scenariji imalo uzbuđuju rediteljku i rektorku Radu Vojvodić)?

Bio jednom jedan sudski proces, tamo negdje, u nekoj imaginarnoj državi. Prenosimo vam samo zadnju scenu procesa. Evo šta su ti tipovi (dakle imažinisti), iz jednog fantastičnog procesa, na kraju, samo izvukli. Naime, kad je dokazano da je njegova žena imala ljubavnike, u završnoj riječi, Gospodin H (varani muž), samo je kazao: o, užasa li, ali jedan od njih mogao je imati cigaretu, i zapaliti ambar! Jeste, i u našem slučaju, jedan fiktivni terorista mogao je imati praćku, i ubiti sirotog vrapca na javoru ispred Skupštine. Nijedan terorista nije imao, čak, ni pušku, jer su ih, usput, u nekoj lažnoj državi, bacili, u neko jezero, a koje još nije upisano u geografske mape. Čisti imažinizam. (Ali, čim budemo primljeni u Nato, njihovi kartografi i geopolitički eksperti, netom će upisati jezero u novu balkansku mapu).

Doći će dan kad će me policajac, u prolazu ispred Skupštine, uhvatiti pod ruku, i sa sjetom reći: sjećate li se onih dana kad smo se borili protiv mafije i sudinica, i tužilaca i ubica, i korumpiranog pravosuđa, sjećate li se onih dana kad smo se borili sa policijom koja je tukla žene ispred Skupštine.

Sjećate li se vremena kad su se Crnogorci bili sa ženama, dobaci jedan sa strane, takođe u prolazu, što reko Brko.

P. S. Pod Goricom, u porti crkve svetog Đorđa, na kamenom zidu, sjedi beskućnik, i češlja se.