Nije normalno da Srbi između sebe mjere ko je veći Srbin

Piše: Petar Drašković

Od 1945. godine, jedino što se radilo do današnjeg dana od zlonamjernih ljudi je stalno potenciranje nekakvih “razlika” i distance između Crne Gore i Srbije.

Zahvaljujući nečijim interesima, desila se potpuno nelogična stvar. Da isti narod između sebe ima više navodnih problema, nego sa stvarnim neprijateljima i strancima. Nije slučajno da neko baš tako hoće i ne želi srpski narod ostaviti cjelovitim u bilo kom smislu.

Krivokapić je sinoć na RTS-u pričao o Srbiji na isti način kako bi to činio komunistički propagandista, dok je pikirao srpske političare iz Crne Gore kao glavni izvor problema, a obavlja radne sastanke sa stranim ambasadorima u Srbiji prije nego sa zvaničnicima zemlje koju je službeno posjetio.

Hrvatska akademija nauka i umjetnosti je sa zadovoljstvom prihvatila da bude saučesnik u rušenju pravoslavnog duha Crne Gore kroz oburdavanje Njegoševe kapele i izgradnju betonskog kazamata za pravoslavnog vladiku.

Time se Crna Gora kidala od Srpske pravoslavne crkve, duhovnosti, Dušanovog carstva, Karađorđa, Kosova i Metohije, a neki koji se danas odaju za iskrene pravoslavne hrišćane prihvataju te tekovine. Oni ne shvataju da nikada Crna Gora neće biti mirna dok se ne vrati sebi.

Nije normalno da Srbi između sebe mjere ko je veći Srbin, ili da zaziru više od svoga, nego od pravog dušmanina koji ne želi da postojiš, već da patiš i da te svađa sa bratom. Nema potrebe da od svoje nacionalne pripadnosti bilo ko pravi složenice koje je nemoguće i pročitati.

Za mene nikada neće postojati “odnosi dvije države” kada se radi o Crnoj Gori i Srbiji. Tu isključivo može biti sloge ili nesloge među svojima, a višestrukim priznanjem tzv. Kosova, gadljivošću prema svemu srpskom, pa i u terminološkom smislu, kao i vještačkim otuđenjem ovog prostora, može biti samo štete.