Novi Sad – Projekcija filma „Irodovi sinovi“
1 min read
Projekcija filma - plakat
U Gradskoj biblioteci, ulica Dunavska 1, Novi Sad, u sredu 15. maja 2019. godine, u 19 časova, biće održana proekcija filma „Irodovi sinovi“ u produkciji Fondacije „Prijatelj Božiji“.
O filmu će govoriti autor scenarija, publicista Hadži Bratislav Nikolić.
Pozdravna reč:
Batrić Ćalović, zamenik predsednika Udruženja „Obilić 1912-1918 “ Novi Sad.
Organizatori proekcije filma su Udruženje ratnih dobrovoljaca 1912-1918 njihovih potomaka i poštovalaca „Obilić 1912-1918“ Novi Sad i Gradska biblioteka u Novom Sadu.
Voditelj programa će biti Vesna Živković, urednik kulturnog programa Gradske biblioteke u Novom Sadu.
Film „Irodovi sinovi“ je dokumentarno-analitička priča o genocidu nad srpskim narodom u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj, koji je kroz minule decenije prikrivan, izlagan političkom embargu, zabranama i cenzuri. Nigde u svetu nije zabeležen ni jedan primer postojanja logora smrti za decu osim u NDH. Zato film posebnu pažnju obraća stradanju dece, baveći se uzrocima ovog svirepog zločina, otkrivajući istovremeno njegovu dubinu, ulogu rimokatoličke crkve, ali i onoga ko je decenijama bio čuvar ove strašne tajne i kraških jama.
„Irodovi sinovi“ je priča o dvostrukoj tragediji nevinih Srba: prvi put umorenih ustaškim noževima, kamama i srbosecima u Pavelićevoj Nezavisnoj Državi Hrvatskoj, drugi put našim zaboravom, nemarom i nezainteresovanošću u Titovoj komunističkoj Jugoslaviji.
Najodvratniji primjeri „drugosrbijanskog krivovjerja“ su Olja Bećković, Tihomir Petrović i Nikola Samardžić koji su bezvrijedna antisrpska globalistička NATO kič „imitacija“ svojih slavnih i velikih roditelja Matije Bećkovića, Miodraga Petrovića Čkalje i Radovana Samardžića.
„Bodine“, sve ste u pravu, kao i Vaš prethodnik, a „drugosrbijanci“ i nisu ništa drugo nego moderni poturčenajci, samo daleko ogavniji, perfidniji i nečasniji.
Novinar Ratko Dmitrović je na jednoj emisiji svjedočio da je samo zahvaljujući hrabrom protivljenju krajiškog prvoborca Dušana Brkića spriječen plan Brozovog režima, sa kojim su se potpuno saglasili sramotni srpski komunisti, da cijeli Srem pripadne Hrvatskoj. Da je ostalo tako, Zemun, Novi Beograd, Surčin, Dobanovci, Batajnica, kao i Sremska Mitrovica, Ruma, Inđija, Pazova, Šid, Sremski Karlovci, Petrovaradin bi danas bili Hrvatska. Hrvati bi sa te pozicije mogli Beograđane ubijati lovačkim puškama kao svaku drugu divljač. „Advokat“ te proustaške politike u Beogradu je monstrum koji sebe zove „druga Srbija“.
Ko ima ,osim Srba ,tu druga?Hrvatska,Albanija,Makedonija,Bih,Slovenija?
Niko,braćo Srbi.
Mi sami sebe davimo svojim prokletinjama iz svoje „elite“
Uvek je bilo tako i ostace.Budu jedno vreme sa svojim srpskim nastupom i uvjerenjem prosrpski žestoko a onda okrenu curak i postanu najodaniji i najpodmukliji vazali i izmetnute fukare.To se uglavnom odnosi na period od pada 1389 do danas.Imena nije potrebno navoditi svaki Srbin ih zna.To je Srbu sudbina,krst.Ima jedna scena u filmu „Kosovski boj“kada Obilic na samrtnoj kazni kaže sveze poturcenom srpskom velikasu:–Ja danas pravim granicu!
–Kakvu granicu ?Upita ga potur.
–Izmadju mene i tebe!
Dakle ta granica će uvjek biti u nama.Što je znak našeg opstanka.
Inače mesto gde se film prikazuje je pravo/blizu je spomenik Kralja Petra,Gimnazija,prelep trg i zaista izuzetno kvalitetan kadar koji vodi biblioteku.Oni zaista organizuju odlične kulturne programe.
Mnoge ustaše su se krajem rata samo „prebacile“ na komunističku stranu, a Brozov režim u kojem su bili mnogi osvjedočeni „srbožderi“ (Bakarić, Krajačić, Hebrang, Krklec, Krleža) je omogućio brojnim ustaškim zlikovcima, među kojima su i Pavelić, Luburić, Artuković da nekažnjeno pređu na Zapad i nastave živjeti tamo, dok su sve srpske antikomunističke formacije bukvalno istrijebljene, uključujući i desetine hiljada nevinih civila.