Ogrezli u parama, a bogme i naučnim referencama

U posljednjih nekoliko godina „meteorski“ napredujemo u svakom pogledu, da ne kažem kako je to od 21. maja 2006. godine naše (pre)svijetle, iznad plavetnim nebom obojene, istorijske točke (nad)nacionalnog zrenja i (samo)osvješćenja na čelu sa p(o)lit(ič)kom elitom iz (ne)ratnih 90-et i nekih već za njih profitabilnih godina pa sve do današnjeg 40% dostignutog „evropskog prosijeka“.

Tako sve u kontinuitetu sa par (naj)istaknutijih, nedodirljivih i potpuno ispra(v)nih, političkih ličnosti. Sve (do)kazano, (ne)zaboravno, (is)trajno, (pre)dano, (hariz)matično i vi(zio)narski (us)postavljene nezavisnosti – samostalnosti istorijske i milenijumske ponovo vraćene i uspostavljene nam državnosti crnogorske!

Sa (po)vraćenim (novo)govorom i jezičkim identitetom, ekonomski, vjerski i nacionalno uspavani građani pod 25-godišnjom devizom „mi znamo kako“, a za „bolji život“ i „evropsku Crnu Goru“, uz neizostavni „odbrambeni“ NATO savez, evropske integracije i tako smo tu gdje (je)smo na pragu dvadesetog vijeka, a možda njemu bliže deceniji unazad!

Da li zbog (pre)jake gravitacije koja na Zemlji djeluje ili zbog toga što jugoslovensko-srpsko-crnogorski nacionalni ponos „političke elite“ iz „Rata za mir“ i dijela „evropskih“ građana sada samostalne i nadaleko priznate, svakako uspravne i neosvojive Crne Gore, preteže – kriva na jednu stranu, mi još tavorimo odnosno batrgamo se u „živom blatu“ dugotrajnog „prosperitetnog“ evropskog prosijeka crnogorskog ekonomskog siromaštva u (pre)bogatoj Evropskoj Uniji.

Pa, kada tako dobro živimo, onda se ne treba čuditi što u Crnoj Gori nema nekih „AFERA“ niti „ORGANIZOVANOG KRIMINALA“, mada nam od skoro ovi na vlasti ponekad „otvore oči“ priznanjima da i toga imamo veliko breme – tovar kojemu ne možemo ništa bez pomoći Evropske Unije. Tako je to kad nam je nezavisna Crna Gora „DRŽAVA PRAVNA“, a državna kasa prazna ili prezadužena, pa su nam zdravstvo, prosvjeta, sudstvo, kultura, nauka na visokom i veoma zavidnom nivou i sve sa nultom nezapošljenošću! Naravno da smo takav „napredak“, prije svega ekonomski pa i demokratski politički, postigli zahvaljući onima koji neumorno bez (po)drške državom upravljaju – vladaju u kontinuitetu pune dvije i po decenije otvorivši 40.000 novih radnih mjesta za sve nezaposlene koji bi se ubuduće mogli naći na Zavodu za zapošljavanje, pod uslovom da i dalje bude savjetodavno lice osoba koje nije u konfliktu interesa sa svojom suprugom koja je na čelu tako značajne državne institucije.

To što se ponekad zaplijene stotine kilograma raznih opojnih droga, što je nekima moglo biti da podižu kredite dvadesetostruko više nego im vrijedi sva njihova pokretna i nepokretna imovina, što neko može da otvori „prvu banku“ najstariju u Crnoj Gori, što neko preprodaje tuđu imovinu kao svoje vlasništvo, što neke državne ličnosti pa i političari žive od dvostruko ili trostruko veće prosiječne evropske plate u Crnoj Gori i danas imaju imovinu vrijedu nekoliko miliona eura, što neko dobro živi i na godišnjem nivou uštedi par desetina hiljada eura od „evropsko-crnogorskog prosijeka“ samo iz razloga što „ima(ju) za suprugu“ vrijednu i „štedljivu domaćicu“, što neki profesori imaju mjesečna primanja ne manja od 3.500 eura pa do 15.000 eura ili na godišnjem nivou navodno od 132.000 do čak 162.000 eura nije nešto što bi moglo (za)interesovati one koji su u sprezi sa vlašću, jer institucije crnogorske države drže sve pod kontrolom i (po)nekad se desi da im po nešto mimo zakona se (pr)omakne!?

Šta je bilo i što se to desilo onima na Univerzitetu Crne Gore i širom države koji pored stanova dobiše „zaslužne“ umjetničke „radionice“ odnosno „radni prostor – atelje? Da li su otuđeni ili su na revers dati! Mnogo je još takvih i sličnih dodjela, podjela i namještanja poslova da bi ih ovdje mogli pobrojati. To su sve „afere“ koje se namještaju zarad nečije minule poslušnosti ili budućeg ćutanja, odnosno odrađenog ali dobro naplaćenog posla u kojem se zna ko je „gazda“ i dokle se može u zaradama tako dobro napredovati.

Ko se više sjeća sudskih procesa počev od „Avale“, Zavale“, navodno milionskih kredita imenovanih i proz(i)vanih po raznim štampanim i elektronskim medijima, brodova, zemljišnih parcela, basnoslovnih otpremnina pojedinaca i direktora, koji su ponovo postali politički aktivni i upravljaju novim preduzećima, sve do konačnoga stečaja odnosno gašenja kao neprofitnih „umrlih“ preduzeća za rasprodaju na namještenom tenderu, i tako dalje. Šta su na tom planu učinili istražni i sudski organi „pravne nam države“ Crne Gore, koja danas predano radi na učvršćenju crnogorskoga identiteta i rješavanju svih identitetskih važnih pitanja za njene najvjernije pristalice crnogorske nezavisnosti, a koji su samo malo prije toga bili na onoj strani na kojoj su bili gotovo svi iz redova „političke elite“ iz vremena njihovoga „rata za mir“?

Danas, šta se dešava na Univerzitetu Crne Gore i nije neka tajna? Poodavno se znalo ali se samo čekao neko ko će doći i prozvati profesiju, struku i nauku, pa progovoriti javno, jer ima političku moć ili tobože hoće da pomete ustaljenu praksu – očisti svoje dvorište! A šta bi ono, ne tako davno, na Filozoskom fakultetu, sa nekakvim novcima, primanjima, honorarima, časovima, studijskim odsijecima, profesorima koji imaju stranaku i političku moć i tako dalje? Takođe, šta bi ono, da li na Pravnom fakultetu sa nečijim honorarima i novcima, primanjima pojedinaca, prepravkama ocjena na ispitima i tako dalje? Od svega ništa, jer nije bilo ni lične volje, ni snage niti političke volje. A, možda su sve te navodne „afere“, ipak, bile samo blaga opomena da se slično nešto ubuduće ne dešava bez „dogovora“ sa onima na državnome i političkom vrhu ili uz potpunu primjenu važećih zakonskih propisa!? Da li je iza svega toga mogao stajati neki politički moćnik iz redova partije – koalicije na vlasti ili iz opozicije, ili je neko pipao puls manjem dijelu apolitičnog profesorskog kadra kao važnom faktoru u izbornim procesima koji su se kasnije dešavali?

Moglo se, a i dalje se može, nekim profesorima da se bave nastavom i naukum, podjednako i uspješno i da napreduju materijalno, stambeno i naučno referentno (na SCI listama imaju 5 naučnih radova ili mnogo više, a nemaju da valja niti jednu referentnu monografiju iz oblasti kojom se bave). Neki su prozivani za sumnjive doktorate ili plagijate i nikome ništa, a sumnja je ostala kao zaboravljena!

Kao, tek sada se zna i čuje za njihova primanja! Po platnim listama ili listama ukupnih primanja, navodno, vidi se da su neki profesori svaki svoj minut rada naplatili po 100,00 eura ili im je dopuštano da tako čine godinama! Mnogi od njih su na sjednicama vijeća fakulteta ili Vijeća društvenih nauka i Senata Univerziteta znali da upitaju šta taj i taj, moja malenkost na primjeru, ima od naučnih referenci i koju je knjigu napisao? Naravno, od nekih profesora nijesam mogao proći izbor u naučno zvanje iako sam imao dvije monografije, jer sam pisao i objavljivao kritičke tekstove u štampanim i elektronskim medijima? Njima je tada bilo važno da se bave više politikom a manje svojom profesijom, da čuvaju one koji im omogućavaju veliki novčani profit, da spriječe javnu riječ na Univerzitetu i kritički način sagledavanja stvari i pojava u crnogorskome društvu.

Naravno da će se među takvim profesorima i stručnjacima sa desetak godina bavljenja nastavom, strukom i naukom formirati „naučna elita“ ekonomista i inženjera – kao baza koja će jednog brzog dana sva ući kao samoprozvani akademici u neku dogovorenu ili objedinjenu akademiju, postati „prof. emeritus“ i ujedno biti nosioci nacionalnih penzija. Blago nama sa njima kao takvima i njihovim enormnim prihodima, koje nijesu mogli zaraditi pa da su danonoćno radili po nekoliko decenija.

Naravno, samo oni koji su ogrezli u parama, a imaju doktorske titule, zvanja i naučne reference, svakako uz političku podršku i odanost partiji i svome političkom vođi mogli su da rade i primaju tako enormne novce. Pa i trostruko manje da su primili šta bi falilo, ako su u pitanju, navodno, tako visoka primanja?

Samo, primjera radi reći ću da u toku moje naučne karijere, koja traje tri i po decenije, ukupni neto iznos po svim osnovama ne prelazi 140.000,00 eura!!! Nije tajna, visina mojega mjesečnoga primanja iznosi oko 770,00 eura.

Ko može opovrgnuti „meteorski“ ekonomski uspon „evropske Crne Gore“ ostvaren u dvoipodecenijsko vladavini „političke elite“ iz „rata za mir“, kada pogleda platne liste onih profesora čija imena čitamo ovih dana u štampanim i elektronskim medijima i bogme onih koji su daleko od javnosti, a sakrivaju se iza političkih moćnika, modernih crnogorskih biznismena ili nezavisnih medija i nevladinih organizacija.

Dr Momčilo Dušanov Pejović