Vučićeve junačine: Srpska policija tuče muzičare, hapsi profesore i ubija ulične prodavce! (VIDEO)

U poslednje vrijeme, sve je izraženija teza da politički otac premijera Srbije Aleksandra Vučića zapravo nije Vojislav Šešelj, nego Milo Đukanović – u prilog toj tezi ide i uloga srpske policije, koja je po, našem modelu, od isntitucije koja treba da štiti građane prešla put do privatnog obezbeđenja Vučićevog režima koje teroriše, prebija i privodi građane, najčešće bez povoda, „preventivno“.

Srpsku javnost šokirao je snimak gde policajac udara, a potom i privodi uličnog svirača, klarinetistu, kao vrhunac besmislene represije – među komentarima na ovaj događaj, pojavio se i jedan u kojem se ironično poručuje da je „naprednjacima počeo da smeta i džez“.

Međutim, dok su pripadnici policije bili „hrabri“ u obračunu sa ovim „antidržavnim elementom“, isto tako su ustuknuli dok su pod fantomkama skriveni batinaši rušili Savamalu u Beogradu i vezivali stražara, koji je posle preminuo od posledica povreda.

Državni neprijatelji: Profesori, šminkeri i novinari

Atmosfera strahovlade, slična onoj kod nas, posebno je „procvetala“ u prethodne dve godine, kada se za svaku kritiku režima, završavalo iza rešetaka. Tako se na spisku „državnih neprijatelja“, kojima je plijenjena lična imovina, našlo i ime jednog univerzitetskog profesora, beogradske šminkerke, ali i nekoliko novinara.

U svakom od ovih slučajeva, ponavljao se isti obrazac: ljude koji bi se sami odazvali pozivu na informativni razgovor ili privođenje, hapsilo je po desetak naoružanih policajaca, kao da se radi o kriminalcima ili vođama klanova, a ne o ljudima koji su se drznuli da kažu nešto što se ne slaže sa zvaničnom istinom.

Tako su, zbog opozicionog djelovanja, problem sa zakonom imali i univerzitetski profesor Andrej Fajgelj (o čemu je IN4S prvi pisao), šminkerka Jelena Maćić, novinar Tomislav Lovreković i drugi.

Komunalci: armija stranačkih kadrova koja ubija prodavce

Posebnu kategoriju predstavljaju komunalni policajci, koje obični građani po Srbiji često degradirajući nazivaju „pokretnim kafematima“ i „lepljačima plakata koji su na taj način zadužili uniformu“.

Pošto je vladajuća SNS proširila ovlašćenja komunalnoj policiji, oni su se prethodnih godina proslavili nizom slučaja prebijanja putnika bez karata u gradskim autobusima, zavrtanjem ruka uličnim prodavcima i drugim vidovima bahatosti.

Poslednji slučaj od pre nekoliko dana, uskomešao je duhove u srpskom društvu – naime, prema svjedočenju supruge pokojnog Vladimira Marinkovića, prodavca lubenice, on je doživio srčani udar usled konstantnog maltretiranja od strane komunalnih policajaca i to tokom jedne od njihovih bahatih intervencija je preminuo.

Prema riječima svjedoka, dok je Marinković umirao, jedan od policajaca mu je rekao: „Šta se foliraš“.

Komunalna policija je hrabrost, stručnost i etičnost dokazala i pre par godina, kada je brutalno oborila na zemlju i pretukla starca koji je, da bi preživeo, prodavao papriku iz svog automobila u Nišu.

Da jedna od omiljenih Vučićevih službi i perjanica u odbrani njegovog režima nije brutalna samo prema ljudima, nego i prema životinjama, uvjerili su se i građani Kruševca, koji su bili svjedoci još jednog „herojskog“ poduhvata komunalaca, vjerovatno dojučerašnjih omladinaca naprednjaka.

Naime, dok je mladić hranio i mazio psa na ulici, komunalac je u „junačkoj“ borbi uspeo da se obračuna sa životinjom.

Očistili kukolj od žita

Ovakvom ponašanju srpske policije, prethodila je temeljna „čistka“ u kojoj su bez funkcija ostali brojni pripadnici ove službe koji su poštovali pravila i njegovali patriotska osjećanja.

Policajci koji se nisu povinovali novim pravilima, okarakterisani su zvanično kao „rizični“ i sprema im se otkaz, dok istovremeno odgovorne funkcije obavljaju partijski pioni.

Tako je, recimo, sekretarka najosjetljivije službe, Uprave kriminalističke policije izvjesna Dijana Hrkalović, na čiji se mobing kolege žale, a koja je u veoma kratkom roku uspjela da slupa čak tri službena automobila.

Revnosni Internet korisnici sačinili su i adekvatnu kompilaciju postupanja policajaca po manirima aktuelne vlasti, gdje se u svega 2 minuta može vidjeti toliko zloupotreba i prekrašaja, da je teško povjerovati da se oni mogi načiniti tokom godina službe.

Čast da na svojoj koži, kao što snimak pokazuje, osjete „pendrek utjerivanje demokratije i evropskih vrijednosti“, imali su i žene i djeca – policija ne bira, dok je na zadatku. A, uvjek je na zadatku.

Imajući sve ovo u vidu, apsolutno nije teško povući „paralele“ između Srbije i Crne Gore.