Božićni “ustanak“: Bizarno ostvarenje plaćeno našim parama
1 min read
?????????????????????????????????????????????????????????
Stari Liberal, najpopularniji crnogorski bloger, prije nekoliko dana napisao je: “Milo nam je dariva’ državu, koju je našim parama, kupio sebi“. Ako pogledamo sponzore i dobrotvore serije “Božićni ustanak“, ispada da je i ovaj državotvorni projekat prvog ranga, finansiran po istom modelu kao i Milova kupovina Crne Gore.
Generalni sponzor serije je Elektroprivreda Crne Gore, kompanija sa većinskim državnim kapitalom. Ostali sponzori su Ministarstovo kultutre i održivog razvoja, opštinske administracije Podgorice i Cetinja, državna kompanija Aerodromi Crne Gore, te Bemaks kompanija koja svoj kompletan prihod ostvaruje iz projekata, čiji je naručilac i finansijer država Crna Gora. Snimanje serije pomogli su takođe Ministarstvo odbrane, Vojska Crne Gore, opština danilovgradska i još nekoliko desetina državnih institucija među kojima, Uprava za zaštitu kulturne baštine i Narodni muzej Crne Gore.
Angažovanje dvije vodeće institucije zadužene za istorijsko nasleđe i kulturnu baštinu, trebalo bi da implicira da je pomenuta serija djelo od neprocjenjivog kulturno-istorijskog značaja. Da li je zaista tako?
Sadržajnost istorijskog događaja obrađenog u seriji,nametnula je potrebu za izmišljanjem likova i događaja. Do sada, na polovini emitovane serije nije prikazan nijedan autentičan istorijski događaj. U prvih pet epizoda, stradao je samo jedan izmišljeni lik, navodni lokalni funcioner Todor. Od autentičnih istorijskih likova do sada su uvedeni samo mitropolit Mitrofan Ban kako razgovara za izmišljenim sveštenikom, te Krsto Zrnov Popović, prikazan kao gost nepostojeće kafane i kum izmišljenih likova.
Pored izmišljanja, autori serije pokazali su i skolonost ka bizarnom falsifikovanju istorijskih činjenica. Naime, za vodećeg agitatora ujedinjenja pokušali su predstaviti Miloša, studenta treće godine prava u Beogradu. Autorima je bio potreban lik, koji je za dvije godine studiranja u Srbiji, indoktiriniran i spreman da služi tuđim, srbijanskim interesima. Miloš tako u seriji drži vatrene i zapaljive govore, blago ubacuje ekavicu u komunikaciji, učestvuje u Todorovoj likvidaciji.
O koliko se plitkoumno pripremljenom liku radi, najbolje govori podatak da je Pravni fakultet u Beogradu, u trenutku Miloševog navodnog studiranja septembar 1916. – novembar 1918. (period austrougarske okupacije Beograda) bio zatvoren. Dakle, autori serije su elementarne istorijske činjenice podredili potrebama dnevno-političke propagande čitav vijek kasnije.
Sledeći upečatljiv, dvostruki falsifikat, predstavlja scena bacanja i potom gaženja zastave sa dvorca. Prvo, na dvoru tokom vladavine kralja Nikole nalazila se trobojka sa bijelim orlom, što neposredno potvrđuje slika proglašenja Crne Gore za kraljevinu 1910. Na zgradi crnogorske izbjegličke vlade u Neji kraj Pariza, takođe se vijorila trobojka, a Vijesti su danas pokazale jednako interesantnu fotografiju o učešću predstavnika crnogorske izbjegličke vlade u Musolinijevom maršu na Rim, naravno pod kraljevskom trobojkom.
U seriji je sa zgrade dvorca na cetinjsku ulicu bačena nepostojeća zastava, jer crveni Alaj barjak crnogorske vosjke nije imao apliciran zlatni, već bijeli orao. Prilikom oslobođenja Nikšića 1878, kralj Nikola je svoju besjedu pod Alaj barjakom počeo sledećim riječima: “Crna Gora je prva podigla Dušanovog bijelog orla“. Ovaj perfidan pokušaj identifikovanja sadašnje državne i slavne vojne zastave Kraljevine Crne Gore, dvostruka je potvrda bizarnog falsifikovanja elementarnih istorijskih činjenica u ovoj sceni.
Stoga, koliko je u ovakvom projektu bilo opravdano angažovanje Uprave za zaštitu kulturne baštine i Narodnog muzeja Crne Gore, ostavljam čitaocima da prosude sami. Takođe, javnost bi morala da zna koliko je koštala serija “Božićni ustanak“ i koliko je državnog novca na ovom projektu potrošeno? Interesantno bi bilo utvrditi i zaradu scenarista i režisera serije, kao i njenih producenata, Milovih medijskih pukovnika Darka Šukovića i Radeta Vojvodića, odnosno njenog umjetničkog direktora Milorada Popovića?
Bilo bi interesatno da se javnosti objasni kako je seriju to zadužio ministar prosvete Damir Šehović, kome se u odjavnoj špici navodi “posebna zahvalnost“? Javnost bi takođe morala da zna na kom konkursu su ovom projektu dodijeljena državna sredstva i koliko su prilikom donacija više desetina državnih subjekata, poštovani zakonski propisi.
A možda bi finansijski izvještaj bizarnog filmskog ostvarenja “Božićni ustanak“, posebno bio interesantan majkama sa troje i više djece, koje današnji kišni dan provode pred zdanjem parlamenta i spremaju se da pod vedrim nebom provedu četvrtu uzastopnu noć.
Svi ovi koji se tobože potpisuju kao „Drobnjaci, Pivljani, Vasojevići, Bokelji, Hercegovci, Moračani, Rovci, Bjelopavlići, Piperi, Bratonožići, Primorci,…“ su najobičniji udbaški „botovi“, čak je i njima jako ograničenima jasno da je njihova „popularnost“ u nabrojanim regijama i plemenima u „rasponu“ od 0,001 do 0,01%!
Nije ti ova logika, van svake logike!
Ništa smiješnije nego kada se današnja država Crna Gora poredi sa onom do 1918… To je samo pokazatelj krajnjeg nerazumjevanja istorije i politike. Crna Gora Petrovića je prestala da postoji 1918. odlukom Podgoričke skupštine, tj. bezuslovnim prisajedinjenjem Srbiji sa kojom je potom ušla u Kraljevinu SHS, a potom i Kraljevinu Jugoslaviju. Prema tome kraj postojanja te države je 1918. godina. Današnja međunarodno priznata država Crna Gora svoje granice duguje odlukama komunističkih vlasti, koje su, iz njima znanih razloga, skrojile novih 6 republika unutar federacije. A konačnu „nezavisnost“ ova republika duguje volji Zapada koji je nadvladao u hladnom ratu i razbio SFRJ. Crnogorska nacionalost se prvi put pojavljuje na popisu u vrijeme SFRJ, a jezik, kao i tkzv. CPC nakon 2000-te godine, političkom odlukom, kako bi se dovršio raspad Jugoslavije i odvajanje od satanizovane Srbije. Ova Crna Gora nema nikakav ni pravni, ni politički kontinuitet sa Crnom Gorom do 1918, pa bi bilo mnogo logičnije da se istorijskim nasleđem te države bavi današnja Sbija koja se nikada nije odrekla jugoslovenskog nasleđa.
CPC nakon 2000 god ????. Pa znas li ti ista , prijatelju ? Procital li ti ikad Ustav Svetog Sinoda CPC iz 1906 . Ne naravno niti si ikad cuo da nesto tako postoji . Ali niko se nije nauc en rodio . Evo i vi iz redakcije uzmite i procitajte . mnogi nece vjerovati svojim ocima ali uzmite i srpske izvore pa procitajte ps . Evo ti link . procitaj a onda se izvini citaocima portala jer si neznalica a istrcavas se .
https://hr.wikipedia.org/wiki/Sveti_Sinod_Crnogorske_pravoslavne_Crkve_1904._-_1918.
Zelen jesi, još si i budala!
I sto ovo kazuje. CG je sačuvala iskru slobode svoje, Crnogoraca i iskru slobode za potlačene Srbe pod Osmanskim carstvom u cilju njihovog oslobođenja. Čuvala je lucu slobode i za nijh i sačuvala je. Ovim Krsto Zrnov nije rekao da su Crnogorci Srbi, već da je borba Crne Gore i njena sloboda bila podstrek za osloobođenje Srba i sačuvala je iskru slobode i za njih.
„Crna Gora ona zemlja đe se čuvala i sačuvala iskra slobode Srbinove“ – Krsto Zrnov Popovic
Zločini prema crnogorskihm zelenašima i komitima su nastavljani i tokom 1921. godine. Tako je 2. septembra 1921. ubijen rodoljub crnogorski Vukić Vujisić. O tome list NRS Crna Gora piše: „2-og ovog mjeseca, jednoj žandarmerijskoj patroli pošlo je za rukom, da uhvati odmetnika Vukića Vujisića, iz sreza Donjo-Moračkog, okruga Kolašinskog. Vujisić je prilikom sprovođenja pokušao bjegstvo i žandarmi su ga ubili“ („Crna Gora“, Cetinje, broj 67, godina II, petak, 9. Septembra 1921, str. 3, članak „Ubijen odmetnik“).
Serija je odlicna , istorijsko stivo posteno prikazano .
A to sto se ne svidja ovima sto bi danas da ponove 1918 , je druga stvar !
Grdno je da ne moze grdje kad se iyda svoja domovina , zato je serija vazna da nam se djeca uce .
Iz sličnih ili istih razloga prijevio se i predao 31. maja 1921. godine Načelstvu okruga kolašinskog, kako isto načelstvo javlja brzojavom broj 2828 i „odmetnik Lakić Lakićević“ („Crna Gora“, list NRS za CG i Boku, Cetinje, broj 39, utornik, 31. maja 1921. str. 3, članak „Prijavio se“. Lakić Lakićević bio je politički zelenaš i učesnik u komitskim akcijama u kolašinskom i drugim okruzima „Za pravo, čast i slobodu Crne Gore“.
Bilo je mnogo crnogorskih zelenaša i komita iz cetinjskog sreza, koji su vojevali protiv okupacije i aneksije CG sprovedene od strane Srbije 1918. Brojni su, nakon dužeg ratovanja, bili prinuđeni, pod silom režima, gonjenja, represalija i prijetnji za njihove porodice i mještane, te nastojavši da iskoriste amnestiju regenta Aleksandra karađorđevića od novembra 1920. godine, a usljed splašnjavanja masovnosti ustaničkih akcija, te da spasu glavu i pokušaja da dobiju ličnu slobodu, da se predaju vlastima. Tako se krajem aprila 1921. godine predao vlastima komita iz sela Mirac (Njeguši, cetinjska oblast) Ivo Jovanov Kustudija, a 13 maja 1921. godine predali su se vlastima takođe iz sela Mirac (Njeguši) Jošo P. Kašćelan i Marko I. Kašćelan (vidi o tome “Crna Gora”, list Narodne radikalne stranke za Crnu Goru i Boku, Cetinje, br. 34, petak, 13. Maja 1921, str. 3, članak “Komiti koji su se predali”).
Nije pravljeno vašim parama, nego crnogorskim. Nijedna rublja ni dinar nisu potrošeni na ovaj projekat.
NEKRSTO TO SU PARE NARODA NIJEDAN EURO NEDADOŠE ACO ŠARIĆ KALIĆ BAROVIĆ BOKAN FRANC BRKOVIĆ ĐONOVIĆ PINK M ONAJ KOJI NEZNA JEZIK A PRIMA 3500 EURA MESEČNO NEMA MUHOVIĆA BAŠ ME ČUDI JER REČE DA SU ONI UČESTVOVALI U STVARANJU DRŽAVE
Nestanak Crne Gore kao politickog subjekta nije po autoru bitna cinjenica vec je vazno koje je boje bila zastava..trobojka ili crvena…ovo nije dokumentarna serija vec serija koja pokusava da objasni slojevitost naseg nerazumjevanja, koja traje i do danasnjeg dana..na zalost..negiranje Crnogoraca, Crne Gore u Crnoj Gori danas djeluje arhaicno i opasno jer nas takva prica ne vodi u gradjansko drustvo i sve sto takvo drustveno uredjenje nosi sa sobom…mozda nosiocima ovakvih negatorskih prica gradjanska drzava i nije cilj ali to treba posteno reci..
Pa da, nije bitno šta se, zapravo, desilo. Bitno je ono što si naučio sa dnevnika, pobjede, špijuna i agenta iz kafane.
Izvoli ti u građansko društvo, pa orite Siti kvart i Deltu, mora to malo da se usitni, neće žito iz neuništivog predizbornog asfalta.
Mada, možda griješim, možda se osviješćeni kosmopolita građanin hrani nekom drugom, prefinjenom evropskom hranom koja je naučila da raste po propisima iz velikog Brisela. Čuvenog (po nečemu, valjda) Brisela!
Znali iko živi-što bi na Cetinje 8.marta.1942..kad dva „crnogorca“ Blažo Đukanović i Krsto Zrnović potpisaše „prvu narodnu slogu-četnika i zelenaša“-pod kotulom guvrnera ND ustaško četničke MNE-fašističkog generla sinjor Pircia Birolia…?
KAKO FINO SLAGA PA OBOJICA SU BILI U ČETNICIMA I NOSILI KOKARDU TO JEST KRUNU NEMANJIĆA
NEGO NEPISMENI JESILI PROMIJENIO PELENE
Govedo nijesu bili ista vrsta cetnika Krstovi su cetovali mnogo prije Djukanovicevih
Bozicni ustanak je istorijski događaj, započet januara 1919. ali u stvarnosti to je kontinuirani ustanak Crnogoraca, naroda i nacije „odrasle u slobodi da odbrani svoju slobodu“ (Sekula Drljević) koji je Crnogorski ustanak permanentno trajao, većeg i manjeg inteziteta i u raznim i različitim fazama i oblicima masovnog otpora, ali i komitskog, gerilskog partizanskog rata Crnogoraca i drugih stanovnika CG okupaciji i aneksiji Crne Gore i protiv represivnog režima koji je upravljao CG pod žezlom Beograda. Taj ustanak odnio je brojne žrtve na zelenaškoj, ali i drugog strani (na strani okupatorske vojne, žandarmerijske i policijske vlasti i bjelaških „omladinskih i kontra komitskih četa“ i civilnih vlasti). U njemu su zelenaši i njihove familije i pristalice enormno stradale na čitavom prostoru današnje Crne Gore. Pored ostalog, mnogi su zelenaši, ustanici i komiti uhvaćeni u borbi sa gonećim odredima režima, uhapšeni i zatvoreni. Cifra zatvorenih Crnogoraca i Crnogorki, muškaraca, žena i djece od 1919. do 1921 premašuje cifru od 4.000 ljudi. Recimo, ovom prilikom samo da je crnorukac Stojan M. Popović, srpski i jugoslovenski pukovnik, koji je žario i palio i ubijao po Katunskoj nahiji sa svojim odredima i četama uspio između 3. i 4. januara 1920. godine u borbama sa komitima zelenašima u Katunskoj nahiji i u potjeri za njima da na prostoru između brda Lisca i Kopitnika (u okolini Čeva) ubije jednog crnogorskog zelenaša patriotu Ivana F. Roganovića, a zarobili su ustanike zelenaše Krsta Lj. Popivodu i Blagoja Đ. Kuzmana iz sela Lješev stup (Bjelice), a iz Velestova (Čeva) Filipa V. Mrđenovića, Vasa M. Stanojevića, Marka V. Mrđenovića, dok je 4. januara iste godine uhvaćen u borbi na čevskom Liscu komita i zelenaš Milovan Nenezić. Svi oni su potom uhapšeni predati Komandi Zetske divizijske oblasti na Cetinju i njenom komandantu generalu Milošu M. Mihailoviću na dalji postupak (Vidi o tome više: Izvještaj pukovnika Stojana M. Popovića, Komandanta odreda za gonjenje odmetnika, br. 243 od 4. I ‚1920 sa čeva KZDO (Izvor: AIICGP, fascikla br. 368. Objavio cijeli izvještaj prof. dr Šerbo Rastoder, akademik CANU, „Skrivana strana istorije 1919-1929“, II izdanje, tom III, dok. br. 974, PG, 2006, str.1197-1200).
Ne bi skodilo da se „pravo zbori“ i prizna istina, koja, kako kaže, Tit Livius „previše trpi ali se nikada ne može zatrti“. Velikosrpski osvajaci i okupatori, uz pomoć domaćih izroda od 1918 pa nadalje u crno su zavili Crnu Goru pod komandom oficira zloglasne „Crne Ruke“.
BRAVO ŠERBO KAD PODUČAVAŠ OVE SLEDBENIKE DARVINOVE TEORIJE
Ma koliko se trudili sa detaljima potjera ,hapšenja i puškaranja,vi i vaši istomišljenici da prikažete Božićnu pobunu tj.“ustanak“ kao opštenarodni narodnooslobodilački pokret obespravljenog naroda u CG od strane „okupatorske“ srpske vojske,istina je neumoljiva.Ni ustanici ni politički nalogodavci „ustanka“ nisu imali naklonost većine naroda u CG.O tome svjedoči izvještaj međunarodne komisije iz februara 1919.,gdje piše da „500 oficira i vojnika nisu mogli nametnuti svoju volju hiljadama Crnogoraca“ Ok,ajde da kažem da je na strani zelenaša i bilo nekih opravdanih argumenata, sa kojim bih se složio sa bratom Đikanom da je Jugoslavija i kraljevina SHS najveća greška srpskog naroda, da su Petrovići zaslužili krunu ujedinitelja cijelog srpstva.Ali Petrovići su svojevoljno napustili CG kad je zagustilo i kad je narodu bilo najteže,pa poslije htjeli da se vrate na gotovo kad je neko drugi,Karađorđevići ( o njima nemam neko visoko mišljenje)dobili rat !
Vi i vaši istomišljenici stalno onu drugu, bjelašku CG nazivate neprijateljima,izdajnicima,izrodima(među kojima je i moja familija)a koja je na tlu CG vjekovima.A takvih porodica je bilo na hiljade u momentu ujedinjenja,pa i poslije.Većina CG je za vas izdajnička !To ko je bio izdajnik a ko patriota ,neki naredni događaji će objasniti.Kao što pomenuh na drugoj temi sa istom tematikom o Savu Fatiću,u 13.julskom ustanku diže se sva CG (među njima i moja familija)dok u Božićnom tzv.ustanku,odziv je vrlo mali,svega par hiljada.Toliko o tome.
E sad neizmjerno hvala redakciji što je postavila ,meni do sad nepoznatu, a vjerujem i široj javnosti, fotografiju o maršu fašista na Rim. Jer je to NEOBORIV DOKAZ ko su tzv.ustanici bili,i za čiji interes su radili.I koliko duge su njihove veze sa fašistima Musolinija bile od svog osnivanja,a koje će zaviti u crno Crnu Goru par decenija kasnije.Po broju žrtvava neuporedivo više od Božićne pobune.
Jada i sramote :
Dična izbjeglička crnogorska vojska paradira sa natpisom: .FASCIO DI COMBATTIMENTO MONTENEGRINO ,u prevodu “ ODRED FAŠISTA CRNOGORACA“ !,i to sa sve zastavom za koju sam oduvijek mislio da je neokaljana.
Treba li šta više dodati ?
Pametan i ozbiljno obrazovan zna za sveto pravilo, da se u ovakvim slučajevima, ispituje meritum stvari koji stoji u fornalno-pravnoj ravni!
Riječ je, valjda niko normalan neće sporiti, o neuspjeloj pobuni!
O pobuni, koja kao i svaka druga pobuna, sve stavlja na jednu kartu – da podigne narod na noge, da preraste, izraste u svenarodni ustanak!
Kako se to nije dogodilo, protagonisti su zapali u krajnju neugodu da ih sama realnost i domašaj pobune nepogrešivo stavlja i formalno definiše kao pobunjenike. Iz čega, u smislu unutrašnjih zakona i pravne regulative, ali i međunarodnog prava i prakse, njih jedino opisuje pretpostavljena krivica veleizdaje!
Dakle, veleuzdajnici, što je jedno od najtežih krivičnih djela, predviđenih i zakonom Kraljevine SHS, kao i u svim zakonodavstvima prosvećenih država tog doba!
Onda, tada, kada je postalo jasno da pobuna neće prerasti u svenarodni ustanak, pobunjenici gube pretpostavljeni legimitet i u potpunosti politički kredibilitet!
Pobunjenici postaju banditi, a njihovo djelanje puki banditizam, na koji svaka država djeluje svim raspoloživim sredstvima, što podrazumjeva i određenu kolateralnu štetu!
Kako sve postaje jasnije, ako se čitava stvar zarotira za 180 stepeni : da je pobuna prerasla u svenarodni ustanak, da su ustanici uspjeli u svom naumu, da su pobjedili u sukobu sa snagama legalne i legitimne vlasti, da je ta pobjeda bila cjelovita i nesporna, da su imali teritorije koje u potpunosti i neprikosnoveno kontrolišu, da su formirani privrjemeni civilni organi, da je u krajnjoj instanci međunarodno priznata nezavisna srpska država Crna Gora, kojoj bi u toj situaciji svakako bio priznat i međunarodno-državni kontinuotet … Da se sve to dogodilo, i to baš ovim rjedosledom, onda bi veleizdajnici i pobunjenici, među kojima i moja dva poginula rođaka sa majčine strane, onda bi oni bili nacionalni junaci, verovatno, neki među njima i politički prvaci!!! Slavljeni i posebno poštovani ljudi!
AlI, nije se tako dogodilo …
To se zove, realnost.
A svako dovođenje neupitne realnosti jednog istorijskog događaja, svudijen se pod kapom nebjeskom krsti notornom glupošću!
Kako ni ja, ni niko drugi, uglednim dukljanskim naučenjacima, ne možemo da zabranimo da budu glupani!
Kako svako ima obavjezu da brine o svom imenu i profesionalnom dignitetu!
I ako neko, nešto nije razumio …
Nije nemoguće, da sam kojim slučajem tada živio, da ne bih bio sa ujčevinom u šumi!
Sanjao da jednom budem nacionalni junak, spreman da završim i u običnog pobunjenika, koji je skončao u banditizmu!!!
… Kako su i oni sve to znali, rizikovali, propali!
Među njima mnozina dobrih i poštenih ljudi, kakvi biše i moji junački rođaci!
Čudo je ta istorija!
Ko je nije shvatio, taj je nije ni razumio!
Na sramotu svoju, nije razumio!
„Kako ni ja, ni niko drugi, uglednim dukljanskim naučenjacima, ne možemo da zabranimo da budu glupani!“
Moj Djikane, ocigledno ni tebi niko nije zabranio da budes glup.
Baš sam od tebe očekivao da razumiješ poentu!?
Kako si u prethodnim postovima pokazao neviđenu erudiciju i sjajan intelektualni polet!
Čudo je ta dukljansko pamet!?
… Iskrivljena! … Neshvatljiva!
I samom onom nesrećniku, zarobljenom u tuđu glupost i sopstvenu (ne)razumnost!
Koji je takav tijesto!
Koga svaka rđa može da premjesi iz Srbina u …
…U što mu drago!
Kako ti želim svaku sreću i svako dobro, zAKIVAni, stopot u istu onu dukljansko glupost!!!
A hoce li prikazati kao epilog kukavicko ubistvo Krsta Zrnova Popovica kojeg ubise na prevaru rodonacelnici sadasnjeg Montenegrinskog projekta?. Jedan od njih je direktni ucesnik: Veljko Milatovic, a drugi organizator Jovo Kapa. Krsto se sa vise od 70 godina junacki zamijeni i ostace zapamcen kao junak, a ovi komunisticko – montenegrinski prevaranti kao kukavice. Takva vam je svaka rabota montenegrini!
Crnogorski ustaše
Jedan fenomen koji je svoje konačno lice pokazao u drugom svjetskom ratu, malo je poznat široj javnosti. Do skora je i sakrivan i guran pod otirač zbog sramote i štete koju je mogao da napravi nekadašnjoj srbijansko-crnogorskoj „slozi“….bratskoj srpskoj slozi.
Da bi objasnili ovaj fenomen, moramo se vratiti malo nazad kroz istoriju u doba kraljevine Crne Gore i njenog suverena knjaza a kasnije i kralja…Nikole I Petrovića Njegoša.
Crna Gora, koja je ustrojena po principu jedne vojne krajine iliti gerilske države, zbog velikosrpske državotvorne ideje koju je baštinila kroz dinastiju Petrovića…ali je baštinila i srpski nacionalni etnos, srpsko pismo, srpski izvorni jezik , istoriju i običaje…ne bez razloga Crna Gora je kroz istorIjU zvana Srpska Sparta.
Tako je bilo sve do dinastičke borbe između dvije srpske kraljevske kuće za presto velike države za koju su se borili Karađorđevići i Petrovići, balkanskih ratova i prvog svjetskog rata te ujedinjenja Crne Gore i Srbije na famoznoj podgoričkoj skupštini 1918.
Protivnici ujedinjenja Srbije i Crne Gore su podstaknuti izbjegličkom vladom svrgnutog kralja Nikole podigli oružani ustanak 1919 koji je ugušen , ali je odnio dosta života i u bratske odnose dvije države zauvijek unio sjeme zla.
Sekula Drljević i Savić Marković Štedimlija
Čovjek zbog koga je ovaj topik i dobio tako zvučan naziv u vrijeme tzv.Božićne pobune 1919. i ujedinjenja dvije države, bio je jedan od vatrenih pobornika ujednjenja…čak je o tome ostavio i pisanih tragova…dr.Sekula Drljević, kandidat za ministarsko mjesto u Beogradu.
Igrom sudbine velikom „unionisti i borcu za ujednijenje“ je ta fotelja je izmakla a on osvetoljubljiv i buntovan kakav je bio a istorija i vrijeme posvjedočili…okrenuo ćurak naopako te osnovao u Podgorici 1925. (separtističku) Seljačku stranku, ali kako je slabo imao pristalica napustio je i pridružio se Hrvatskoj seljačkoj stranci Stjepana Radića i tako iz svoje bolesne mržnje i osvetoljubivosti postao jedan od ideologa budućeg ustaškog poketa a kasnije u toku rata jedan od njegovih njegovih idejnih vođa blizak Paveliću.
Tokom sudskih procesa u bivšoj Kraljevini Jugoslaviji, kao advokat besplatno je branio komuniste i pripadnike ustaškog pokreta te zaslužio počasno mjesto u budućoj Pavelićevoj NDH.
Bio je prvi zagovornik crnogorske nacije, tzv. crnogorske pravoslavne crkve i crnogorskog jezika, zasteve i himne koje je još u toku rata pokušao da ostvari uz pomoć NDH i Italijanskog okupatora. Italijani su ga brzo pročitali i uvidjevši da u tadašnjoj Crnoj Gori nema nikakvo uporište protjerali…ali su ga Pavelić i njegove ustaše dočekali raširenih ruku u Zagrebu, jer je kao Srbin bio posebno voljan da radi protiv Srbije i Srba uopšte, što je Hrvatima posebno imponovalo.
Sa prijateljem i istomišljenikom Savićem Markovićem Štedimlijom iz Pipera u Crnoj Gori radili su na uspostavljanju tzv. Hrvatske Pravoslavne Crkve te kao ideolozi ustaškog pokreta krivi za brojne srpske žrtve koje su iz toga proistekle.
Pored Sekule Drljevića i Savića Markovića Štedimlije izroda iz Crne Gore je bilo još koji su zajedno sa njima „radili“ na „obnovi“ crnogorske državnosti, ali zbog nemogućnosti direktnog uticaja na Crnu Goru, svoje bolesne ideje i experimente sprovodili nad Srbima u Pavelićevoj državi.
Za vrijeme rata pisali su Knjige ali i članke u ustaškim novinama i podstrekavali na zločine prema Srbima.
I jedan i drugi su proglašeni za ratne zločince. Sekulu Drljevića su u Austriji u jednom hotelu gdje se skrivao čekajući vezu da se prebaci za Lat.Ameriku ubili Đurišićevi četnici sveteći svoga komandanta koga je ovaj na prevaru ubio u Jasenovcu, dok je drugi odrobijao u Jugoslaviji dio nekave ionako male kazne od samo nekolike godine ali je izlaskom na slobodu u komunističkoj Jugoslaviji posebno za vrijeme MASPOKA nastavio svoju antisrpsku politiku sve do svoje smrti u Zagrebu 1971.
U ustaškoj Hrvatskoj Reviji u Minhenu je povodom njegove smrti napisano doslovno ovo: “ U Zagrebu je 25.siječnja ov.g. umro a 28. sahranjen na Mirogoju Savić Marković Štedimlija, ugledni publicista i veliki prijatelj hrvatskog naroda“.
Šta kome ođe nije jasno!?
Pa oni pobunjenicima, njima, akterima neuspjela pokušaja da se sprječi ujedinjenje sa Srbijom, sa njima, svima Srbima, do poslednjeg zelenaškog Srbina, žele, ništa manje ni više, nego da namire i plate fašističku i antisrpsku Montenegriju!
To im naum, jadi ih znali njini!
A mi, a mi se kao čudimo!
Pa oni su sve antisrpsko u zemlji čuda, u Makondu u velja brda, u najljepšu srpsku Planinu, platili srpskim!
Čime drugim, kad ođe ničeg osim srpskog nema!
Dušama su srpskim platili antisrpsku privatnu državu Nečastivog iz Katunske i četrdeset razbojnika i secikesa!!!
… Pa neće jednu seriju u seriji laži o sebi i nama!
Pa ćemo još i da im se čudimo, kako nam ništa pametnije ne pada na um!?
.. Kad jednom ovo prođe, a proći će brže no se nadamo, sebi ćemo se čuditi, ne njima!
Sebi samima.Još ćemo da se kajemo, za guzicu da se ujedamo!
Zato što oni nikada ne bi bili mogući, bez nas nemogućih!
… Mi smo njima kvasac, svakog njiovog nepočinstva kvasac!
Bez nas ovakvih, oni su ništa. Ništa od ništa!
A mi smo svi zajedno ništa, ako su oni nešto!
Ološ je ološ. Nemaju muda za vece stvari pa se na najgori način obrušavaju na najbolji dio stanovnika ove kvazi države. Koja bi vlast sem fukarska gurala prst u oko najboljem dijelu svojeg stanovništva. Ako ova ološ bude baštinila ustašku ideologiju ovoj drzavi nema spasa.