Tošković: U prethodne tri decenije CG je najviše potonula u odnosu na druge balkanske zemlje

„Dugogodišnja koalicija Demokratske partije socijalista i njenih koalicionih privezaka dovela je do izvjesnog gubitka identiteta svih strana, pa ih je postalo teško razlikovati jedne od drugih u lažima koje su im najjače oružje“, poručio je Radovan Tošković, predsjednik Radničke partije
OO Podgorice.
Tošković je dodao: „U Crnoj Gori je sve laž, investicije su laž, BDP je laž, radna mjesta su laž i kada se sve gradi od laži onda je i vaša moć laž, ali te laži režima ne mogu vječno trajati. Zato je režim Crne Gore potrošač ideja i istina. Za ekonomsko-socijalnu krizu u Crnoj Gori moraju ponuditi rješenja svi subjekti. Ta rješenja će imati veliku snagu samo ako proisteknu iz širokog društvenog konsenzusa.“

„Režim obmanjuje crnogorsku javnost da se stanje u ekonomskom životu poboljšalo. Najbolje ekonomsku stvarnost mogu da ocjenjuju oni koji u njoj žive, a to su građani, privrednici, poslodavci i zaposleni. Ankete građana o stanju proizvodnje, zaposlenosti i standarda, kao i poslodavaca o uslovima poslovanja, poreskom opterećenju privrede valjda bi trebalo da budu najvažniji indikator. Te ankete direktno se obično ne saopštavaju, ali se zato ekonomsko-socijalno stanje zaposlenih vidi u broju protesta, štrajkova i po činjenicama da određeni broj radnika prima plate sa zakašnjenjem kao i da svake godine raste broj firmi sa blokiranim računima“, poručio je Tošković.

„Licitiranja od strane režima da su nam penzije i plate na zavidnom nivou u odnosu na okruženje kao i rekordi neto prosječne zarade u državi od 509 evra kao najviše u okruženju predstavljaju najgrublji falsifikat i podvalu kao i potpunu besmislicu, ne samo sa ekonomsko-socijalnog stanovišta već i u logičnom pogledu“, rekao je Tošković i dodao:
„Ovdašnjim korisnicima je veoma poznato da se realne zarade i penzije mjere unutrašnjom kupovnom moći koja zavisi od informacije i strukture troškova života u Crnoj Gori. Treba se vratiti u realni privredni život i ekonomiju i socijalnu stvarnost današnje Crne Gore koja je prethodne tri decenije najviše potonula od svih balkanskih zemalja usljed loše dizajnirane tranzicije odnosno nesprovedenih tržišnih reformi.“
„Zato su Crnoj Gori potrebne ne samo projektovane već znatno veće stope rasta od globalnog prosjeka. One se ne mogu postići autosugestijama režima da u svakom pogledu napredujemo, političkim marketingom, administrativnim preraspodjelama ili neprincipijelnim ciljanim podsticajima iz budžeta, već prije svega neutralnim mjerama popravljanja makro i mikro ambijenta neselektivnom primjenom zakona, reforma javnog sektora u kojima nema mjesta za partokratiju i privilegije po bilo kom osnovu“, zaključio je Tošković.