Advokat Šofranac o kampanji protiv Vučurović: Lobotomija jednog nemorala

„U poslednjih par nedelja svjedoci smo besprizorne i organizovane harange koju sprovode aktivisti bivšeg DPS režima uz svesrdnu pomoć medijsko-finansijskog koncerna „Vijesti“, protiv direktorice podgoričke Gimanazije Biljane Vučurović“, navodi u saopštenju datom IN4S advokat Savo Šofranac.

Šofranac kaže da je vrhunac ove namještene afere  zapisnik kontroverzne prosvjetne inspektorke Lucije Adžić u kome se predlaže razrešenje direktorice škole.

U narednim redovima nalazi se prenesen dio saopštenja advokata Sava Šofranca.

,,Kao pravnik i advokat pokušaću da, u kratko, široj javnosti objasnim apsurdnost i pravnu neutemeljenost ovakvog nalaza prosvjetne inspekcije. Pa tako, treba ukazati na sledeće:

1.      Članom 222C stav 2 Krivičnog zakonika, propisano je da onaj ko seksualno uznemirava drugo lice kome je nadređen ili koje se prema njemu nalazi u odnosu zavisnosti ili koje je posebno ranjivo zbog dobi, bolesti, invaliditeta, zavisnosti, trudnoće, teške tjelesne ili duševne smetnje, kazniće se zatvorom do dvije godine. U konkretnom slučaju, profesor gimnazije ja sporne poruke slao tada već bivšoj učenici, nakon završetka njenog školovanja, dakle punoljetnoj osobi kojoj u tom trenutku ni na koji način nije bio nadređen i koja se nije mogla nalaziti u odnosu zavisnosti prema njemu.

2.      Bivša učenica Gimnazije seksualno uznemiravanje putem lascivnih poruka nije nikad prijavila organima krivičnog gonjenja (policiji i tužilaštvu), već se mejlom obratila školi sa sumnjom da je takvo ponašanje profesora navodno prisutno u odnosu sa drugim učenicama. Međutim, bivša učenica u mejlu nije navela nikakve bliže podatke niti imena učenica škole koje su navodno ugrožene od strane profesora Gimnazije, iz čega se može zaključiti da se radi o nedokazanim pretpostavkama na osnovu kojih se od strane škole ne može pokretati bilo kakav postupak za utvrđivanje odgovornosti.

3.      Direktorica škole je sprovela disciplinski postupak za povredu radne obaveze, u kome je profesoru izrečena disciplinska mjera za ponašanje prema bivšoj učenici, pri čemu je njegova odgovornost utvrđena isključivo na osnovu priznanja profesora da je učinio grešku u postupanju, a ne na osnovu svjedočenja bivše učenice. Takođe, direktorica nakon ovog organizuje redovne hospitacije (praćenje) predavanja ovog profesora od strane drugih profesora, pri čemu nije registrovano nikakvo neubičajno ponašanje.

4.      Nakon proteka tri godine od spornog događaja i nakon medijske kampanje i hajke kojoj svjedočimo, nijedan bivši ili sadašnji učenik Gimnazije niti njihov roditelj nije prijavio slučaj seksualnog uznemiravanja od strane ovog profesora, ili bilo koje drugo neuobičajno ponašanje, iz čega se može zaključiti da su netačni navodi bivše učenice o ugroženosti drugih učenika. Samim tim su besmisleni navodi iz zapisnika prosvjetne inspektorke da direktorica navodno nije obezbijedila mjere prevencije od nasilja u školi, jer nikakvo nasilje nad učenicima škole od strane ovog profesora nije nikad ni utvrđeno.“

Šofranac tvrdi da navedene činjenice govore dovoljno same za sebe, ali da se ne može oteti utisku i uvjerenju da u postupanju direktorice Gimnazije nije bilo nikakvog nezakonitog postupanja ili propusta u radu, nego da je na djelu politički obračun „orkestriran od strane dukljanskih šovinista“.