Antisrpska Hrvatska: Milanković poznat na Mjesecu, ali ne i u rodnom Osijeku

Veliki naučnik Milutin Milanković, prema kojem su nazvani neki od kratera na Mesecu i Marsu, neće dobiti bistu ispred Treće gimnazije u Osijeku zato što je Srbin, prenose „Vesti“. Osiječka Gimnazija ima praksu da postavlja biste slavnih učenika. Ali, ta čast ne može biti ukazana i Milankoviću.

Dvojici poznatih učenika osiječke Treće gimnazije Miji Kišpatiću, koji se bavio prirodnim naukama, i Milutinu Milankoviću, geofizičaru i astronomu, date su različite počasti. Kišpatiću će biti postavljena bista ispred ove slavne osiječke srednje škole, u Parku hrvatskih velikana.

Milankoviću u čast upriličen je naučni skup povodom 60 godina od njegove smrti u njegovu rodnom Dalju, nadomak Osijeka. I to je sve.

Antun Tucak, predsednik Organizacionog odbora Družine „Braća hrvatskog zmaja“, čijom su zaslugom biste ispred Treće gimnazije i postavljene, navodi da, prema statutu Družine, ovu počast mogu dobiti samo Hrvati.

On je poručio da u statutu piše da se biste dobijaju za „proučavanje istorije hrvatskog naroda, te za njegovanje i oživljavanje uspomene na slavne i važne događaje iz hrvatske prošlosti“.

Tu čast, navedeno je, „dobijaju poznati i zaslužni Hrvati, a daje se i za ukazivanje na hrvatski doprinos evropskoj umjetnosti, nauci i kulturi, te za istorijske zasluge hrvatskog naroda u odbrani hrišćanstva“.

S obzirom na to da Milutin Milanković nije Hrvat, već Srbin, bez obzira što se rodio u Dalju i što je u današnjoj Hrvatskoj njegov grob, za njega neće biti mesta u perivoju slavnih učenika poznate osiječke gimnazije. Nekim drugima se ipak ne broje krvna zrnca. 

Tako je biskup Štrosmajer, koji ima bistu ispred Treće gimnazije, poreklom iz nemačke vojničke porodice, a bio je i promoter jugoslovenstva. Otac rođenog Vukovarca, poznatog naučnika Lavoslava Ružičke imao je i češke i hrvatske krvi, a njegova majka i hrvatske i nemačke.

Milutin Milanković rodio se u Dalju 1879. godine, a gimnaziju je završio u Osijeku. Njegov doprinos nauci poznat je i po Milankovićevim ciklusima, otkriću da su periodične promene ekscentriciteta Zemljine putanje i nagiba Zemljine ose uzrok dugoročnih klimatskih promena, to jest nastanka i nestanka ledenih doba. U Milankovićevu čast, svetska naučna zajednica je jedan krater na Mesecu i jedan na Marsu nazvala njegovim imenom.

Veliki naučnik umro je 12. decembra 1958. godine u 80. godini u Beogradu, gde je i sahranjen. Ostavio je testament da njegovi posmrtni ostaci budu prebačeni u Dalj, što je učinjeno 1966. godine.