Anton Čehov: Od humoreske do rezignacije i očaja

Na današnji dan 15. jula 1904. godine, preminuo je Anton Čehov, najznačajniji ruski dramski pisac i pripovjedač.

Rođen je u mjestu Taganrog 29. januara 1860. godine. Osnovnu i srednju školu pohađao je u rodnom gradu, a studije medicine upisuje u Moskvi.

Sa pisanjem je počeo još kao srednjoškolac, kada je pisao za srednjoškolske novine, koje je on i uređivao. Za vrijeme studija je zarađivao objavljivajući svoje tekstove časopisima kao što su Peterburška gazeta, Novo vreme, Oskolki i Ruska misao. U to vrijeme pisao je pod pseudonimom Antoša Čahonte.

Stil pisanja se kod Čehova vremenom mijenjao. U početku je pisao kratke humoreske koje su bile sažete, nakon toga počeo je da piše novele i pripovetke, koje su bile prožete tužnim humorom, koji je vremenom prerastao u rezignaciju i očaj.

Ova tema se provlačila i u dramama koje je pisao, a koje nisu imale zaplet i rasplet u tradicionalnom smislu. Osim toga, često je izuzimao i likove koji bi predstavljali junake, jake strasti i naglašavanje emocija, nego je sve to dopunjavao lirskim elementima sugestija atmosfere u kojoj se odvija likova u njegovim djelima.

Čehovljeve drame imale su jak uticaj na evropsko pozorište, koji je prisutan i danas.

Anton Čehov se smatra začetnikom psihološkog realizma, jer se u njegovim djelima najčešće drame događaju upravo iz psiholoških stanja i unutrašnjih sukoba likova.

Pročitajte još:

Od tragikomične aluzije na raspadanje svijeta van ljudske kontrole do pridjeva ,,kafkijanski“