Apel IN4S-a: Fondacija „Petrović Njegoš“ da razmotri podizanje spomenika Mihailu Petroviću
1 min read
Predsjednik fondacije „Petrović Njegoš“, kojega određen krug javnosti prepoznaje i kao crnogorskog princa Nikolu Petrovića Njegoša, i dalje se ne oglašava na uporne pozive portala IN4S da zajedno sa IN4S-om, ili bez nas, inicira kod gradskih vlasti podizanje spomenika velikom čovjeku i antifašisti Mihailu Petroviću Njegošu.
Uzimajući u obzir programske ciljeve Fondacije, a u svjetlu novopodignutog spomenika Mirku Petroviću u Podgorici, IN4S ponavlja navedeni apel, i to ovaj put Fondaciji, a ne njenom predsjedniku, da razmotre inicijativu.
Podsjetimo da je Nikola Petrović povodom podizanja kontroverznog spomenika Mirku Petroviću u Podgorici nedavno posjetio gradonačelnika Podgorice Slavoljuba Miga Stijepovića i tom prilikom istakao da „mogu da se ruše spomenici, ali se istorija vraća“.
Saglasan s ovom konstatacijom, portal IN4S još jednom ističe nužnost podizanja spomenika Mihailu Petroviću Njegošu.
„Princ“ odbio prethodne apele IN4S-a
Podsjetimo da je na poslednji apel Fondaciji odbijen krajem aprila s obrazloženjem da „Fondacija ne raspolaže potrebnim sredstvima za izgradnju spomenika, i da takva vrsta aktivnosti ne ulazi u programski rad organizacije, te zahtjev ne može ući u naredna budžetska razmatranja“.
Inicijativa našeg portala pokrenuta je u avgustu prošle godine, a nakon što smo imali intezivnu prepisku sa Fondacijom, iz nekog razloga, direktor Fondacije, Nikola Petrović Njegoš, ne želi da podrži inicijativu.
IN4S je u prepisci naglasio da za navedeni projekat ne traži izdvajanje budžetskih sredstava od Fondacije, već da, ukoliko želi, može i sama pokrenuti inicijativu, bez učešća našeg portala.
U obrazloženju inicijative IN4S-a ističe se činjenica da bi se ovakvim gestom ispravila istorijska nepravda prema liku i djelu Mihaila Petrovića, a posebno s obzirom na to da nijedna ulica ili škola u Crnoj Gori ne nosi ime ovog najsvjetlijeg predstavnika loze Petrovića u 20. vijeku.
Današnja Crna Gora pod uticajem pronatovske vlasti minorizovala je činjenicu da je Mihailo prijetnju Gestapoa da mu slijedi odlazak u koncentracioni logor ukoliko se ne priključi projektu „obnove” crnogorske nezavisnosti, galantno odbio sledećim riječima: „S ogromnom radošću primam što mi je dosuđeno. Sloboda i počasti ne bi mi bili nikakva naknada za sramotu što sam izdao svoju zemlju”.
Na drugoj strani, crnogorska vlast zabada prst u oko Kučima, postavljajući spomenik predvodniku krvavog pira poznatog u istoriji kao Druga pohara Kuča.
Katoljik.
Princ veli da je pravoslavni katolik!
Mirko i Mihajlo drže istu titulu: „Veliki vojvoda od Grahova i Zete“.
Oni su ne samo telesni, nego i duhovni srodnici.
Mihajlov otac Mirko nosio je i ime i titulu svog đeda, a to je jedina titula koju je zadržao i Mihajlo.
Ali, ovaj spomenik nema nikakve veze s tom tradicijom i njega su izvorno, mora biti, postavili slobodni zidari i pro-jugoslovenski unionisti, u želji da vojvodu Mirka Prvog povežu s tom tradicijom.
Ali, s nastankom Jugoslavije, kao što znamo, Petrovići Njegoši su bili jedne privremene države koja je (baš kao i Srbija) sebe stavila na oltar šireg ujedinjenja. Vladarske ingerencije te kuće ulile su se u Aleksandrovu krunu, a Aleksandar je bio, koliko Karađorđević, toliko i Petrović Njegoš.
Orođavanje dinastija uopšte nije bila nikakva slučajnost i glupo je da se plemenita želja naših vladara da, bez obzira na lične animoznosti, u krvi povežu sve tri srpske dinastije (Mihajlo je, jednim delom, po majci Obrenović) sada koristi na ime nekakvih podela, te da neznaveni vraćaju žive tokove unazad.
Sve što se dešavalo s dinastijama, dešavalo se radi i u ime ujedinjenja.
Loše bi bilo da nas naši vladari osude što ih po smrti razjedinjujemo i razvlačimo im rođačke kosti.
Što se tiče Kuča, mislim da bismo svi morali da pogledamo sebi u oči zbog onoga što Marko Miljanov navodi u „Pohari“ da, kad su Crnogorci počeli da pale kučke crkve koje su Turci pre toga ostavili čitave, sami su Turci su Kučima dobacivali: „Eto vam vaše srpske sloge!“ i da vojvoda Marko navodi i neke Brđane, Bjelopavliće (Vražegrmce) i Vasojeviće, koji su takođe pljačkali i jedva dočekali da se sakriju iza Mirka i ostalih Crnogoraca.
Uostalom, Bog je „kaštigao“, kako sam Marko navodi, svakog pojedinačno za zločine i samog Danila, a dobrim delom i sve Petroviće, i mislim da nema razloga da još uznemiravamo duše sve dece i nedužnih koji su poklani u Kučima, onda i da još dolivamo ulje na vatru, nego da ostavimo nešto i za pokajanje i Božiji oproštaj svima, za svu neslogu i zlodela prema braći.
A bilo je toga još, i pre i posle pohare Kuča. Ako bude i u buduće, onda je mučeništvo Kuča uzaludno.
Pisali ste mu pismo ćirilicom a on to pismo, za razliku od predaka, ne razumije
Neka se podižu spomenici znamenitim Petrovićima , vladarima , pjesnicima , borcima za slobodu , a ovaj Mihailo je toliko beznačajna ličnost da ga se jedino vi ovđe śećate .
I da se utvrdi DNKA ovoga „nasega“ ili francuskoga princa , Nikole Olala Njgosa, i to po mogucnosti U emisiji na PINK TV a reziltai da se objave svakih Munt Dva.
Miša ne kaže se ovđe nego ođe!
Ono je Maśe kobajagi ovo, a takav mu i jezik!
Znao sam ja dobro što mu ne presadih glavu, a Đikan još pobolje što ga nije primio u Crnogorca, prokukalo ono, zalud!