Četiri grčka mitropolita zatražila svepravoslavni sabor koji bi se pozabavio Ukrajinom

Četiri mitropolita Jeladske (Grčke) pravoslavne crkve otvorenim pismom su poglavare pravoslavnih crkava pozvali da sazovu svepravoslavni sabor koji bi razrešio ukrajinski crkveni problem.

Pismo su potpisali mitropolit Driinupoljski i Konicijski – Andreas, Pirejski – Serafim, Kifirski – Serafim i Etolski – Kosmas.

Sva četvorica su se prethodno usprotivila davanju (iz Carigradske patrijaršije) autokefalnosti „nekanonskoj crkvenoj strukturi u Ukrajini koju su stvorili njeni raskolnici“.

U samom pismu se naglašava da je obaveza svih predstojatelja pravoslavnih crkava i njihovih episkopa da sačuvaju, a ne da ugrožavaju kanonsko ekleziološko i liturgijsko jedinstvo Crkve“.

Mitropoliti takođe naglašavaju da je Pravoslavna crkva – saborna i da su povodom „Pravoslavne crkve Ukrajine“ potpuno neutemeljene tvrdnje da se crkveno jedinstvo jača uvođenjem u Crkvu raskolnika koji se nisu pokajali i nisu bili `rukopolagani` na kanonski način, a nenjki su bili čak i anatemisani.

Četvorica grčkih mitropolita upozorila je i da su zbog ukrajinskih raskolnika u Carigradu i Atini žrtvovani odnosi i sa Ruskom pravoslavnom crkvom i kanonskom Ukrajinskom pravoslavnom crkvom.

Povodom odluke carigradskog patrijarha Vartolomeja da opozove tomos kojim je njegova patrijaršija 1686-te jurisdikciju nad Ukrajinom prepustila Ruskoj pravoslavnoj crkvi podsetili su da je i Vartolomej priznavao tu jurisdikciju RPC.

Četvorica mitropolita je kritikovala i pokušaje da se Carigradski patrijarh predstavi kao poglavar celog Pravoslavlja, ukazavši da je on samo „prvi po časti“, što mu daje pravo da predsedava saborima.

Uprkos tome – ističe se u pismu – predstojatelji pravoslavnih crkava su „ravni po časti“ i samo ih razlikuje „redosled pominjanja“.

Na kraju su upozorili da je Ukrajinska pravoslavna crkva od svih ostalih pomesnih crkava priznata kao sastavni deo Ruske pravoslavne crkve. Podsetili su da je to do leta 2018-te pisalo i u „Kalendarima Vaseljenske patrijaršije“. Bez ikakve naznake da se „Kijev crkveno potčinjava Carigradu“, što uopšte ne čudi „s obzirom na to da Carigrad nije imao nikakvo pravo da se meša u jurisdikciju Moskve“.