Čiji je 13. jul?
1 min read
Piše: Perivoje Popović
Opet jul, opet jul u Crnoj Gori. Ovoga puta – predizborni. I opet gorko slavlje „pobjednika“ i iznevjerena nada „pobijeđenih“.
Bez namjere da polemiše, ovaj skromni autor, želi samo da u nekoliko redova podsjeti:
Mjesec jul (po Juliju Cezaru imenovan) ima sudbonosno značenje u istoriji i stvarnosti Crne Gore.
– Jula 1712-te, bila je bitka protiv Turaka i velika pobjeda Crnogoraca i Brđana – svi su tada bili SRBI – uz podršku i priznanje Ruskog Imperatora Petra Velikog na Carevom Lazu, tada već vladika Danilo Petrović, „vojevodič srpskoj zemlji“ počinje da stvara istorijsku Crnu Goru!
– Jula 1796-te, bila je velika istorijska bitka na Martinićima i velika pobjeda Crnogoraca i Brđana – svi su tada bili SRBI – nad Turcima. Pobjednike je predvodio Sveti Petar Cetinjski (crveno slovo u Kalendaru Svete Srpske pravoslavne Crkve) – ujedinjuje se Crna Gora i sanja Sveti slobodu, ujedinjenje i obnovu južno-slaveno-serpskoga carstva! Potvrđuje se to koji mjesec kasnije Velikom Slavom na Krusima!
– Jula 1876-te, Srbin, crnogorski knjaz Nikola Prvi Petrović, car junaka i pjesnik („Onamo, ‘namo“) predvodi Crnogorce, Brđane, Hercegovce, Primorce, Rašane – svi su bili SRBI – u veličanstvenoj pobjedi nad Turcima!
– Jula 1876-te, odvijaju se pod budnim okom Srbina, vojvode Marka Miljanova Popovića, čast ostalima, posljednje strategijsko-taktičke pripreme za presudne pobjede nad Turcima na Fundini, Medunu, kod Martinića, u Doljanima…
Sve ovo vrijeme nad Crnom Gorom i Srbijom bdije vječno moćna Rusija!
– Nakon ovih Velikih julskih događaja, na Berlinskom kongresu, 13. jula, 1878. godine, po prvi put u svojoj modernoj istoriji srpska Knjaževina Crna Gora (naravno i Srbija), uz presudnu pomoć Carske Rusije postala je (postale su) MEĐUNARODNO PRIZNATA DRŽAVA!
Potom istorija teče kako teče, sve po volji velikih sila!
– 13. toga jula 1941., cijela Crna Gora, opet Srbi bez razlike, ustaju protiv fašističke okupacije i iznad svega protiv – 12. toga jula – pokušaja uspostavljanja nacifašističke NDCG (kao NDH).
– Ideološke obmane, prevare, zloupotrebe narodne volje od tada do danas, posebna su gorka priča – čiji bi zaključak mogao da bude pitanje – je li ovo danas trinaestojulska ili dvanaestojulska Crna Gora/ Crna Gora?
Osvrnite se oko sebe, pogledajte se i potom iskreno i pobožno stanite ispred čistog ogledala časti i kažite javno ili se samo tiho pomolite Gospodu, poštovani, naročito vi koji u srcu nosite istorijsku njegoševsku Crnu Goru. Oni koji je nose u džepu – i oni neka se, ako znaju, pomole i prekrste više puta nad svetim sjenima časnih predaka.
JUL JE SVOJINA NARODNIH HEROJA ČIJI SU OČEVI BILI SABORSKI ZASTUPNICI PETROVDANSKOG“ANTIFAŠISTIČKOG“ SABORA-12.JULA 1941 I BOGA MI I PRIPADNICI(aktivni-DO SMRTI) OBAVJEŠTAJNE SLUŽBE TALIJANSKE-„o v r e“..SVE OD 1918 DO 1947-KOJA JE POMAGALA crnogorske ustanike u Božićnom ustanku-1919–DA BI TIME NAĆERALI J***** TROJNU KRALJEVINU SHS-DA PRIZNA ANEKSIJU ISTRE,RIJEKE I ZADRA S’OTOCIMA! DAKLE ITALIJI JE BILO DO NEZAVISNE CRN GORE I 1919 I 1941-KOLIKO DO SLONOVOGA PR***…!
Bitno je da vi pišete tim „vašijem“ jezikom, a za „mitove“ ćemo lako!
Samo vi obmanjujte sami sebe vasijem mitovima.
Sabor proglasio nezavisnu Kraljevinu Crnu Goru
Rano izjutra 12. jula 1941. godine organizatori i učesnici Petrovdanskog sabora su istakli na Dvoru kralja Nikole crnogorsku državnu zastavu, a njoj su »činile počast« sa desne i lijeve strane dvije italijanske zastave. Sviralo je 120 italijanskih muzičara. Sabor je počeo rad u 10 sati, u zgradi Crnogorskog Kraljevskog pozorišta »Zetski dom« na Cetinju.
»Glas Crnogorca«, br. 9 od, 13. jula 1941. godine, u članku pod naslovom »Crnogorski Sabor proglasio je slobodnu i nezavisnu Kraljevinu Crnu Goru«, opisuje čitav tok svečanog zasjedanja Crnogorskog sabora, 12. jula, u dvorani Zetskog doma, navodeći slijedeće:
»Crnogorski narod je danas doživio dan, koji će ostati nezaboravan, a možda i najznačajniji, u njegovoj nacionalnoj istoriji. Vjerni svojim tradicijama, ti ponosni i gordi gorštaci, koji su vjekovima znali, junačkim srcima, da se suprostave neprijatelju, u nejednakoj borbi, umjeli su da sačuvaju vjeru u bolju sudbinu, koja ih je danas podarila najvećim danom: slobodom, pravdom i nezavisnošću.
Crna Gora, iščaurena iz jedne kolijevke satkane vrlinama, dostojih najvećeg priznanja i najveće muškosti, stupa danas visoka čela, svjesna svoje sigurne budućnosti, sigurna da ima uzase iskrena, moćna i plemenita prijatelja, veliku Fašističku Italiju, koja danas oružjem u ruci vodi svetu borbu za prava naroda.
Slobodna Crna Gora novi je dokaz iskrenosti te borbe, koju je Duče pokrenuo pred dvadeset godina, da bi uništio sramne plodove Vesalja. Oslobođena od neprijateljskog jarma, juče, svečanim činom udarila je osnove obnovi svoje države i izrazila želju stupanja crnogorske Nacije u akcionu sferu Rima.
Vaskrsla Crna Gora obnovila je ovim istorijskim svečanim činom ostavštinu svoga prvoga Kralja.
Cetinje, istorijska prijestolnica crnogorske države, ustala je danas, zorom, uz zvonjavu zvona. Zastave su se vile na svim kućama i nadleštvima, i mada je jutro bilo kišno zeleno-siva uvala podno cetinjskih gora, oživjela je nobičnim šarenilom boja. Narod, koji se okupio oko pozorišta, stare zgrade u kojoj je zasijedao Sabor, ozarena lica iščekivao je početak svečanosti.
Tačno u 10 sati, u pozorištu, u kome su već bili sakupljeni pretstavnici cijelog crnogorskog naroda, izabrani između književnika, umjetnika, naučnika i ljudi koji su dali mnogostrukih dokaza za ideju crnogorstva, započelo je svečano zasijedanje Sabora.
Pred pozorištnom zgradom nalazile su se dvije komanije Crnih košulja, 18. divizije »Mesina« sa muzikom. U času kada je Nj. E. Visoki Komesar za Crnu Goru, grof Serafino Macolini, silazio sa svojom partnjom iz zgrade bivše Banovine, kompanije u stavu mirno, odavale su počast, a u isto vrijeme muzika je intonirala »Đovinecu«. Visoki Komesar pošto je izvršio smotru počasnih četa i pošto je pozdravio emblem kompanija, uputio se u pratnji brigadnog generala, komandujućeg jedne divizije, g. Tuči-ja, u pozorišnu zgradu, pozdravljen aklamacijom sabora i naroda, koji je, uz pretstavike italijanskih vojnih i civilnih ličnosti dupkom ispunio pozorište.
Crnogorske i italijanske zastave prekrivale su ložu i pozornicu, koje su, uz ponosne nošnje narodnih pretstavnika, davale raskošni izgled bogato rasvijetljenoj dvorani.
Ulazak ekselencije Macolinija pozdravljen je produženim aplauzima i poklicima Italiji i Crnogorstvu. Zasjedanje Sabora, koje je odmah zatim otvoreno, započelo je objavljenjem rada Sabora od strane pretsjednika g. Mihaila Ivanovića, velikog crnogorskog patriote, starog i vjernog saradnika Kralja Nikole.
Riječ je zatim uzeo zvanilčni saborski govornik, isto tako stari saradnik kralja Nikole i dva puta Ministar Kraljevine Crne Gore g. Sekula Drljević«, piše, uz ostalo, »Glas Crnogorca« u svom izvještaju na prvoj stani.
Zasjedanju Petrovdanskog crnogorskog sabora su bili prisutni civilni komesar grof Serafino Macolini, komandant italijanske divizije »Mesina« general Karlo Tući, kao i drugi italijanski vojni predstavnici i civilni funkcioneri.
Predsjedništvo Petrovdanskog crnogorskog sabora činjeli su: dr Sekula Drljević, Jovo Popović, prota Simo Martinović, Dušan Vučinić, Tomo Kršikapa, dr Ivo Jovićević i Mihailo Ivanović, koji je izabran za predsjednika Sabora. Sekretar Sabora bio je Staniša Mučalica. Za dva posebno postavljena stola sjeli sui italijanski fuknkcioneri, Macolini i ostali.
Na zasjedanju Petrovdanskog sabora grof Macolini je sa svitom sjedio na desnoj strani od Predsjedništva Sabora, koje su sačinjavali članovi Savjetodavnog vijeća (Consulta), odnosno Komiteta za nezavinost Crne Gore.
Za predsjednika Petrovdanskog crnogorskog sabora izabran je Mihailo Ivanović, a »zvanični saborski govornik« bio je član Predsjedništva sabora i Savjetodavnog vijeća Crnogoraca, ideolog i faktički vođ Crnogorske stranke i bivši crnogorski ministar, dr Sekula Drljević. Kratak pozdravni govor održao je i Mihailo Ivanović.
A JESU LI BILI SABORSKI ZASTUPNICI „MILO KAPA I KRSTO ZRNOV“-KOJI SE SA „PREDSABORA“-VRATIO 11.JULA U LIPU-CUCE? I KO JE OD NJIH DVOJICE BIO DO SMRTI ZAKLETI PRPADNIK TALIJANSKE ŠPIJUNSKE OVRE..-ZLOGLASNE OBAVJEŠTAJNE SLUŽBE..? PREKO KOJE SU SE“crnogorci“ BORILI ZA NEOVISNU KRALEVINU MONTENGRO-VIVA VERO MONTENEGRO-PJEVAHU BESMRTNI SABORSKI ZASTUPNICI 12.JULA NA CETINJE…?! I KAKO TO BIVA-NIKO NI SLOVA O ISTINI-ZAŠTO JE M I H A I L O (otac princa Nikole)UNUK KRALJA NIKOLE ODBIO „crngorsku“FAŠISTIČKU KRUNU? A „ZLI JEZICI BRČKAJU“-DA JE ŽENA MIHAILOVA(MAJKA pinca NIKOLE)-BILA ČLAN KP FRANCUSKE-ANTIFAŠISTA…?!!!! E BO…NIKO KA VI…?
Dukljani vele da su sve sami „antifašisti“,da nezavisna CG počiva na antifašizmu….ne znam kako su to „anti “ kad su im Musolini i italijanski fašisti podarili „državu“ 12.07.1941.
Pa im je mi srušili samo dan kasnije.Đe si Mišja (Šora) da ovo demantuješ 🙂
.Danas 75 godina kasnije opet Crna Gora gradi „državu“ na neprijateljstvu prema Rusiji i na antisrpstvu,Hrli u novi rajh u kome je opet Njemačka Bog i batina u kome su članice sve bivše Hitlerove saveznice.I ponovo je CG hrvatski satelit .Istorija se definitivno ponavlja.Možda se ponovi i 13. jul !
vratit ćemo CRNU GORU i taj praznik. dan ustanka
Ova mafijaska vlast, svojata i prisvaja sve sto njima moze biti od koristi bez obzira koje je ideologije i odakle dolazi samo da se njihovi dzepovi pune i da nikada ne odgovaraju za silna zlodjela.
Oni nemaju ideologije, njihova ideologija je novac, materijalna dobra i zadovoljenje niskih strasti.
Mogu i satani da sluze ako je to za njih dobro, a samo trabunjaju o Crnoj Gori i njenoj svijetloj sadasnjosti.
Poslije njih neka bude mrak, iako oni misle da su vjeciti.
Narod kao narod, nikad sloge, da se bagra smjesti dje joj je mjesto.
JULA 1876-TE – VELIČANSTVENA POBJEDA NA VUČJEM DOLU!
Kad je ruka brža od pameti!? „Tražim pomilovanje“ – autor teksta