Crno-bijeli, srećan rođendan!

Na današnji dan 1945. godine osnovan je Fudbalski klub i s njim Jugoslovensko sportsko društvo Partizan.U proteklih 69 godina Partizan je izrastao u jedno od najtrofejnijih sportskih društava u svijetu, čije su sekcije osvojile 14 titula šampiona Evrope.

U domaćim takmičenjima klubovi Partizana su osvojili više od 3.000 titula, kako u pojedinačnim, tako i ekipnim nastupima. Sportisti Partizana u dresu sa državnim grbom osvojili su više od 500 medalja na olimpijskim igrama, svjetskim i evropskim prvenstvima.

„Sami smo kao brod koji plovi sa kapetanima pokušavajući da se vrati u mirnu luku. Nikad nismo bili u težoj finansijskoj situaciji, ali pokazali smo da uprkos tome jedino Partizan vrijedi u Srbiji. Moramo da nastavimo da se borimo i pomažemo jedni drugima. Neka živi naša crno-bijela porodica, neka žive naši šampioni“, rekao je na obilježavanju godišnjice predsjednik FK Dragan Đurić.

Najzaslužniji za osnivanje Partizana bio je Svetozar Vukomanović Tempo, koji se mjesecima zalagao da se pri Centralnom domu Jugoslovenske armije oformi fudbalski klub.

„Većina nas, mladih generala, koja je igrala i voljela fudbal, okupili smo se i dogovorili da osnujemo fudbalski klub. Oko imena nije bilo natezanja: bili smo partizani, bilo je i najprirodnije da se naš klub zove Partizan. Na samom skupu, neformalno je predsjedavao Svetozar Vukmanović – Tempo, bili su još prisutni Otmar Kreačić – Kultura, Vujica Gajinović, Čoče Vujović (bio je izabran za prvog predsednika), Koča Popović, Mijalko Todorović – Plavi. Možda i još neko. Ne mogu se setiti, sećanja blede… Ako je danas teško, ili gotovo nemoguće, utvrditi detalje, cjelina događanja, prvenstveno kao atmosfera, može se dosta jasno osjetiti. Još se nije bila navršila ni godina od prestanka četvrtogodišnjeg ratnog užasa, u danima opšte oskudice, jedino čega je bilo u izobilju – bilo je poleta i nade. Na tim temeljima je građeno i JSD Partizan i njegova nesumnjiva osovina – fudbalski klub, koji je i do danas ostao magnet i duhovni i materijalni oslonac tog najbrojnijeg i najtrofejnijeg sportskog društva“, opisao je kako je rođena ideja o Partizanu proslavljeni ratni general Peko Dapčević.

Igrači Partizana, dva dana po osnivanju, 6. oktobra, prvi put su istrčali na teren. Pobijedili su reprezentaciju Zemuna sa 4:2 u sastavu: Čulik, Čolić, Beleslin, Čajkovski, Đurđević, Švaljek, Šereš (B. Mihajlović), Atanacković, Rupnik, Božović i Matekalo, koji je bio i prvi strelac (dao je dva gola. Šereš i Rupnik po jedan).

Partizan danas predstavlja društveno dobro Beograda. Apsolutno pripadanje Beogradu nije predstavljalo ograničenje da Partizan ima najširi krug simpatizera i prijatelja širom balkanskih prostora.