Čuveni predratni beogradski vokal: Milan Bata Timotić, glas iz ,,Maratonci trče počasni krug“

Da li ste znali ko je pjevač sa bioskopskog prikazivanja ton filma ,,Maratonci trče počasni krug“? U pitanju je čuveni beogradski predratni pevač Milan Bata Timotić, jedan od najpopularnijih pjevača Kraljevine Jugoslavije.

Prikazivanjem pjesme Milana Bate Timotića, dramski pisac Dušan Kovačević i reditelj Slobodan Šijan su kroz svoje kultno filmsko ostvarenje ”Maratonci trče počasni krug” iz 1982. godine željeli da u vrijeme kulminacije titoizma odškrinu vrata nekog drugog svijeta koji je postojao prije komunista, a o kome nove generacije nisu gotovo ništa znale, niti se u javnosti o tom vremenu bilo šta afirmativno govorilo.

Tako su ova dva velika filmska stvaraoca, kroz svoju uspješnu parodiju jednog sistema s kraja 1970ih godina, u kome se čeka da neprikosnoveni vođa pogrebnog preduzeća ”Dugo konačište” Pantelija već jednom umre, uspjeli da prikažu i obrise najveće sahrane u istoriji srpskog naroda kralja Aleksandra u crkvi Sv. Đorđa na Oplencu, kao i snimke jednog crno-bijelog ton filma snimljenog pred sam početak Drugog svjetskog rata u Beogradu ”Priča jednog dana”.  U njemu se pojavljuje jedan veliki srpski pjevač o kome ni danas gotovo ništa ne znamo. Uz ovu dokumentaristiku se u Kovačevićevom i Šijanovom remek-djelu pojavljuju i neki varoški Srbi preduzetnici sa cilindrima, gramofonima i automobilima koji vode računa o nekim stvarima na koje se u vreme nastanka ”Maratonaca” nije obraćala nikakva pažnja.

Veliki srpski pjevač Milan Bata Timotić rođen je u Mačvi, u mjestu Banovo Polje kod Šapca 1908. godine. Bio je operski pjevač, pjevač popularne šlager muzike i pjevač narodne muzike. Međutim, kao i većina znamenitih ličnosti tog vremena, bio je vrlo obrazovan čovjek. Nakon završena četiri razreda gimnazije u Šapcu, seli se u Beograd u kome maturira i gdje završava prava na Beogradskom univerzitetu. Radio je kao opštinski i sudski pripravnik, a kasnije i kao advokat.

U Beogradu je uporedo sa redovnim školovanjem završavao i muzičko školovanje, a nakon toga je započeo i uspješnu muzičku karijeru. Bio je stalni član Beogradske kraljevske opere, a kao izuzetnog interpretatora izvorne narodne pjesme, muzička uprava tadašnjeg Radija Beograd ga je često pozivala da gostuje u emisijama. Prve gramofonske ploče snimio je za izdavačku marku ”Odeon” iz Beograda 1927. godine kada postaje jedan od najpopularnijih pjevača Kraljevine Jugoslavije. Zbog sličnosti stila interpretacije, ali i karijere sa najvećim srpskim pjevačem izvornih narodnih pjesama svih vremena Mijatom Mijatovićem, dobio je nadimak „Novi Mijat“ na koji je bio izuzetno ponosan.

U vremenu do Drugog svjetskog rata živio je i radio u Beogradu, a kao član Beogradske kraljevske opere često je gostovao i u bečkoj operi. U slobodno vrijeme volio je da ode u rodni Šabac gdje se družio se starim prijateljima.

Danas ga većina nas pamti iz ovog crno-bijelog ton filma ”Priča jednog dana” snimljenog u produkciji Artistik filma iz 1940. godine u Beogradu. Ovaj divan kratki film, režirao je beogradski Jevrejin Maks Kalmić, koga su Njemci streljali odmah po okupaciji Beograda. U ovom devetominutnom filmu prikazan je život kraljevskog Beograda u jednom danu, Beograda jednog drugog sistema i jedne druge građanske klase.

Milan Timotić se oženio Milenom Vuković, međutim nisu imali djece pa se pred rat razveo. Drugi svjetski rat dočekuje kao mobilisani rezervni oficir u Bijeljini, a tokom Aprilskog rata je ratovao još i u okolini Valjeva i Užica. Po organizovanju nastavka borbe protiv okupatora, Timotić se kao četnik stavlja na raspolaganje načelniku glavnog štaba i ministru vojnom Kraljevine Jugoslavije generalu Dragoljubu Mihailoviću. Najveći dio rata provodi po zadatku u okupiranom Beogradu kao Dražin ilegalac pod komandom potpukovnika Žarka Todorovića Valtera, komandanta Beograda.

1959. godine u Americi Milan Bata Timotić upoznaje vrlo atraktivnu i 25 godina mlađu američku pijanistkinju Džoan Kornel. Vjenčavaju su se dvije godine kasnije u Čikagu, a zajedno sa Džoan priređivao je brojne koncerte širom Amerike uporedo snimajući i za produkciju gramofonskih ploča ”Balkan“ mahom srpske izvorne i četničke pesme, ali i operske arije.

Zbog zdravstvenih problema sa srcem Milan i Džoan su zimske mjesece provodili u Kaliforniji, a ljeta u Čikagu i Njujorku. Milan Bata Timotić umire u Čikagu 13. novembra 1988. od posledica srčane bolesti i sahranjen je na srpskom groblju pokraj Manastira Svetog Save u Libertivilu, Ilinois.

Izvor: Istorija Srba

Pročitajte još:

O izuzetnoj zemlji Srbinovoj: Đura Jakšić – Otadžbina (VIDEO)