Da li je Aleksandar Makedonski otrovan?

Čuveni vojskovođa Aleksandar Makedonski umro je od posledica trovanja kukurekom, tvrde novozelandski naučnici. Čovek koji je helensku kulturu proširio do Indije verovatno je otrovan na svečanosti u Vavilonu, javljaju agencije.

Aleksandar Makedonski najvjerovatnije je umro od posljedica trovanja toksičnom biljkom kojom mu je bilo začinjeno vino, tvrde novozelandski naučnici.

Čuveni vladar i vojskovođa, koji je pokorio teritorije od sjeverne Grčke do sjevera Indije, umro je u 33. godini (323. godine p.n.e.) nakon 12-dnevne agonije.

Istraživači sa Univerziteta Otago na Novom Zelandu sumnjaju da je vino koje je Aleksandar Veliki pio tokom svečanosti u Vavilonu bilo začinjeno biljkom koja usljed fermentacije postaje smrtonosna.

Prema pisanju Nju Zeland Heralda, do ovog zaključka došao je doktor Lio Šep, toksikolog sa novozelandskog Nacionalnog centra za otrove, koji je u kukurijeku, biljci sasvim bezazlenog izgleda, pronašao krivca za smrt slavnog osvajača.

On je naveo da neke teorije o trovanju arsenikom i strihninom nisu vjerodostojne, jer bi smrt nastupila mnogo brže.

U studiji koju je napisao zajedno sa stručnjakom za antičku istoriju, doktorom Patom Vitlijem, a koja je objavljena u medicinskom časopisu Klinička toksikologija, Šep navodi da je najvjerovatniji krivac cvijet Veratrum album, poznat kao bijeli kukurijek.

Ovaj cvijet, koji vino može da pretvori u otrov, bio je dobro poznat starim Grcima koji su ga koristili radi izazivanja povraćanja.

Šep smatra da se pomoću njega može objasniti Aleksandrovi samrtnički dani, provedeni u najstrašnijim mukama, kada nije mogao ni da govori ni da hoda.

Novozelandski istraživač navodi da je vino moralo biti veoma gorko, ali da mu je možda dodat šećer, a Aleksandar je ionako vjerovatno bio veoma pijan na banketu.

Kukurijek je zeljasta biljka iz familije ljutica. Listovi su modrozelene boje, a cvjetovi su različite boje u zavisnosti od vrste kukurijeka kojih ima oko 20 vrsta.

Smatra se jednim od vijesnika proljeća. Raste u borovim i bukovim šumama, ali se često uzgaja i kao saksijsko cveće. Spada u otrovne biljke, pa se koristi isključivo u estetske svrhe.