Da Vinčijev kod s Tomom Henksom bio je toliko kontroverzan da je zabranjen u nekim državama

Kada je 2003. stigao na police knjižara, krimi triler Da Vinčijev kod Dena Brauna brzo je postao jedan od najpopularnijih bestselera na svijetu, a samo tri godine kasnije adaptiran je u film u režiji Rona Hauarda.

Hauardov film je zaradio oko 760 miliona dolara u bioskopima, ali nije uspio da impresionira filmske kritičare, zbog čega ima samo 25 odsto rejtinga na Rotten Tomatoesu. Uprkos velikom finansijskom uspjehu, i roman i njegova izmišljena adaptacija postali su mete različitih hrišćanskih denominacija koje su ih smatrale bogohuljenjem.

O čemu se radi?

Priča prati profesora simbologije Roberta Langdona (Tom Henks), koji je tokom službenog putovanja u Pariz pozvan na mjesto ubistva kustosa u Luvru, jer policija nije uspjela da dešifruje simbol na mjestu zločina. Langdonu se pridružuje policijski kriptograf Sofi Neve (Odri Totu), sa kojom otkriva tajne poruke skrivene u dijelima Leonarda da Vinčija. Njihova potraga ih vodi do zagonetke vezane za istoriju Katoličke crkve.

Ali glavni razlog zašto su film i knjiga bili meta kritika je obrt koji se dešava na samom kraju. Naime, potraga Roberta i Sofi ih vodi do Svetog grala, za koji se ispostavlja da je osoba, a ne predmet. Riječ je o djetetu Isusa Hrista i njegove žene Marije Magdalene, a Sofija je takođe dio njihove loze.

Glumačku ekipu filma činili su Henks, Totu, Ijan Mekelen, Alfred Molina, Jirgen Prohnov, Pol Betani i Žan Reno.

Film je zabranjen u nekoliko zemalja

Prema Slash filmu, iako je film izazvao interesovanje javnosti za Sveti gral i Vatikan, razne katoličke grupe su ga pljuvale zbog netačnog prikaza Isusa Hrista i Marije Magdalene kao supružnika, što je protiv njihovih vjerovanja i udaljava Isusa Hrista od božanstva.

Štaviše, nije im se dopalo što su članovi sekte Opus Dei prikazani kao zlikovci i ubice. Osim Katoličke crkve, film su kritikovali i brojni istoričari koji su istakli i da film iskrivljuje istorijske činjenice.

Prvi među demonstrantima bio je Vatikan koji je pozvao na bojkot jer je Da Vinčijev kod pun kleveta i istorijskih i vjerskih grešaka. Isto tako, članovi Opusa Dei tražili su da se na početak filma ubaci upozorenje da nisu grupa nasilnih zavjerenika.

Neke od zemalja u kojima je film zabranjen su Šri Lanka, Solomonova Ostrva, Samoa, Pakistan, Egipat, Sirija, Bjelorusija, Liban i Jordan. U većini slučajeva do zabrane je došlo zbog protesta hrišćanskog stanovništva u ovim državama.

Neke zemlje, poput Australije, Filipina i Indije, nisu zabranile film, ali su izjavile da je sadržaj prikladan samo za osobe starije od 18 godina.

Hrišćanskih protesta bilo je i na Tajlandu, gdje je film skraćen za deset minuta, ali je neovlašćena cenzura privukla pažnju distributera Soni pikčersa, koji je zaprijetio da će film povući iz bioskopa. Tajlandska komisija za cenzuru je na kraju vratila tih posljednjih deset minuta.