„Dezinformacija“ kao „duhovna katabaza“
1 min readPiše: Milorad Durutović
U danima tragedije najstrašnije vrste, koja je zahtijevala maksimum društvene, medijske i ljudske pažnje, na društvenim mrežama i/ili pojedinim crnogorskim portalima i televizijama plasirane su dvije dezinformacije. Obje su, očigledno, kreirane kao latentni iskazi politički/ideološki determinisane mržnje.
Prvo su pojedini portali, a onda i njihove sive eminencije, otpočele kampanju protiv hip hop sastava Beogradski sindikat, koji je označen kao izvođač morbidne i blasfemične pjesme „Kosovo je Srbija“, čiji je izvođač zapravo grupa All stars iz Niša, a onda se na društvenim mrežama jedna fejsbuk objava počela distribuirati i pripisivati pjesniku Matiji Bećkoviću, iako je bilo vidljivo iz aviona da stilom i sadržinom nikako ne može biti Bećkovićevo autorstvo.
Što se tiče teksta pjesme spomenute niške grupe, takav je to „uradak” da jedino što bi imalo smisla jeste njegovo uklanjanje sa svih internet platformi, jer je riječ o blasfemiji bez presedana. Svojevremena težnja da se „numera“ pripiše Beogradskom sindikatu, što seže desetak godina unazad, nesumnjivo je tendenciozni pokušaj da se retorika zla pripiše, prišije, cijenjenom srpskom hip hop sastavu Beogradski sindikat, kako bi se destruisao njihov ugled, a, istovremeno, demonizovao srpski narod.
Što se tiče same fejsbuk objave koja je pripisana pjesniku Matiji Bećkoviću, svojom sadržinom predstavlja intelektualni, mada kritički zaoštren, stav same autorke Nataše Stanojlović, sa čim ne bih polemisao, osim u jednom. Naše ili nama svojstveno, kontinuirano i hronično, nastojanje da sopstvene slabosti uvijek stavljamo na teret nekog drugog (naroda, kulture, politike i sl.) imalo bi smisla samo onda kada bismo bili podjednako agilni da prozovemo i poziciju/e sopstvene odgovornosti. Jer, ako je, recimo, kriv Tito, komunisti, Amerikanci; dakle, ako smo mi kao narod uvijek od nekog zavedeni, izigirani i prevareni, onda ostaje samo jedno validno pitanje: Šta je s nama!?
No, ukupan osvrt na fejsbuk objavu Nataše Stanojlović ima i svoju drugu stranu. Prvo, ko god je započeo kampanju dezinformisanja, pripisivanja fejsbuk objave Matiji Bećkoviću sagriješio je moralno i ljudski prema samoj autorki, a isto tako i prema samom pjesniku. Valjda se ugled Matije Bećkovića zloupotrijebio u svrhu veće vidljivosti objave!? Drugo, imajući u vidu antiameričko raspoloženje iskazano u fejsbuk objavi Nataše Stanojlović, onda je inspirator igre oduzimanja i prišivanja autorstva bio motivisan, opet, političkim i ideološkim pobudama, a ne motivasan težnjom da u danima naše opšte agonije i tuge ponudi neki doprinos ili ponudi signal plemenite, humanističke, vrste.
Koliko god bilo opravdano antiameričko raspoloženje, po mom uvjerenju nije etički opravdano strašnu našu nesreću koristiti u svrhu plasmana bilo kakve ideološki konotirane poruke. Jer, kako stvari stoje, mi više nijesmo raspeti između Istoka i Zapada, nego između laži i obmane. Možda jesmo sve što je trulo u društvu našem zaista uvezli, možda su nam sve to drugi poturili, ali mi smo, izgleda, na sve to dobrovoljno pristali. Drugim riječima, nije više pitanje ko je zlo posijao, nego zašto kod nas uspijeva!
Izvor: Fejsbuk