Film sa mnogo duše
1 min read
Ko je bio Tomislav Toma Zdravković rodom iz Pečenjevca nadomak Leskovca? Legenda bez premca: pevač anđeoskog glasa, pesnik duše, kantautor, šarmer i šmeker zaljubljive prirode, boem i poročnik, narodno-muzička zvezda u rangu rok-stara, obožavan širom Jugoslavije i dijaspore. A on bi na sve to rekao: „Ja sam samo tužan čovek.”
Sve ovo je sabrano i predstavljeno u melanholičnom, dramskom biografskom filmu „Toma” u režiji Dragana Bjelogrlića koji je sada pred bioskopskom publikom u Srbiji. U Tominim savremenicima probudiće tugu i setu i uzburkaće more uspomena, a mladoj generaciji otkriti i predočiti šta je zapravo značila i znači narodna muzika (između dva poslednja rata na ovim našim prostorima) i zašto su njeni tvorci i izvođači bili smatrani (narodnim) umetnicima. A Toma Zdravković jeste bio umetnik. I njegove pesme i stihovi žive i živeće večno.
Prema scenariju sa potpisima Zorana Lisinca, Nikole Pejakovića, Dragana Bjelogrlića i Maje Todorović i u Bjelogrlićevoj režiji snimljen je i film (140 minuta) i televizijska serija sa velikim brojem glumačkih učesnika u ulogama Tominih savremenika i ljudi koji su ga još od detinjstva okruživali, radili sa njim ili bili uz njega od trenutka kada je kročio na scenu pa do njegove smrti 1991. godine. Ogroman je to period, ali ga je Bjelogrlić savladao opredelivši se u rediteljskom postupku ne za linearnu već za vremenski skokovitu naraciju. Radnja filma ide napred-nazad, u godine ključne za Tomin život i karijeru i za motive nastanka većine njegovih pesama. Rezultat celine je film sa mnogo duše.
Tri su važne narativne niti u ovom filmu. Jedna je odnos Tome (Milan Marić) i legendarne, tragično preminule pevačice Silvane Armenulić (Tamara Dragičević). Druga je odnos Tome i doktora Hadži Popovića (Petar Benčina) koji ga je lečio i lično pratio na njegovoj poslednjoj koncertnoj turneji širom Jugoslavije. Treća nit je vezana za njegove žene (četiri puta se ženio), za Nadu, nekadašnju mis Jadrana (Milena Radulović) i Gordanu, nekadašnju frizerku iz Čikaga (Sanja Marković), sa kojom je ostao do kraja života, a tu je kao veoma važna i ponavljajuća pojava njegove prve ljubavi – Romkinje Ruške (Tamara Mione). Sve ove niti su isprepletene, ojačane pobočnim gredama priča i likova sa kojima je zajedno izgrađena čvrsta portretska osnova sudbine ljudi, muzike i jednog vremena. U svemu tome ima doprinosa i direktora fotografije Gorana Volarevića…
Milan Marić, koji je sa takvom sigurnošću svojim glumačkim umećem reinkarnirao ruskog pesnika i pisca Sergeja Dovlatova u filmu „Dovlatov” Alekseja Germana juniora, sada u filmu „Toma” ide još dalje i dublje. U samu podsvest i unutrašnju suštinu jednog istinski tužnog čoveka kakav je bio Toma Zdravković. Marić jednostavno pred očima gledalaca postaje Toma u onom svom punom gabaritu. Dovoljno je pratiti čitavu skalu promena u Marićevim izražajnim očima.
Tamara Dragičević blista u ulozi Silvane Armenulić, obožavane pevačice predivnog glasa i stasa, delikatne i senzibilne osobe takođe obojene tugom. Petar Benčina kao čuveni doktor, čijoj je supruzi Ljiljani (odlična Paulina Manov) Toma posvetio onu svoju večnu istoimenu pesmu, glumački je osvetlio i svu ozbiljnost jedne profesije, ali i odnos intelektualaca prema narodnoj, populističkoj muzici. Andrija Kuzmanović kao estradni menadžer Vlada Drda ispunio je svoju ulogu u punom gabaritu, Milan Kolak kao Tomin brat Novica Zdravković nenametljivo a pojavno snažno u pojedinim trenucima izbija u prvi plan, izvrstan je (sada već porastao) Denis Murić u ulozi Tominog drugara Rame iz leskovačkih kafanskih dana. Glumačke pogotke u svojim ulogama ostvarile su i Milena Radulović (Nada) i odlična Sanja Marković (Gordana)… Mnogo je uloga i mnogo izvrsnih glumačkih doprinosa u ovom Bjelogrlićevom filmu u kojem se pojavljuju i Tomini roditelji (Mirajana Karanović i Slobodan Boda Ninković) i čitava plejada pevača i diskografskih izdavača sa jugoslovenske scene. Tu su i Cune i Tozovac i Lepa Lukić i Mika Antić i Zoran Radmilović i Zoran Kalezić, Davorin Popović, Kemal Monteno… Ama baš svi koji su u životu i karijeri Tome Zdravkovića nešto značili.
Tu je i sjajna muzika, osim Tominih i Silvaninih hitova, još i ona originalna, koju je za ovaj film specijalno komponovao Željko Joksimović. Originalna duetska pesma „Ponoć” koju izvode filmski Toma i Silvana već je postala hit. Film „Toma” je od one vrste koja mami ljude u bioskope. Tu mu je i pravo mesto za gledanje. U zajedništvu, pred velikim platnom.
