(FOTO) Joškar Ola – Evropa u srcu Rusije

Piše: Ostoja Vojinović

Joškar Ola (rus. Йoškar-Ola) je grad u Rusiji u republici Marij El i glavni je grad te oblasti a ujedno je i središta kulture ugrofinskih naroda. Joškar Ola u prevodu sa Mari znači “Crveni grad“. I mnogi njegovi stanovnici su sigurni da „crveno“ znači lepo. U stvari, ovaj grad treba samo da posetite, divite se lepoti njegovih bulevara i ulica, zelenoj nošnji, mostovima, osetite gostoprimstvo stanovnika – i sigurno ćete poželeti da mu se vratite.

Teritorija urbanog okruga Joškar Ola zauzima više od 10 hiljada hektara. Stanovništvo grada je oko 300 hiljada ljudi, poslednjih 10 godina u Joškar Oli je došlo do migracionog porasta stanovništva.

Ukupan broj stanovnika grada za 2020. godinu iznosio je 271,9 hiljada ljudi.Podaci o kretanju broja stanovnika pokazuju stalni porast stanovništva sa 251.400 ljudi u 2006. godini na 271.868 ljudi u 2020. godini.

U 2020. godini po broju stanovnika grad je zauzimao 77. mesto od 1.117 gradova Ruske Federacije

Ovde u dobrim odnosima žive predstavnici 50 nacionalnosti, među kojima su najbrojniji Rusi, Mari, Tatari.Podaci o nacionalnom sastavu stanovništva: Rusi – 61,3%, Mari – 23,3%, Tatari – 4%, Ukrajinci – 0,8%, Čuvaši – 0,6%, Azerbejdžanci – 0,2%, Jermeni – 0,2%, Belorusi – 0,2% , nije precizirao – 8,3%. Većinu stanovništva čine žene – 55%, manji deo muškaraca – 45%.

Zajedno proslavljaju nacionalne praznike ruske breze, pelediš pajrema, sabantuja, zanimaju ih istorijski koreni i kultura jedni drugih.

Bukvalno tokom decenija, Joškar Ola je uspeo da skoro potpuno promeni svoj izgled, gde su istorija i modernost usko prepleteni da bi vam pružili nezaboravno iskustvo. Ali, kako kažu, bolje je jednom videti nego sto puta čuti… Dobro došli u Joškar Olu!

Joškar Ola je najpoznatiji je po svom „istorijskom“ centru, obnovljenom 2000-ih u neverovatno eklektičnom duhu, koji usred zabačene ruske provincije izgleda neočekivano, i prosto šokira nespremnog čoveka.U Joškar Oli praktično nema zanimljivih antikviteta,ali postoji dobar nacionalni muzej i sve što je povezano sa kulturom Mari.

Joškar-Ola (popularno Joška) duguje svoj izgled ustancima Mari, koji su se često dešavali nakon osvajanja Kazanskog kanata od strane Ivana Groznog. Da bi ih suzbile, carskim trupama su bile potrebne utvrđene baze u dubinama šuma Marije, i u tu svrhu je 1584. godine izgrađen „Carski grad na Kokšagu“, ili jednostavno Carevokokšajsk.

Od tog vremena, pored Mari, ovde su počeli da žive i Rusi. U početku je naselje bilo drveno utvrđenje, koje je bilo opasano zemljanim bedemima. Tada su u grad došli zanatlije i trgovci, i mesto je iz naselja polako pretvoreno u trgovački centar. U okolini Carevokokšajska se gajio hmelj,lovile su se vredne krznene životinje.

Neko vreme je obavljao ovu funkciju sa promenljivim uspehom, ali kada su ustanci prestali, grad je bio bez posla: u njemu praktično nije bilo industrije, a njegovo stanovništvo sredinom 19. veka bilo je svega nekoliko hiljada ljudi , među kojima su bili i prognanici – na primer Poljaci

Dugo vremena grad je služio kao administrativni i vojni centar zemalja Mari. U njemu su stalno bili smešteni „suvereni ljudi“ i vojni garnizon, koji je s vremena na vreme morao da pacifikuje narodne nemire. Lokalno stanovništvo učestvovalo je u miliciji koju su organizovali Minin i Požarski i više puta su slani da služe u kalmičkim stepama i Donu kako bi ojačali ruski uticaj.

Prvi redovni plan za budući Joškar-Ola pojavio se 1835. godine. Ovaj dokument je značajan po tome što je sam car Nikolaj I na njemu napisao: „Da bude prema ovome“. Sredinom 19. veka grad je pretvoren u jedno od mesta gde su bili progaani politički zatvorenici.

Dugo vremena u regionu nije bilo velike industrije, a radile su samo male zanatske radionice i fabrike. Industrijski razvoj glavnog grada Mari pao je na godine Velikog otadžbinskog rata, kada su se u Joškar-Oli nalazili veliki proizvodni pogoni evakuisani iz zapadnih regiona SSSR-a.

Grad je doživeo novi procvat tek dvadesetih godina 20. veka, dobivši status prestonice autonomije Mari i odgovarajuće nacionalno ime, što na ruskom znači „Crveni grad“ i zapravo je lokalna verzija imena odobrena u 1919.godini – Krasnokokšajsk , čiji su mladi sovjetski organi vlasti pokušali da sakriju monarhistički prizvuk.

Do kraja 20. veka, Joškar Ola je ostao grad koji nije bio fascinantniji od Majkopa , Saranska i drugih prestonice slabo izraženih nacionalnih autonomija,međutim, početkom 2000-ih, marijska prestonica je, sasvim neočekivano za spoljnog posmatrača, počela da dobija na popularnosti među putnicima.Pod vođstvom ekscentričnog gradonačelnika Leonida Markelova, centar grada je skoro potpuno obnovljen, i iako novi stil Joškar Ole pomalo odjekuje susednim republičkim gradovima, obim i smelost transformacija Joškar Ole su bez premca.

Sada arhitektura glavnog grada podseća na desetak velikih gradova Evrope, iako sa posebnim akcentom malog grada. Nije teško zamisliti da će za pola veka buduća kancelarija gradonačelnika Joškar Ole uzeti pod zaštitu države postsovjetski grad, jedinstven za Rusiju.

Joškar Ola, Crveni grad, malo je čudo. Osim što se u našoj štampi pronosi aber da se u njegovim arhivima čuvaju Kominternina dokumenta Josipa Broza (u tamošnjem Arhivu ne znaju ništa o tome), drugi kuriozitet je zaliv Kokšage, sa šetalištem uređenim kao mala Evropa. S jedne strane dugi niz šarenih zgrada, i tamo popularno nazvan “Amsterdam“, s druge – prava mala Firenca, Venecija, Italija u renesansi.
Gospodin Leonid Markelov iz svoje prevelike ljubavi prema Italiji je započeo bum izgradnje šetališta, koje je danas kao scenografija za film. Italijanske palate, dvorci, bajkovite građevine, mnogobrojni spomenici, od kojih su dva, možda, najzanimljiivija: na obali stoje, gledajući niz reku, Grejs Keli i Renije od Monaka, susrećući tek venčane parove, koji se, u gondoli, kod njih iskrcavaju. Drugi spomenik je ispred Gradske kuće, palate u renesansnom stilu, i predstavlja Lorenca Medičija, samo zato što i Markelov ima iste inicijale, L. M.

Joškar-Ola je grad studenata. Samo na vodećim univerzitetima – Volškom državnom tehnološkom univerzitetu i Mari državnom univerzitetu studira oko 16 hiljada sudenata.Mladi mogu da steknu stručno obrazovanje u tehničkim školama i na fakultetima.

Joškar-Ola može i treba da postane obrazovna prestonica zemlje u kojoj se odgajaju programeri.Vodeći ruski programer tehnologija za onlajn učenje iSpring sprovodi ambiciozan obrazovni projekat u Joškar-Oli. Na šetalištu prestonice Marij El u toku je izgradnja prve zgrade Univerziteta iSpring.Kompanija će 2022. godine otvoriti moderan institut za obuku programera u kojem će obučavati profesionalce u razvoju, promociji i dizajnu digitalnih proizvoda za globalnu IT industriju.

Joškar-Ola u punom smislu te reči može se nazvati i kulturnom prestonicom. Svaki stanovnik grada u proseku četiri ili pet puta godišnje posećuje koncerte, muzeje ili pozorišne predstave. Ali u stvari ima mnogo više takvih primera. Dovoljno je podsetiti se Dana grada ili drugih događaja kada ceo grad liči na ogromnu koncertnu salu. U Domu kulture, organizacionom i kulturnom centru, postoji oko stotinu klupskih formacija, u kojima rade ljudi različitog uzrasta i zanimanja, različitih sposobnosti i težnji.

Mnogi stanovnici glavnog grada republike su strastvenii pozorišni gledaoci.A svako od pet pozorišta – Akademsko rusko dramsko pozorište. G. Konstantinov, Marijsko nacionalno dramsko pozorište po imenu M. Šketana, Marijsko državno pozorište opere i baleta po imenu E. Sapaeva, Republikansko pozorište lutaka, Marijsko pozorište mladih – ima svoju publiku.

Poslednjih godina, u odnosu na institucije kulture, sve više se koristi izraz „jedna od najboljih u Rusiji“. Takva je, na primer, Nacionalna umetnička galerija – najveće izložbeno mesto u gradu Joškar Ola. Stalna postavka iz fondova Muzeja likovnih umetnosti ovde predstavlja najbolje primere nacionalnog slikarstva, grafike i vajarstva. Stvoreni su svi uslovi za održavanje izložbi ruskog i svetskog nivoa u zidovima galerije.

Pozorište opere i baleta nazvano po E. Sapajevu je pravi kulturni ponos regiona Mari.Zgrada je otvorena 2014. godine. Danas Pozorište opere i baleta. E. Sapaeva po svojoj opremljenosti i inženjerskom rešenju je nova kulturna arhitektonska struktura koja odgovara najboljim evropskim pozorištima.

Joškar Ola je domaćin mnogih ruskih i međunarodnih takmičenja. U tu svrhu u gradu je izgrađena razvijena mreža sportskih objekata: dve vodene i dve ledene palate, zatvoreni teniski teren, sportsko-rekreativni kompleks, stadion Družba i zatvorena atletska arena Mari El Arena.
Još jedna karakteristika glavnog grada republike je povoljna ekologija.Joškar-Ola nije samo okružena šumama sa skoro svih strana, već ima i prilično razvijena „pluća“. Gradske park šume, parkovi, trgovi, bulevari i druge zelene površine zauzimaju oko hiljadu i po hektara.Malo je gradova u Rusiji sa istom čistom vodom kao u glavnom gradu Mari El, koja se dobija iz arteških bunara, a za dodatno prečišćavanje vode koriste se najsavremenije tehnologije i tehničke inovacije.

U Joškar-Oli postoji 7 mostova preko reke Malaja Kokšaga, od kojih su četiri pešačka (Pozorišni, Park, Voskresenski, Gogolevski) i tri automobilska (Varaksinski, Voznesenski i Centralni).

Danas se na ulicama Joškar-Ole niko ne čudi kada vidi delegaciju susednih republika i regiona, grupu turista, osobu sa kamerom ili video kamerom. Mesta koja su postala njegov zaštitni znak značajno su porasla.

Spomenici klasicima marijske književnosti S. Čavajnu i A. Krupnjakovu, muzika – I. Palantaju, simbolično „Drvo života“, gde tri predstavnika različitih generacija sviraju nacionalne muzičke instrumente, daju posebno raspoloženje Bulevaru Čavain i Bulevaru Pobede

Nedavno se u Joškar-Oli pojavilo toliko spomenika da njegove ulice liče na muzej. Na primer, jedan od glavnih trgova je trg nazvan po prvom gubernatoru regije Mari, Obolenski-Nogotkov, sa konjičkom statuom gradonačelnika.Tu je i spomenik velikomučeniku episkopu Mari Leonidu, koji je preminuo u godinama represije. Druga atrakcija je jedinstveni sat, gde biblijski magarac sa sačuvanim likom Bogorodice meri vreme, a sveta muzika se čuje svakog sata.
Skulpturalne kompozicije narodnog umetnika Rusije Andreja Kovalčuka, lokalnih vajara – zaslužnog umetnika Rusije Anatolija Širnjina, zaslužnog umetnika RME Sergeja Jandubajeva i drugih obeležavaju mnoga kultna mesta u Joškar Oli. „Srećna porodica“ postavljena je preko puta Perinatalnog centra, Puškin i Onjegin završavaju Puškinovu ulicu, a Nikolaja Gogolja – istoimeni bulevar.
U Italijanskom parku skladno je smeštena figura legendarne ličnosti renesanse, pesnika i pokrovitelja umetnosti Lorenca di Medičija Veličanstvenog sa motom „korist otadžbine, veličina porodice, rast umetnosti“.

A u blizini zgrade železničke stanice, nastavlja svoj put junak filma „Ulaznica za život“, beskućnik Mustafa, kojeg na ekranu oličava divni marijski glumac Jivan Kirla.
Istorija grada ogleda se u spomenicima caru Fjodoru Joanoviču, koji je poslao gubernatora i strelce „da podignu gradove po celoj zemlji Čeremis“, i carici Jelisaveti, za vreme čije vladavine su preduzeti koraci za razvoj prosvetiteljstva i obrazovanja stanovnika regije Mari.
Centar jednog od novih trgova, koji se zove Patrijaršijski, bio je prvi spomenik u Rusiji Njegovoj Svetosti Patrijarhu Aleksiju Drugom, njegovim ukazom je pre skoro dve decenije stvorena Joškar olska i Marijska eparhija. Ovde se može videti i kaskadna fontana, koju kruniše skulpturalna kompozicija posvećena pravoslavnim svetiteljima Petru i Fevroniji.

Poseban utisak na trg ostavlja sat koji reprodukuje biblijsku priču. Tri puta u toku dana, uz zvuk zvona i crkvenu melodiju, na balkonu jedne od zgrada otvara se kapija – Isus Hristos koji sedi na magarcu pojavljuje se pred ljudima ispod, a za njim i njegovi učenici – dvanaestorica apostola. Zanimljivo je da su u skulpturalnoj kompoziciji korišćeni pokretni elementi, pa figure izgledaju kao da su žive.
Pored tradicionalnog, u Joškar Oli se mogu naći i primeri žanrovske urbane skulpture – „Granit nauke” u blizini studentskog doma tehnološkog univerziteta, klupa Ljubavi i vernosti i, na kraju, čuvena mačka Joška, impozantno smeštena na klupi u centru grada.

Na mestu osnivanja grada 2009. godine obnovljen je istorijski i kulturni kompleks „Carevokokšajski Kremlj“, koji je postao muzejski kompleks na otvorenom.

Šetalište u Joškar Oli je mesto atrakcije za sve goste i stanovnike grada. Ovde organizuju fotografisanje, šetnju, uživanje u pogledu na Malaja Kokšagu i spektakularnu arhitekturu, kao i vožnju rečnim prevozom – obilazak reke otvara najbolje panorame ovog područja.

Pošto je šetalište Briža u Joškar Oli prvo koji se pojavljuje u gradu, čitav ansambl na Maloj Kokšagi često se objedinjuje pod njenim imanjem. Ime je dobila po malom belgijskom naselju, po uzoru na koje je i podignuta. Ovde su se preplitali flamanski motivi i severna gotika.

Rekreaciona zona u blizini vode je veoma prostrana, sastoji se od nekoliko odvojenih delova koji se glatko prelivaju jedan u drugi: Patrijaršijski trg i Voskresensko šetalište, Trg Republike i Blažene Djevice Marije, Amsterdamsko šetalište, Pozorišni most. Pešački most Vaskrsenja vodi na suprotnu obalu reke. Ovde možete videti: fantastičnu zgradu Pozorišta lutaka, čuveni sat 12 apostola, kapelu Petra i Fevronije, bronzane spomenike Jelisaveti Petrovni, Patrijarhu moskovskom i cele Rusije Aleksiju II.
Voskresensko šetalište, do kojeg se može doći istoimenim mostom, proteže se 1,5 km. Šetalište, koje objedinjuje nekoliko trgova, trgova, Sabornog hrama Vaskrsenja, Arhangelske slobode, dizajnirano je u evropskom stilu.

Na Voskresenskom šetalištu, na mestu između Arhangelske slobode, Italijanskog parka i Nikonovog trga, nalazi se Trg Republike i Bogorodice.Prostrani trg krasi zgrada Akademskog dramskog pozorišta Konstantinov, fontana, Blagoveštenska kula i Saborni hram Presvete Bogorodice – izgrađen je po ugledu na peterburšku crkvu Spasa na Krvi i moskovsku crkvu Sv. Vasilija Blaženog.

Amsterdamsko šetalište je malo šetalište koje prekida Voskresensko šetalište na području od ulice. Puškina do pešačkog Gogoljevog mosta. Njegovu arhitektonsku celinu čine i „bajkovite“ stare evropske građevine.
Pozorišni most povezuje šetalište Briža i Trg Republike i Blažene Device Marije. Otvoreno je 1984. zajedno sa Akademskim pozorištem. Sa šetališta se pruža najbolji pogled na ansambl šetališta Malaja Kokšaga.
U Joškar Oli kuhinje raznih naroda sveta su veoma široko zastupljene. Ovde možete posetiti brojne kafiće, restorane i druge objekte u kojima se služe jela koja su popularna u raznim i udaljenim krajevima planete. Ruska, evropska, orijentalna, azijska, panazijska, pa čak i američka kuhinja – bez obzira na to koliko ste gurman ili vlasnik strogo definisanih preferencija ukusa, sigurno ćete pronaći ono što vam treba.

Ako želite da osetite „ukus“ odmora u Joškar Oli, obavezno probajte nacionalna jela marinske kuhinje: koman-melna (višeslojne palačinke), sokta (tradicionalna domaća krvavica), uicha (a slatki desert u obliku koloboka), jela od divljači i, naravno, najpopularniji podkolačići.
Zahvaljujući posebnoj ljubavi prema podkogolu, koja podseća na knedle ili knedle sa raznim filovima, 2018. godine u Joškar Oli je čak podignut spomenik „Mari Podkogol“, koji su uradili lokalni kovači. A 2021. godine Mari Podkogel je zvanično priznat kao lokalni nacionalni brend.

Starost ovog grada je više od 430 godina istorije. Osnovan je 1584. godine. Moderna Joškar Ola sada se s pravom naziva „Evropa u centru Rusije“, pre svega zbog neobičnog arhitektonskog izgleda za ruske gradove. Gradski ansambli na obaali i trgovima su skladna mešavina nekoliko stilova odjednom: venecijanske, firentinske, bavarske arhitekture.
Joškar Ola, živopisni grad u centru Volgo -Vjatske oblasti u kojem se možete upoznati sa jedinstvenim tradicijama i običajima autohtonog naroda Mari, čuti njihov melodičan jezik i videti prelepe narodne nošnje. Putujući gradom, vredi probati originalna jela marinske kuhinje: kvas od cvekle, onar mesnu supu i troslojne marinske palačinke „koman melna“.

U Joškar Oli ima mnogo zanimljivih arhitektonskih znamenitosti, a poslednjih godina u gradu su se pojavile mnoge neobične građevine i spomenici, na primer, Carekokšajski Kremlj ili obala Briža izgrađena u tradicijama flamanske arhitekture. Turisti koji šetaju duž svetlih fasada kuća lako se mogu zamisliti da su u Danskoj.
Joškar-Ola zapanjuje brojem spomenika. Na obali je postavljena skulpturalna kompozicija koja prikazuje trenutak venčanja princa Renijea od Monaka i slavne glumice Grejs Keli. A na Patrijaršijskom trgu stoji spomenik svetim Petru i Fevroniji.Prototipovi oba spomenika nisu povezani sa Joškar Olom, ali ih vole stanovnici grada, jer personifikuju porodičnu sreću.

Pored umetničke galerije nalazi se spomenik osnivaču grada, knezu Ivanu Andrejeviču Obolenskom. Ali najpoznatija skulptura nalazi se u blizini glavne zgrade Univerziteta Mari.Ovde je klupa, gde impozantno sedi Joškinova mačka. Mačji nos uvek sija na suncu, jer ga studenti, pripremajući se za ispite, tradicionalno miluju „za sreću“.

U Joškar Oli se nalazi kopija Moskovskog Spaskog tornja, a na trgu, koji nosi ime Obolenskog-Nogotkova, možete videti malu kopiju čuvenog Car-topa.U blizini su postavljena četiri jezgra čija je ukupna masa 12 tona. Međutim, kao i original, Mari top ne puca.

Čini se da putnici koji se nađu u istorijskom centru Joškar-Ole putuju kroz vreme. U 16-18 veku, Carevokokšajski Kremlj je izgrađen od drveta. Međutim, 2009.godine istorijski deo grada je obnovljen u kamenu u tradiciji fortifikacione umetnosti 19-20 veka i odmah je postao popularna turistička atrakcija.

Na teritoriji Kremlja nalazi se udoban trg, spomenik caru Fjodoru Joanoviču, mala kapela i izložba artiljerijskih oruđa izlivenih prema starim crtežima. Oni koji su zainteresovani za istoriju grada mogu pogledati stare fotografije i pročitati mnogo zanimljivih informacija na posebnim štandovima.U Muzeju arheoloških nalaza koji se nalazi u Kremlju izloženi su predmeti pronađeni tokom iskopavanja na teritoriji Joškar-Ole.

Šta još videti u Joškar-Oli:

Mnogi građani i gosti Joškar Ole vole da šetaju već ranije pomenutim živopisnim šetalištem Briža. Ovde se sastaju poslovni partneri i ljubavnici, ljudi dolaze da naprave spektakularne fotografije, voze bicikl ili čamac duž reke Malaja Kokšaga. A uveče se pali spektakularno osvetljenje duž cele obale reke.

Duž šetališta prostiru se prelepe šarene fasade zgrada izgrađenih u flamanskom stilu.Danas su u ima smeštene vladine institucije Republike Mari El – važna ministarstva, komiteti i resori.Na obali se nalazi i spomenik ruskoj carici Jelisaveti Petrovni, koja je dala značajan doprinos razvoju marijske zemlje.

Pre nekoliko godina, u Joškar Oli je izgrađena veličanstvena Blagoveštenska crkva, koja je postala glavna crkva lokalne eparhije. Nalazi se u blizini Voskresenskog šetališta i jasno je vidljiva iz različitih delova grada. Ovo nije iznenađujuće, jer visina hrama dostiže 74 metra. Saborna crkva Blagoveštenja je krstokupolna crkva izgrađena u tradicijama ruske arhitekture. Njene dimenzije su tolike da u crkvi istovremeno može da bude i do 2.000 vernika. Ispred hrama se nalazi živopisni trg sa skulpturama i fontanom.

U centru grada možete videti nedavno izgrađenu zgradu, napravljenu u tradiciji italijanske arhitekture u kojoj je smešten najveći muzej umetnosti u Republici. Nacionalna galerija sadrži slike, skulpture i grafičke radove koje su stvorili talentovani marijski umetnici.

Kula galerije ima sat koji ima status lokalnog obeležja. Svakog časa, uz crkveno pojanje, u gornjem levom uglu sata otvara se lik Bogorodice, a iz donje leve kapije izlazi lik magarca. Životinja ide u polukrug i krije se u desnoj kapiji.
Na Patrijaršijskom trgu, na levoj obali reke, nalazi se kompleks Dvanaest apostola. Spolja izgleda kao palata iz bajke, ali unutar slikovite zgrade nalazi se televizijska i radio kompanija, restoran i tržni centar. Svaka 3 sata, od 9.00 do 21.00, izvodi se predstava „Ulazak Gospodnji u Jerusalim”. Uz zvuke muzike, na jednom od balkona pojavljuju se likovi dvanaestorice apostola i Hrista. Prolaze ispred javnosti i kriju se na drugoj strani zgrade.

Još jedan popularno mesto Joškar Ole je najveća fontana u gradu koja se zove Arhanđel Gavrilo. Opšivena je zelenim kamenom koji podseća na malahit i postavljena u blizini Blagoveštenske kule od crvene cigle, koja je manja kopija Spaske kule Moskovskog Kremlja. Kao i original, sat Blagoveštenske kule otkucava svaki sat.

Pored njih je prostrana pešačka zona pod nazivom Arhangelskaja Sloboda. U njoj su izgrađene vile napravljene u tradiciji italijanske renesanse, a danas se u njima nalaze kancelarije banaka i vladinih organizacija.

Napuštajući Joškar Olu svaki putnik pokušava da kupi nezaboravne suvenire. Mari nacionalna odeća i nakit su veoma traženi. Tajna je jednostavna – odeća Mari od pamtiveka rađena je ručno od prirodnih materijala, a tajne njene proizvodnje prenosile su se s generacije na generaciju. U gradu možete kupiti elegantne košulje, odela i haljine, često napravljene u jednom primerku. Turisti rado uzimaju šešire ukrašene novčićima, amajlije sa prelepim ornamentima i vezom.

Kao suvenire iz Joškar Ole putnici donose proizvode od brezove kore, slame i rukotvorina od drveta. Posebno je tražen lokalni melem „Svetla Mari El“, koji se pravi od lekovitog bilja i bobica.

Glavni grad ruske republike Mari El se nalazi u centralnom delu republike na obalama pritoke Volge – reke Malaja Kokšaga. Udaljenost grada od Moskve je 862 km, u pravcu istoka, ne tako velika po savremenim standardima, kada se u bilo koji deo zemlje može doći kopnenim, vazdušnim putem ili železnicom.

Leži na raskrsnici nekoliko velikih autoputeva, a oni koji putuju automobilom mogu doći u Joškar Olu iz Kazana, Čeboksarija ili Kirova.Iz Moskve se do ovog grada može stići i vozom. Putovanje vozom traje oko 13,5 sati. Međugradski autobusi dolaze u Joškar Olu iz Nižnjeg Novgoroda, Iževska, Sankt Peterburga, Perma, Samare, Uljanovska, Čeboksarija, Jaroslavlja i drugih mesta.
Lokalni aerodrom se nalazi udaljen 7 km od Joškar Ole.Od 2019. Godine nastavljeni su letovi iz Joškar Ole za Moskvu koji su ranije bili ukinuti, od 2020. – iz Sankt Peterburga, od 2021. – iz Sočija. 2022. godine počinje izgradnja novog terminala i piste na aerodromu Joškar Ola. To će omogućiti prijem savremenih tipova aviona.

2021. godine izgrađena je nova autobuska stanica u priobalju Joškar Ole. Ova prelepa i udobna jednospratna zgrada u nacionalnim bojama ukupne površine 860 m2 otvorila je svoja vrata stanovnicima Mari Ela i gostima prestonice.
Krajem 2021. godine puštena je nova trasa na železnici. Prvi voz je krenuo iz Joškar Ole za Sankt Peterburg sa zaustavljanjima u Nižnjem Novgorodu, Jaroslavlju, Ivanovu i dalje. Događaj je zaista istorijski.Više od pola veka voz je išao od Joškar-Ole samo do Moskve.

Malo ljudi zna da mala planeta u Sunčevom sistemu takođe nosi ime Joškar Ola.

Kao i mnogi drugi gradovi, Joškar-Ola je uvršten na listu istorijskih gradova Rusije.

Ukupno, grad ima više od 300 ulica, avenija, uličica i bulevara.

Tokom proteklih decenija, Joškar-Ola je postao lepši, izgrađen, ima svoj raskošan stil, zbog čega je nazvan prestonicom arhitektonskih kopija. Kao zamahom magičnog štapića, ovde se pojavio potpuno novi Kremlj, sopstveni bavarski zamkovi, Duždeva palata i šetalište Briž – mali kutak severne Evrope u regionu Srednjeg Povoložja. A ovde je najveći broj spomenika po glavi stanovnika – kraljevima, carevima, piscima, srećnoj porodici pa čak i Joškinom mačku.

Joškar Ola je neverovatan grad 16. veka, u kome postoji mnogo zanimljivih mesta vrednih pažnje turista. Znamenitosti Joškar Ole su toliko raznovrsne da će svako pronaći nešto zanimljivo i nezaboravno za sebe: fontana-kaskada „Petar i Fevronija“ , spomenici Bogorodici, Arhangelu Gavrilu, Patrijarhu Aleksiju II. Nove zgrade u obliku zamkova izgledaju neverovatno i neobično. Na primer, lutkarsko pozorište je mala kopija dvorca Jurinski Šeremetjevski, ima sat sa 12 apostola – skulpturalnu kompoziciju koja ponavlja čuvenu jevanđelsku priču sa divnim napevima.
Joškar Ola svakako je jedan je od najneobičnijih ruskih gradova, a u njemu se čak mogu čuti i priče iz srpske istorije, ali i legenda o tome kako je iz Hilandara na marijsku zemlju stiglo pravoslavlje.

U Joškar Oli se mogu čuti i priče iz srpske istorije, koje je lokalno stanovništvo začinilo svojim legendama. Zato se na zdanju Nacionalne umetničke galerije nalazi sat sa kompozicijom na kojoj je predstavljen Hilandar i najpoštovanija ikona u srpskom narodu — ikona Bogorodice Trojeručice, koju su žitelji Damaska podarili Srbiji. Sveti Sava ju je doneo iz Damaska u Srbiju, gde se ona nalazila sve dok Turci nisu napali zemlju.

Da bi je spasili, srpski monasi su stavili ikonu na magarca koji je prošao kroz turski vojni logor i tako su je spasili. Ali, on se nije zaustavio, nego je stigao na teritoriju Grčke, u čuveni manastir na Svetoj Gori, gde se do danas nalazi ova ikona Bogorodice Trojeručice, a potom je u ovom gradu smišljen nastavak te priče — iz tog atonskog manastira ponovo izlazi magarac i donosi nam ovde, na marijsku zemlju, pravoslavlje.

U Republici Marij El raspoređen je veliki broj najsavremenijih raketnih sistema, kao i raketna vojska strateške namene, čiji je jedan od glavnih zadataka odbrana Moskve u slučaju agresije na zemlju.
Ovde se danas mogu čuti i priče da se Joškar Ola svojevremeno nalazila na američkoj listi 30 gradova na koje bi u slučaju rata između Amerike i Sovjetskog Saveza trebalo prvo izvršiti napad.

Meštani pričaju da se u poslednjih desetak godina grad promenio do neprepoznatljivosti. Sam centar grada uređen je kao mala Evropa — ovde se istovremeno mogu videti Venecija, Firenca, Amsterdam i Briž, ali i Moskva i Sankt Peterburg.
Šetajući ulicama i trgovima Joškar Ole, možete se jednom zauvek zaljubiti u ovaj zadivljujući i fantastično lep grad.