(FOTO/VIDEO) Besmrtni vitez metohijskih međa, Predrag Leovac Peđa!

Na današnji dan, prije tačno tri godine, u Pljevljima je osnovan Kulturni centar „Predrag Peđa Leovac“.

Riječ je o „neprofitabilnoj organizaciji koja se bavi sjećanjem na lik i život besmrtnog viteza sa Košara, humanitarnim radom i organizovanjem kulturnih aktivnosti“.

Centralna manifestacija, prema kazivanju članova Kulturnog centra, je Vidovdansko veče sjećanja na Peđu Leovca, kada u prepunoj sali Doma vojske u Pljevljima, svakog Vidovdana prisutna publika može da čuje zvuk gusala, pojanje crkvenih horova, besjede, recitatore i nastupe etno grupa i kulturno-umjetničkih društava.

U proteklih nekoliko godina, od kada je aktuelizovana u javnosti epska bitka za Košare, ličnost mladog potporučnika Vojske Jugoslavije Predraga Peđe Leovca i njegovo junačko držanje u odbrani Otadžbine od kopnene agresije na teriroriju SRJ, prepoznati su kao svojevrsna perosnifikacija i simbol viteške borbe Vojske Jugoslavije protiv ujedinjenih snaga terorističke UČK i NATO pakta.

Peđa Leovac je rođen u Pljevljima, 25. 12. 1975. godine, od oca Mila i majke Milice. Nakon završene osnovne škole i gimnazije upisao je Vojnu akademiju u Beogradu iz koje izlazi 1998. godine u činu potporučnika, ali i kao nosilac crnog pojava realnog aikida i učesnik Beogradskog maratona. Bilo je to vrijeme pooštrene bezbjednosne situacije u južnoj srpskoj pokrajini. Njegovo prvo postavljenje bila je karaula Ćafa Prušit, gdje je kao komandir voda i ranjen, na Svetu Petku 27. oktobra 1998. godine. Na mjestu ranjavanja ostala je njegova puška, dok je on zajedno sa još nekolicinom pripadnika Vojske Jugoslavije transportovan helikopterom u Beograd na Vojno-medicinski centar.

Iako nedovoljno oporavljen i uprkos zakazanim dodatnim hirurškim intervencijama, potporučnik Leovac odlučuje da se vrati na Kosovo i Metohiju, uprkos odvraćanju porodice i prijatelja. Javlja se na dužnost u Đakovicu kod kapetana Duška Šljivančanina. Odmah je otišao u minsko polje gdje je i ranjen da potraži svoju pušku koja je tu ostala cijelu zimu.

Poslušajte sjećanje tadašnjeg komandanta 53. graničnog bataljona 125. brigade, kapetana Duška Šljivančanina, na Predraga Leovca.

Potporučnik Leovac je raspoređen na dužnost komandira interventnog voda u okviru 53. graničnog bataljona. Riječ je o jednom specijalnom vodu koji je djelovao u svim pravcima, a sve u zavisnosti od potrebe i stanja na terenu.

Poginuo je 14. aprila 1999. godine na graničnom kamenu C-4 od snajperskog metka, koji ga je pogodio u vrat.

U njegovim rodnim Pljevljima ulica u kojoj se nalazi porodična kuća Leovaca je imenovana po njemu, dok je, kao što smo i naveli, prije tri godine osnovano i udruženje „Kulturni centar Predrag Peđa Leovac“, kome se zahvaljujemo na podacima i ustupljenim fotografijama.

Danas, kako tvrde članovi ove organizacije, oni stoje čvrsto uz Srpsku pravoslavnu crkvu i njenu borbu protiv Zakona o slobodi vjeroispovijesti, učestvujući na dostojanstvenim i mirnim krsnim hodovima, naglašavajući na kraju: „Baš kao naš Peđa!“

U čast Peđe Leovca Aleksandar Tošić je napisao pjesmu u desetercu „Vitez metohijskih međa – Predrag Leovac Peđa“ koju je odguslao narodni guslar Vlastimir Barać.