Galijašević: Šemsudin Mehmedović i dalje na braniku mudžahedina

– I ne samo da ne žele da govore, već se odmah unervoze i horski počinju da napadaju one koji iznesu podatke i to zapadnih izvora o islamskom terorizmu u BiH. Uglavnom u tim histeričnim napadima prednjače muslimani „SDA profila“, a među prvima je svakako Šemsudin Mehmedović, ratni načelnik policijske stanice u Tešnju, jedan od važnijih saučesnika u podršci islamistima u BiH i u tom prljavom poslu, jer istina boli, a strah ne da mira. Naizgled uglađeni i ‘prepošteni’ Mehmedović odmah je skočio da brani sebe i svoje kolege, našavši se ‘uvrijeđen’ zbog izjave srpskog člana Predsjedništva BiH Željke Cvijanović koja je samo citirala zapadne medije koji su pisali o monstruoznoj i odvratnoj pojavi u BiH koja se zove islamski terorizam + naglasio je Galijašević u izjavi za Srnu.

Međutim, dodao je on, Mehmedović i njegove kolege su ćutali i nisu se obrušili na američke izvore i izvještaje vladinih agencija u SAD nego su histerično i sa puno bijesa napali na komšije, na Srbe, žrtve tih istih mudžahedina, i njihove zvanične političke predstavnike Milorada Dodika i Željku Cvijanović.

Neke bošnjačke sudije, tužioci, Islamska zajednica, novinari, političari, bezbjednjaci i intelektualci, kaže on, napadom na Cvijanovićevu iskazali su lojalnost američkim planovima da u BiH ne smije doći do dogovora i dijaloga, već da Bošnjaci i Srbi treba ponovo da uđu u sukobe, pogotovo nakon poraza njihove politike u Ukrajini.

SARAJEVO RADIKALNA ISLAMSKA METROPOLA U SRCU EVROPE, A VEHABIJSKA NASELJA U BiH REALNOST

– Zahvaljujući takvim ljudima, BiH je najveći bezbjednosni problem zapadnog Balkana i cijelog evropskog kontinenta, jer ekstremistička hobotnica u ovoj zemlji raspolaže sa više od 5.000 radikalnih islamista koji predstavljaju stalni izvor terorističkih prijetnji. Oni su stvorila najveći islamistički pokret u Evropi, sa više od 100.000 pripadnika, poznat pod imenom „vehabijski pokret“, dok je
Sarajevo danas radikalna islamska metropola u srcu Evrope. Vehabije su, potpuno nesmetano, na području Sarajeva, Travnika, Zenice, Bihaća i Tuzle osnivali preduzeća i nevladine organizacije, a onda u njihovo ime kupovali kuće, zgrade, cijela naselja da bi u njima nastanili armiju fanatika, sljedbenika i vojsku budućeg rata – naveo je Galijašević, dodajući da je Islamska zajednica ova naselja nazvala paradžematima.

On je konstatovao da u cijeloj Evropi ne postoji zemlja poput BiH koja na svom tlu podržava postojanje klasičnih vojnih baza i malih „islamskih država“.

Prema njegovim riječima, Bošnjaci su iz ovih naselja, nakon borbene i vjerske obuke, odlazili u svjetski džihad u Siriju i Irak, a u zadnje vrijeme, u skladu sa težnjom Zapada, i u Ukrajinu u „neonacistički džihad“.

ZA ODRUBLJENE SRPSKE GLAVE, MEHMEDOVIĆ NAGRAĐIVAO MUDŽEHEDINE

Govoreći o nekažnjenim zločinima mudžahedina u toku proteklog rata, Galijašević je naveo da je u Travniku odsijecanjem glave ubijen Dragoljub Popović samo zato što je Hrvat, u Zenici doktor Veljko Sladojević samo zato što je Srbin, u okolini Tešnja, na planini Crni Vrh, evidentirana su prva ritualna odsijecanja glava zarobljenim Srbima, a na planini Ozren, na području Vozuće, počinjeno je najmasovnije i najbrutalnije ritualno klanje na planeti.

U zločinačkom maniru, koji je prihvatila „Islamska država“, tada su, kaže Galijašević, iskasapljena 192 lica srpske nacionalnosti, odrubljene su im glave, a tijela iskomadana i na kraju sakrivena.

I tokom sukoba sa HVO-om na području Lašvanske doline, u selima Maline i Bikoši, mudžahedini su ubijali civile hrvatske nacionalnosti i ratne zarobljenike. Znalo se da su ta ubistva počinili mudžahedini, ali nikakve istrage ni u naznakama nije bilo. Mudžahedini su za policijske i vojne strukture bili nedodorljivi zbog političke zaštite Alije Izetbegovića i njegovih sljedbenika.

Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srpske je 2005. godine zvanično podnijelo izvještaj protiv Mehmedovića o počinjenom krivičnom djelu ratnog zločina protiv čovječnosti i protiv civilnog stanovništva na području opštine Tešanj.

Krivična prijava primljena je iste godine u Okružnom tužilaštvu u Doboju, gdje su po ovoj prijavi obavljene određene istražne radnje ali je, po nalogu Suda BiH, slučaj 2006. godine prebačen u Tužilaštvo BiH.

Predmet su šest godina kasnije preuzeli viši inspektori Agencije za istrage i zaštitu /Sipa/ BiH Mario Kapetanović i Dženana Omerhodžić. Naredne godine dostavili su izvještaj protiv Mehmedovića o počinjenom krivičnom djelu ratnog zločina Tužilaštvu BiH.

Mehmedovića su pripadnici Sipe uhapsili 19. jula 2013. godine, bez naloga Tužilaštva BiH a u skladu s članom 139 Zakona o krivičnom postupku, ali je nakon 24 sata oslobođen iz pritvora i nikada više nije procesuiran uprkos svim dokazima i svjedočenjima.

Galijašević je naveo da je Mehmedović uhapšen po komandnoj i ličnoj odgovornosti zbog prvih ritualnih klanja kod Tešnja kada su odrubljene glave četvorici nevinih Srba.

Prema iskazu zaštićenog svjedoka, rekao je Galijašević, odsječene srpske glave iz baze u selu Jablanica, donio je mudžahedin po imenu Zeid, koji se u pratnji policajaca Envera i Amira Beše, te Besima Sejdića, dovezao pred policijsku stanicu u Tešnju u terenskom vozilu.

– On je iz vozila uzeo prtenu vreću i unio u zgradu policije, bacivši je na sto dežurnog policajca Hakije Hadžana. Na pitanje policajca šta je donio, mudžahedin Zaid je odgovorio: ‘Što je načelnik tražio, mi smo uradili. Donijeli smo, brate, četiri vlaške glave njemu na poklon’. Prema riječima svjedoka, u policijskoj stanici nastalo je opšte grljenje i ljubljenje mudžahedina i policajaca. Svjedok navodi i to da je Mehmedović došao u stanicu na poziv dežurnog policajca upućenog putem motorole šifre ‘Hum 101’. Dežurni policajac je radosno saopštio Mehmedoviću da su braća iz Jablanice donijela hediju (poklon) i da on traži muštuluk. Tada je Zeid uzeo vreću i istresao glave na pod u hodnik koje se bile krvave, sa stravičnim izrazom lica. Glave su odsječene tupim predmetom, a po tjemenu su se vidjele rupe od udaraca. Na jednoj glavi nije bilo ušiju i nosa, a na jednoj nije bilo oka – naveo je Galijašević dijelove iz stravičnog iskaza zaštićenog svjedoka.

Prema daljim navodima svjedoka, Mehmedović je pljunuo u pravcu odsječenih glava i rekao da je šteta što su odsječene samo četiri. „Da ste, bogdo, odsjekli i hiljadu drugih“, rekao je Mehmedović i, prema iskazu svjedoka, naredio policajcima Emiru Ahmetoviću, Smailu Smailbegoviću i Hakiji Hadžanu da pokupe odsječene glave i zakopaju ih ispod zgrade bolnice u Tešnju.

Mehmedović je, potom, mudžahedina Zeida, nagradio niklovanim revolverom, koji je donio iz kancelarije i rekao mu: „Ovo je pronađeno kod jednog Srbina odavde. Njemu više sigurno nikada neće trebati, evo tebi. Jeste da ćeš njime moći samo šest vlaha ubiti“. Tom prilikom Mehmedović je, prema riječima svjedoka, rekao da će Zeida lično pohvaliti glavnom emiru odreda kada dođe u Jablanicu.

Zaštićeni svjedok je optužio Mehmedovića za ubistva i zlostavljanja srpskih civila zatočenih u garažama policijske stanice u Tešnju. Detaljno je opisao metode mučenja, od odvođenja logoraša na kopanje rovova na prvim linijama fronta do, prema njegovoj naredbi, polivanja vodom iz šmrkova usred zime u dvorištu stanice policije. Naveo je i slučaj ubistva starca iz sela u okolini Tešnja, uhapšenog, jer je pekao rakiju.

– Mehmedović je specijalcima naredio da tuku starca, koji se prezivao Avrak. U jednom momentu starac je od udaraca pao niz stepenice. Kad je utvrđeno da je mrtav, Mehmedović je naredio da ga prebace u bolnicu, gde je ustanovljeno da je podlegao povredama od pada sa stepenica, „nakon što se sam sapleo“ – naveo je svjedok.

SADA NERVOZNI MEHMEDOVIĆ, A NEKADA POZNATI „MUDŽAHEDINSKI KUM“

Zato, naglasio je Galijašević, kad se govori o mudžahedinima i terorizmu, dobro bi bilo da zašute i umuknu svi koji su davali podršku ili propuštali učiniti što su bili dužni, a pogotovo Mehmedović, poznatiji kao „mudžahedinski kum“, koji je kumovao na mnogobrojnim vjenčanjima mudžahedina i muslimanki, a neki od vjenčanih listova koje je on potpisivao kao službeno lice su u posjedu Srne.