Krsto Zrnov: Kad je neprijatelj bio potučen 1918. tada je i nastupio momenat za ujedinjenje Kraljevine Crne Gore sa Kraljevinom Srbijom

Na današnji dan, 13. marta 1947. godine poginuo je Krsto Zrnov Popović, oficir u balkanskim i I svjetskom ratu.

Za zasluge u ranijim ratovima bio je odlikovan Danilovim krstom petoga reda i Medaljom za hrabrost. Rođen je 1881. godine u Lipi Cuckoj. Završio je podoficirsku i oficirsku školu, a dalje vojno obrazovanje sticao je u Francuskoj. Austrougarsku okupaciju proveo je u koncentracionom logoru u Mađarskoj. Bio je jedan od vođa u Božićnoj pobuni 1918. godine, nakon čega je emigrirao u Gaetu. Nakon smrti kralja Nikole i raspuštanja crnogorskih trupa u Italiji, emigrirao je u Argentinu, potom u Belgiji, a po dobijanju amnestije od vlasti Kraljevine SHS, vratio se u Crnu Goru.

Molba Krsta Popovića Kralju Aleksandru Karađorđeviću:

Njegovom Veličanstvu Aleksandru

Kralju Srba, Hrvata i Slovenaca

Vaše Veličanstvo,

Kad je neprijatelj bio konačno potučen 1918. godine tada je i nastupio momenat za ujedinjenje Kraljevine Crne Gore sa Kraljevinom Srbijom i sa ostalim jugoslovenskim pokrajinama. U Crnoj Gori javile su se dvije političke struje, koje su crnogorski narod dovele do oružanog sukoba. Ja kao oficir iako sam stajao neutralno prema jednoj i drugoj političkoj struji, čim je nastupio oružani sukob ostao sam vjeran svetinji zakletve položene Vrhovnom Komandantu NJ. V. Kralju Nikoli i stupio u borbu protiv onih elemenata, koje je moj Vrhovni Komandant označio kao neprijatelje Crne Gore. NJ. V. Kralju Nikoli mom Vrhovnom Komandantu ostao sam vjeran do njegove smrti. Smrt blaženopočivšeg Kralja Nikole razriješila me je zakletve a pri tome je Crna Gora postala sastavni dio Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, koja je primila kao takva na sebe sva prava, kao i sve obaveze.

Usljed toga pokorno molim Vaše Veličanstvo, da me oslobodite svih odgovornosti za vrijeme građanskog rata u Crnoj Gori od decembra 1918. godine do smrti blaženopočivšeg Kralja Nikole i sa tim dozvolite mi slobodan povratak u domovinu, prema kojoj imam i obaveza a i mojih prava naslijeđenih od Crne Gore, koja je postala sastavni dio Vaše Kraljevine.

Vašem Veličanstvu i domovini biti ću vjeran kao što sam bio vjeran NJ. V. Kralju Nikoli i Crnoj Gori.

Krsto Popović

Brigadir bivše Crnogorske vojske

Belgija

23. septembra 1929. god.

U predratnom periodu pripadao je opozicionoj Crnogorskoj Federalističkoj Stranci. U prvim danima okupacije Popović se držao po strani. Pripadao je grupi crnogorskih federalista koja se protivila oduzimanju teritorija Crnoj Gori i Boki i teritorija pripojenih Velikoj Albaniji. Krstova grupa odbija italijansku rezoluciju o proglašenju suverene Crne Gore. Njihova politička platforma nije isključivala jugoslovensku državu u kojoj bi Crna Gora bila federalna jedinica. Grupa je bila distancirana od grupacije oko Sekule Drljevića.

Popović se nije javno eksponirao kao saradnik Italijana. Kako je imao veliki ugled u Katunskoj nahiji i protivio se Drljevićevom krilu CFS, partizani su više puta pokušavali da Popovića privole na saradnju, ali bezuspješno. Odbio je sve pozive i ostao dosledan svojim uvjerenjima. Lovćensku brigadu, čiji je komandant bio Krsto Popović, zahvatilo je rasulo i Njemci su je rasformirali u novembru 1943. godine, a Krsta razoružali. U Katunskoj nahiji, avgusta 1944. godine pokušava da stvori vojsku, ali bezuspješno. Poslije ovog kraha odmeće se u šumu i skriva se sve do 13. marta 1947. godine. Krsto Popović je ubijen, u svojoj 66. godini, od strane pripadnika OZNE. Zasjeda je bila organizovana na Bojanjem brdu između Grahova i Nudola. U okršaju gine Rako Mugoša a na sahrani, njegova majka oplakuje jednako obojicu – i kori sina što je krenuo na njega jer „Nije Krsto zec iz gore, nego vitez Crne Gore“.

Priredio: Miomir Đurišić

Izvor: Mitropolija