Heroji odbrane: Nijesu ustuknuli pred NATO agresorom

U noći 1. juna 1999. godine, tokom NATO agresije na Saveznu Republiku Jugoslaviju, nebo iznad Novog Sada je gorelo. PVO jedinice Vojske Jugoslavije herojski su branile svoje položaje od napada višestruko brojnijeg i mnogo bolje naoružanog agresora.

Jedna od PVO baterija Vojske Jugoslavije – u čijem je sastavu bio i samohodni lansirni sistem „Kub“, nalazila se u reonu sela Nadalj, u blizini Novog Sada, i sa tog položaja dejstovala po NATO avionima. U napadu NATO aviona protivradarskim raketama jedan projektil direktno pogađa lansirno oruđe u kojem na licu mjesta ginu stariji vodnik VJ Dragan Bandić i vojnik Aleksandar Popović, dok je treći član posade Ivan Petrović ranjen, ali je preživio.

O tim dramatičnim trenucima i kako je sve izgledalo svjedoči Petrović.

– Prvog juna 1999. godine bili smo u selu Nadalj, na borbenom položaju naše baterije. Tokom dejstva na NATO avione pogođeni smo raketom. Na licu mjesta poginuli su stariji vodnik Bandić i rezervni vojnik Popović, a ja sam tom prilikom teško ranjen. Iz pogođenog lansera, koji je još gorio, izvukao me je i spasio mi život moj starešina stariji vodnik Dano Jukić, kazao je Petrović.

On se još jednom zahvalio časnom i hrabrom oficiru i čovjeku Danu Jukiću, koji je proglašen za narodnog heroja.

Petrović se sa posebnim pijetetom osvrnuo na svoje stradale saborce iz PVO lansera.

– Stariji vodnik VJ Dragan Bandić rođen je 1971. godine u Sarajevu, a živio je u Novom Sadu. U istom gradu, samo dvije godine kasnije, 1973. rodio se i rezervni vojni obveznik VJ Aleksandar Popović koji je radio kao asistent za informatiku na PMF-u u Novom Sadu. Za vrijeme NATO agresije nalazili su se u 240. srp PVO, Bandić kao komandir samohodnog lansirnog oruđa raketne baterije (sistem KUB) a Popović kao operater samohodnog lansirnog oruđa. Zla sudbina je htjela da Bandić pogine na 28. rođendan, naveo je Petrović.