Hijenizam kao životni usud

Piše: Batrić Babović 

Hijenizam je najnoviji,a zapravo iskonski način življenja koji je izveden iz smisla osnovnog i osovinskog značenja prikazane imenice. Ruho starih navika i slabosti odjeveno u najsavremenija civilizacijska ostvarenja ne mijenja negativitete lešinarske ćudi. Digitalizacija sa informacionom pismenošću kojom vladaju akteri starih-novih akcija ne gasi poriv ozloputalih niskih strasti da rade svoj davno započeti posao.

Za izlazak hijenizma na površinu najzaslužniji su zakon o „slobodi vjeroispovjesti“, njegovi akteri sa obje strane i korisnici hijenskog gotovog proizvedenog stanja. Ni Mihailo Lalić ne bi mogao danas da opiše i objasni fenomen mijenjanja dresova i mutacije hijenizama.

Ni kapitalno djelo, niti (ne) istražena dubina njegovih kolosalnih predviđanja, ne bi mogli da spakuju u svoju misaonost neobjašnjivosti potonje crnogorske trogodišnje pseudodemokratske i površnotranzicione dramaturgije, koja se režira u inostranim političko-diplomatskim studijima, a pravo emitovanja kao premijera i repriza ima samo na podijumu koji se zove Crna Gora. Možda genijalni Milovan Đilas i Borislav Pekić spadaju u narativ Lalićeve dubine sagledavanja ovog fenomena, ali su i oni zadešenici neopisivog hijenizma koji je u Crnoj Gori bez konačnog odgovora i razrešenja dominantnog i neuništivog sociopatološkog usuda. Ovdje živi savez protiv koga je bilo 80 % građana, priznata je takozvana država sa procentom od 85 % građana koji su bili protiv, Njegoš ne može na Lovćen u ruho iz 1972.godine, digitalizacija umnožava psihotropne forme ratovanja i dezinformisanja, školski i fakultetski programi nose bremena bliže i dalje prošlosti sa porivima “ zabranjenih tema i političkih korektnosti „. Postoji realni politički sistem sa paralelnim netransformisanim komunizmom koji je pokrila blago evropeizovana protektorizacija. A možda neko na kraju pita šta je hijenizam? Hijenizam je sve što jedna ličnost može ili ne može da svari. Prostim srpskim jezikom to jeste ono što je bit crnogorskog duha.

Na derivacionim jezicima važi istoimena riječ iz srpskog jezika. Tužni vjetri gorom viju zbog iznevjerene revolucije porođene u ljeto 2020. godine. Njihovo ime se ostavlja na savjest i razmišljanje širim narodnim masama i (ras)formiranom javnom mnenju. Možda nas zaobiđe vijest da Kosovo sa Metohijom doživi sudbinu tridesetog avgusta i da to bude ovjereno srpskom rukom. Desnica čeka na pragu Ljeviške jerusalimski psalmopoj, a hijenizmi novog Lalića radi opisa u bezdanu crnogorsko-montenegrinskog evropejstva. I to ne slučajno na 110 godišnjicu rođenja ovog velikana. Svadba u neozelenjenoj gori gdje leleču prošlost i budućnost je blizu. Jedino tajna ostaje (ne) znani mladoženja!