Hrvatska reagovala na kampanju IN4S-a: Aerodrom u Dubrovniku nosiće ime po srpskom naučniku Ruđeru Boškoviću!

Kada smo postavili lik srpskog velikana u svijetu nauke Ruđera Boškovića na bilborde širom Crne Gore u okviru kampanje „Ponosni na svoje srpsko“, očekivali smo pobunu unutar dukljansko-crvenohrvatskih redova, ali, budimo iskreni, isto tako i oštru reakciju zvaničnog Zagreba – te tradicionalno neprijateljske destinacije u kojoj decenijama unazad caruje nekontrolisano antisrpstvo.

Nakon vulgarne kroatizacije srpskog genija Nikole Tesle, koga i dan danas pokušavaju da istrgnu iz njegovih srpskih korijena, zvanični Zagreb je krenuo i u lov na srpskog naučenjaka Ruđera Boškovića, čiji je otac Nikola Bošković rođen u trebinjskom Popovom polju.

Dana 2. novembra, dubrovačka skupština je odlučila da aerodrom u tom nekada srpskom gradu nosi ime po Ruđeru Boškoviću.

To su prenijeli maltene svi hrvatski mediji.

To je informacija koja nas je dodatno, kao luču medijske slobode – ohrabrila, i potvrdila da smo na pravoj strani i ja pravom putu u ovoj borbi za istinu.

Da podsjetimo javnost, ko je bio Ruđer Bošković, ovaj slavni Srbin.

Bio je profesor univerziteta, osnivač Milanske opservatorije i direktor Optičkog instituta Francuske mornari. Bošković je kao ugledni matematičar, profesor i naučnik pozivan da rješava značajne probleme svog vremena. Tako je 1742. godine uvršten u tročlanu komisiju koja je utvrđivala uzroke pukotine na velikoj kupoli vatikanske crkve Sv. Petra. Traženo je drugom prilikom njegovo stručno mišljenje u vezi kanalisanja reke Tibar.

Angažovan me 1750. godine da izmjeri dužinu meridijanskog stepena u papinoj državi. Godine 1756. ga je angažovao austrijski car Franc da presudi u sporu oko rijeka i plovidbe između grada Luke i Toskane. U Beču je u to vrijeme za caricu Mariju Tereziju, pomagao oko popravki na zgradi Dvorske biblioteke.

Od 1736. godine, redovno objavljuje godišnje po nekoliko stručnih rasprava. Spada u red tada najplodnijih naučnika, kada je riječ o pisanju. Objavio je 70 radova, od kojih najviše iz matematike (19), astronomije (15) i fizike (28), a ostalo su djela poetska, astronomska ili putopisna. U zrelom dobu on je nadaleko poznat i priznat; javlja se kao član više Akademija – londonske, pariske, rimske.

Napisao je djelo Putopis od Carigrada do Poljske, koja se odnosi na jedno njegovo naučno putovanje. On se 1762. godine kao član engleskog naučnog Kraljevskog društva uputio tom trasom, da bi na terenu posmatrao „prolaz Venere ispred sunčevog diska“. Krenuo je za Petrograd, ali zbog slabog zdravlja nije stigao dalje od Poljske. Putopis je prvi put objavljen na italijanskom jeziku 1784. godine.

Ruđer Bošković je, između ostalog, tvorac i jedinstvenog zakona sile, pretpostavljajući da postoji ne samo privlačenje (Njutnov zakon) nego i odbijanje u naizmjeničnom mijenjanju na malim rastojanjima među tijelima. Smatrao je da je elementarna čestica bez dimenzija izvor sile, a vrijeme i prostor je, nasuprot Njutnu, smatrao relativnim, pa se s pravom može nazvati pretečom Alberta Ajnštajna. Pronašao je dva geometrijska metoda za određivanje elemenata Sunčeve rotacije na osnovu posmatranja položaja tri tijela, zatim je izračunao dimenzije i spljoštenost Zemlje. Otkrio je geometrijski model izračunavanja putanja kometa.

U geologiji je značajan jer je pisao o kompenzaciji masa unutar gora i tako postavio temelje kasnijem razvoju teorije izostazije. Regionalne poremećaje sile teže tumačio je razlikom u gustini gornjih i donjih dijelova Zemljine kore.

U domenu klasične fizike, formulisao je jedinstveni zakon svih sila. Pretpostavio je postojanje, ne samo privlačnih, nego i odbojnih sila. Svojim idejama o relativnosti prostora i vremena je bio preteča Ajnštajnove teorije relativnosti.

Objavio je veliki broj radova iz sferne trigonometrije i statističkih metoda u fizici: Theoria philosophiae naturalis redakta ad unicam legem virium in natura existentium, Opera partinentia ad opticam et astronomia, Elementorum universae matheseos, O morskoj plimi, Teorija konusnih preseka, Elementi matematike itd.

Ruđer Bošković je bio ponosni Srbin!