IN MEMORIAM: General Aleksandar Solujanov, legendarni ruski heroj i veliki prijatelj Srba

Piše: Igor Damjanović 

Prekjuče je ovozemaljski svijet, uoči svog 70. rođendana, napustio legendarni general Aleksandar Solujanov, Heroj Sovjetskog saveza i veliki prijatelj srpskog naroda. Za svoje ratne zasluge general Solujanov je opjevan u popularnoj pjesmi Batjana Kombat, čiji stih kaže: „Samo se ti nisi krio iza leđa vojnika“. Sa 30 godina dobio je zlatnu zvijezdu Heroja Sovjetskog Saveza, sa nepunih 40 generalski čin, pa čak i spomenik za života. Bista generala Aleksandra Solujanova postavljena je prije 10-ak godina u Rjazanskoj višoj školi VDV-a, na kojoj je diplomirao 1975.

U novoj Jeljcinovoj Rusiji, heroji i patrioti bili su balast, pa je neposredno nakon što je dobio generalski čin Solujanov sa 39 godina penzionisan. Za razliku od nove Rusije koja je Zapadu davala sve, od vojnih tehnologija do glava svojih heroja, od Soluajnova se nije odrekao njegov ratni drug general Georgij Špak, komandant VDV-a. Na funkciji savjetnika komandatna VDV-a dolazi prvi put u Srbiju 1999. na Vaskrs u vrijeme NATO agresije. Njegova uloga u planiranju zauzimanja aerodroma Slatine u junu 1999. bila je značajna.

Sa generalom sam se upoznao u septembru 2017. u Tivtu. Napravili smo zanimljiv intervju i sa zadovoljstvom se odazvao našem pozivu da dođe na obilježavanje 19. godišnjicu NATO agresije. “Prije 19 godina SAD i NATO napale su Srbiju i Crnu Goru. Sada postaje jasno i ja o tome mogu otvoreno da kažem da su taj udar koji je 1999. godine preživio srpski narod, spremali za Rusiju. Vi ste primili udar umjesto Rusije… Narodi Rusije i Crne Gore imaju 300 godina dobrih odnosa. Naše odnose učvrstila je pravoslavna vjera, zajednička tradicija i zajednički običaji. Naše prijateljstvo ne može ništa uništiti. Nema tih sila.” – izjavio je tada general Solujanov na grobu Marka Avramovića, pripadnika 63. padobranske brigade poginulog 1999. na KiM.

Narednog dana generala Solujanova mitroplit Amfilohije odlikovao je generala Solujanova “Zlatnim likom Lovćenskog Tajnovidca“ u kripti hrama Hristovog Vaskrsenja. „Prilikom jedne akcije ostao odsječen od svojih boraca na avganistansko-pakistanskoj granici. Tri dana sam se krio u rupi slušajući neprijatelja koji se nalazio na nekoliko metara. Molio sam se Gospodu Bogu, a naravno ne Lenjinu i Marksu. Preživio sam i postao vjernik.“ – ispričao mi je general jednom prilikom.

Izuzetno je poštovao je predsjednika Putina, cara Nikolaja Drugog Romanova, ali i sovjetskog vožda Josifa Staljina, o kome je rekao: „Antiruske sile kod nas i na Zapadu se dan danas plaše Staljina, jer ih niko nikada nije nadmudrio kao on. Ne mogu oprostiti što je suprotno njihovim planovima izgradio imperiju i najmoćniju državu svog vremena. Neprijatelji Rusije vjerovali su da će zamjenom bolesnog Lenjina, poluobrazovanim došljakom sa Kavkaza, dovršiti proces razbijanja i rušenja Rusije. Međutim oni su se žestoko prevarili.“

Iza Aleksandra Solujanova ostala je supruga i dva sina i biće sahranjen uz najveće državne počasti.