Istorijske bizarnosti i zagonetke (1)
Piše: Jovan Lakićević
Više sam puta, na ovom Portalu, ustvrdio da istorija nikako ne može ponijeti epitet, ili atribut – nauke!
Ako se pođe od one vajkadašnje maksime – da istoriju pišu pobjednici, biće shvatljivije šta hoću da kažem. Istorija je, nažalost, zbirka bezbrojnih i najmonstruoznijih falsifikata!
Od Herodota, a i prije njega.
Kada sam nedavno, u jednoj prilici, u susretu sa profesorom i dugogodišnjim političarem, za koga sam mislio da zna istoriju bolje od mene, novinara, pomenuo Nina Belova, rođenog Nišliju, najvećeg cara u istoriji Evrope i ostatka svijeta ( od prije četiri hiljade godina!) upitao me je: „ Jovane, ko ti je taj“?
Od tog pitanja dugo nijesam mogao da se oporavim! Shvatio sam da je čovjek zarobljenik germanofilske istoriografije, poput njegovih zemljaaka Ćorovića i Slijepčevića, koji su prihvatili aneks Berlinskog kongresa iz 1.878. godine, kada su kao državice priznate Srbija i Crna Gora, da se srpska istorija mora izučavati od Nemanjića naovamo! Nikako prije. I to uvažavanje spomenutog, a tajnog Aneksa i do danas traje! Dovoljno je pogledati Katedru za istoriju Filozofskog fakulteta u Beogradu i njene protagoniste, „profesore“.
Ajde da ne idemo u praistoriju, recimo do Atlantide, ali profesori istorije morali bi da znaju neporecivu činjenicu, da je na čelu značajnog Rimskog carstca, sa prostora Balkana bilo 25 careva, od čega sa teritorije današnje Srbije – 18!
Car Konstantin, i njegova majka Jelena, koji su na ovim prostorima prihvatili i podržali hrišćanstvo kao religiju, bili su iz – Niša! (Ajde, da ne spominjem cara Galerija, koji je to prethodno učinio, a mi smo sve to pripisali našem zemljaku Konstantinu, na Saboru 325. godine. Mnogi od nas, nažalost, ne znaju da se naš sv. Konstantin krstio 25 godina kasnije, nekoliko dana prije upokojenja. Druga je priča njegova majka Jelena.
Ovom prilikom htio sam da podsjetim moje zemljake, da je sa prostora Balkana bilo 25 rimskih careva, , a onih, rođenih na tadašnjim srpskim prostorima – 18!
Šta da radimo, braćo Montenegrini, recimo, od Svevladovića u četrtom vijeku i Oštrivojevića, do Vladisavljevića i Bodina? Naravno da ne znate!
Da bi se vladalo današnjom Crnom Gorom, valja da znate, ne samo istoriju, nego i praistoriju! Ako to ne znate, idite kućama!
Ono što valja znati jesu, nesumnjivo, činjenice, da se srpski korpus na Balkanu mora, konačno, ujediniti!
Ova namjera ide, međutim, dalje od srpskog objedinjena.
Tragajući za korijenima engleske patološke mržnje prema Pravoslavlju, i više ratova s njima i njihovim favoritima, stigao sam do potonule Atlantide, od prije dvanaest milenejuma, kada su, osobe bez duše, androidi, pristigli sa sa druge planete, zaratili sa „slavjansko arijevskom civilizacijom“, u koju danas , pojednostavljeno rečeno, spadaju Rusi i Srbi.
Žao mi je ako danas to niko od Pravoslavaca ne shvata. Ali, korijeni te engleske patološke mržnje prema Srbima, nijesu od juče. Oni su, da ponovim, već nekoliko puta, Srbima oduvijek veći neprijatelji od Njemaca…
Dakle, od Atlantide su korijeni engleske mržnje prema Srbima. I, da pomenem uzgred, oni su ne prihvatili, nego spratili srpsku vladu u egzilu, u Londonu i mladok kralja Petra, koga su danima držali u podrumu dok nije prihvatio Čerčilov diktat da kaže onih nekoliko sramnih riječi da srpska vojska, koja se borila pod komandom generala Draže Mihailovića četiri godine, treba da se stavi pod komandu njihovog agenta, Josipa Broza!
Gospodo i braćo Srbi, krajnje je vrijeme da shvatimo ko su nam bili naši „prijatelji“ Englezi!