Jezički čudotvorac: Vasko Popa

Na današnji dan, 5. januara 1991. umro srpski pisac Vasko Popa, član Srpske akademije nauka i umjetnosti, najprevođeniji srpski pjesnik u drugoj polovini 20. vijeka.

Nazivan je jezičkim čudotvorcem i posljednjim velikim originalnim pjesnikom. Djela: zbirke pjesama „Kora“, „Nepočin-polje“, „Sporedno nebo“, „Uspravna zemlja“, „Vučja so“, „Živo meso“, „Kuća nasred druma“, „Rez“, antologija narodnih umotvorina „Od zlata jabuka“, antologija poetskog humora „Urnebesnik“.

Vasko Popa je predstavnik posleratne avangarde u srpskoj knjizevnosti.

Zajedno sa Miodragom Pavlovićem, početkom pedesetih godina, preokrenuo je smjer srpskog pjesništva.

Zahvaljujući njima, srpska poezija je dobila na ozbiljnosti i naglašenoj modernosti u jeziku, tematici, u odnosu prema svijetu i shvatanju pesništva ali, to je nailazilo na nerazumjevanje, otpor i oštru kritiku.

Nazivan je jezičkim čudotvorcem i poslednjim velikim originalnim pjesnikom.