Konzulat Srbije u Beranama – uslov opstanka Srba na sjeveru Crne Gore

Predsjednik SO Berane Goran Kiković, posjetio je u Beogradu u prostorijama Skupštine Republike Srbije, predsjednika Odbora za dijasporu i Srbe u regionu Skupštine Srbije mr Ivana Kostića i zamjenika predsjednika tog Odbora Miodraga Lintu, inače predsjednika Saveza Srba u Regionu. Sastanku je prisustvovao i predsjednik Srpske Narodne Odbrane Vasojevića i Limske doline književnik Branislav Otašević.

Oni su ovom prilikom razgovarali o položaju i pravima srpskog naroda u Crnoj Gori a pogotovu u Beranama, imajući činjenicu da Srbi čine apsolutnu većinu stanovništva ove opštine i o ideji oko formiranja konzulata Republike Srbije u Beranama.

Predsjednik Kostić i njegov zamjenik Linta su s ovom prilikom i zvanično u Skupštini Srbije podržali inicijativu koju je predložio predsjednik SO Berane Goran Kiković, da se u Beranama otvori konzularno predstavništvo Republike Srbije. Zajednički su konstatovali da je ova ideja je stara još iz vremena kada je predsjednik Srbije, Tomislav Nikolić, dobio povelju počasnog građanina Berana u julu prošle godine i on je ovu ideju podržao i predsjednik Nikolić.

Kostić ovom prilikom informisao Kikovića o njegovim aktivnostima i o tome da je obavijestio nadležni matični Odbor za dijasporu i Srbe u regionu Skupštine Srbije, i da će povodom toga imati sjednicu Odbora na kojoj će donijeti odluku i istu je proslijediti vladi Srbije koja je i nadležna da donese konačnu, i upoznao goste da je o tome informisao Ministarstvo Inostranih Poslova Republike Srbije.

Kiković je upoznao Kostića i Lintu da bi otvaranje konzulata Republike Srbije u Beranama bilo višestruko opravdano ne samo iz istorijsko-kulturnih razloga, već da ovaj predlog ima i ekonomsku opravdanost i te ne samo za Berane već i za sjeverni dio Crne Gore.

Kostić i Linta su se složili sa takvom konstatacijom, ističući da su se iskreno založili da se naznačena ideja pretoči u djelo, tim prije kad se zna da veliki broj ljudi sa prostora Vasojevića i sjevernog dijela Crne Gore živi u Srbiji i da je potrebno obostrano povezivanje.

Predsjednik SO Berane Goran Kiković je tom prilikom informisao domaćine o situaciji u Crnoj Gori i tom prilikom je istakao sledeće činjenice:

„Ako je jedan narod do te mjere politički i nacionalno obespravljen i izložen svakodnevnim pritiscima i šikaniranjima, kao što su to Srbi u Crnoj Gori, onda je stvaranje što čvršćih veza sa maticom, odnosno državom Srbijom i njenim institucijama jedini spas.

Srbija ima ambasadora u Podgorici. Srbija ima Konzulat u Herceg Novom, gdje Srbi sa primorja pokušavaju da ostvare svoja i prava svojih porodica. Nesređeni odnosi po pitanju državljanstava između Srbije i Crne Gore, doveli su do toga da je institucionalna zaštita Srba u Crnoj Gori od strane Srbije nešto veća od statističke greške i da je jedan konzulat ko nijedan, odnosno da se hitno mora otvoriti Konzulat Srbije na sjeveru – u Beranama. Nadam se da nema mnogo onih koji će se začuditi mojem predlogu, imajući u vidu nesporne istorijske činjenice, tj. da isti ima armirano betonsku podlogu u zdravom razumu.“

Treba posjetiti javnost da je predsjednik Odbora za dijasporu i Srbe u regionu Skupštine Srbije mr Ivan Kostić prije dva mjeseca posjetio SO Berane i predsjednika Gorana Kikovića i tom prilikom podržao ideju da se formira konzulat u Beranama.

Nije na odmet prikazati ovom prilikom argumente novinara i pisca Radeta Živkovića oko formiranja konzulata u Beranama, on piše sledeće: „Još 1219. godine, Sveti Sava je na ovom prostoru, u mjestu Budimlja (današnjem predgrađu Berana) osnovao jednu od prvih srpskih episkopija, tačnije četvrtu, sa episkopskim tronom u Manastiru Đurđevi stupovi, zadužbini Prvoslava Nemanjića, sina župana Tihomira, Nemanjinog brata. Budimljanska episkopija je nešto kasnije podignuta na nivo Mitropolije, ali je ugašena 1648, kada su Turci živog odrali budimljanskog mitropolita Pajsija. Episkopski tron je ostao upražnjen punih 350 godina, da bi 4. Avgusta 2002. godine ponovo bila obnovljena, kada je ustoličen visokopreosvećeni vladika Joanikije Mićović.

Dakle, ima li čvršćeg dokaza i jačeg svjedoka od ponosnih i prkosnih Đurđevih stupova, koji evo više od osam vjekova svjedoče o bitisanju, borbi, muci i nevolji Srba na prostoru Starog Rasa ili Stare Srbije. Navedeni srpski etnički, duhovni i kulturni prostor, sa starosjedelačkim srpskim stanovništvom iz Šekulara, naselili su Vasojevići, Kuči, Bratonožići, Piperi i druga srpska plemena iz Brda, izmiješali se, orodili i iznjedrili potomke na ponos srpskom rodu. Da se Srbima dobro ne piše pokazali su Berlinski kongres i Sanstefanski sporazum, gdje su velike sile odlučile da otmu pojedine srpske teritorije i pripoje ih drugim zemljama. Nekoliko godina kasnije ta će sudbina zadesiti i teritoriju Stare Srbije, koja velikim dijelom pripada Crnoj Gori.

Berane nikada nije bilo Crna Gora do 16. oktobra 1912. godine. Crna Gora, a posebno ne ova Milova, nije zemlja koju vole i poštuju Srbi. Za nju se ne navija, posebno ne kada se u sportskim arenama susretne sa Srbijom. Ovdje se slavi svaki uspjeh „orlova“, masovno se izlazi na ulice, slavi se Srpska Nova godina, tuguje se posle bilo kog srpskog poraza.

Iako opustošeni trodecenijskom vladavinom Mila Đukanovića, Berane, Andrijevica, Bijelo Polje, Mojkovac i Kolašin, podneli su najveći teret i pružili utočište našoj srpskoj braći sa Kosova i Metohije, koja su izbjegla arnautske kame i koja su se trajno nastanila na ovom području. Jednom riječju, na sjeveru današnje Crne Gore živi toliki broj Srba da se pitanje otvaranja Konzulata može tumačiti pleonazmično, odnosno da država Srbija mora i treba da otvori tu diplomatsku instituciju i zaštiti i pomogne sopstveni narod.

Zar u istu ravan stavljati Srbe, koji, uprkos sistematskom uništenju, čine 32 posto stanovništva okupirane Crne Gore, sa Hrvatima (koji imaju Konzulat u Kotoru), koji čine veoma mali procenat stanovništva ili možda sve ono što važi za ostale narode ne važi za Srbe ?

Ali, ključni problem u realizaciji ove ideje se nalazi kako u nedemokratskoj državi ostvariti demokratska prava? Srbija se sa Milom preganjala godinama oko otvaranja Konzulata u Herceg Novom, sa Zagrebom se dogovorio za Kotor između dva zalogaja pršute i toliko gutljaja vina.

Mržnja i inat jednog čovjeka, prema jednom narodu, doći će do izražaja i u ovom slučaju, osim, ako se do objavljivanja ovog teksta ne desi neko čudo i zapadne agenture, u nekoj novoj geostrateškoj podeli karata, ne puste niz vodu poslednjeg evropskog diktatora. Šta god da se desi Srbija više ne smije da gleda skrštenih ruku šta joj se radi sa njenim narodom u Crnoj Gori. Srpske stranke moraju tražiti hitan sastanak sa premijerom Srbije Aleksandrom Vučićem i izložiti mu sve argumente, pa i ove gore izrečene, da je položaj Srba u Crnoj Gori katastrofalan i očajan, a da će biti uskoro i beznadežan ukoliko ne dođe do institucionalne zaštite Srba.

Veća angažovanost ambasadora, koji ima Ustavnu obavezu da uspostavlja jake veze sa Srbima u državi gde obavlja funkciju, efikasniji rad konzulata u Herceg Novom i otvaranje Konzulata u Beranama, znatno će osnažiti položaj Srba u Crnoj Gori i pokazati da njihova borba nije uzaludna, a Vlada Srbije pokazati da vodi računa o svakom pripadniku svoga roda u zemlji obespravljenih i poniženih.“ – napisao je izmeđuostalog Rade Živković, novinar i pisac iz Beograda, koji je iskreno podržao ideju o otvaranju Konzulata Srbije u Beranama.

Predsjednik SO Berane Goran Kiković posjetio MIP Srbije: Odalović podržao otvaranje konzulata u Beranama

Predsjednik SO Berane Goran Kiković posjetio je Ministarstvo Inostranih Poslova Srbije i tom prilikom razgovarao sa Generalnim sekretarom MIP-A Srbije Veljkom Odalovićem.

Kiković je tom prilikom informisao Odalovića o inicijativi da se u Beranama otvori konzulat Srbije i iznio argumente zbog čega bi to bilo važno za građane sjevernog dijela Crne Gore.

Odalović je podžao ovu inicijativu Kikovića, ali je i upoznao gosta da konačnu riječ o tome donosi Vlada Srbije a odluka ide na odobrenje i matične države u kojoj konzulat treba da se otvori. Oni su se složili da je ovo interes svih građana Sjevernog dijela Crne Gore i Republike Srbije.

Sastanku je prisustvovao i predsjednik Srpske Narodne Odbrane Vasojevića i Limske doline književnik Branislav Otašević.