Lažna demografska slika Kosova i Metohije

Piše: Aleksandar Đurđev

Svedoci smo teške borbe za očuvanje srpskih nacionalnih interesa na Kosovu i Metohiji. Svakako da je demografski činilac jedan od ključnih u toj borbi. Prostor Kosmeta već odavno predstavlja sivu zonu kriminala, korupcije, ali i različitih manipulacija. Tako se manipuliše i sa brojem Albanaca i Srba u južnoj srpskoj pokrajini, ali i sa brojem Albanaca u celom regionu. Privremene institucije u Prištini tvrde da na Kosmetu živi 1,83 miliona stanovnika od čega je 100.000 Srba. Prema zvaničnim institucijama u Beogradu broj Albanaca na Kosmetu je manji za minimalno 400.000, odnosno ima ih najviše 1,2 miliona, dok prema istim procenama Srba ima oko 120.000. Reč je o procenama koje su rađene na osnovu analize telefonskog saobraćaja i mobilnih telefonskih priključaka. Uz to treba dodati činjenicu da su Srbi iz četiri severne opštine mahom bojkotovali popis koji je Priština organizovala 2011. godine. Statistika pokazuje da na Kosmetu ima 31 telefon na 100 stanovnika, što je vrlo nelogično. Veći broj mobilnih telefona imaju ratom razorene države poput Avganistana ili Somalije, pa čak i tehnološki zaostale države podsaharske Afrike. Srbija, primera radi, ima 103 mobilna telefona na 100 stanovnika. To samo govori u prilog tome da je ukupan broj stanovnika na Kosmetu uvećan, jer je apsurdno da se koristi tako mali broj mobilnih telefona. Zanimljivo je i da je na kosovskim izborima 2017. godine ukupno glasalo 777.093 birača, dakle sa sve Srbima koji te izbore nisu bojkotovali.
Posebno su opasne tvrdnje o famoznih 2 miliona Albanaca na Kosmetu, koje se mogu čuti i sa albanske i srpske strane, a koje su potpuno neosnovane, jer je reč o prognozama koje su albanski demografi pravili tokom 90-ih godina na osnovu sopstvenih procena. Treba dodati i to da Albanci uporno bojkotuju popise još od 1961, očigledno sa ciljem da se veštački stvori slika o njihovoj prekobrojnosti na tom prostoru. Isti recept se primenjuje u Makedoniji, južnom delu centralne Srbije i Crnoj Gori. Osnovana je sumnja da tokom izbora u ovim državama iste osobe glasaju u različitim državama, stvarajući tako lažnu sliku o njihovom udelu u ukupnom broju stanovnika. Tako je pravo glasa na izborima 2017. na Kosmetu imalo 1,89 miliona građana, što bi značilo da Kosmet ima više birača nego stanovnika. Sami Albanci priznaju da oko 100.000 Srba na Kosmetu ne mogu da dobiju tzv. kosovsko državljanstvo. Ako se tome u prilog doda da je u porastu natalitet srpskog življa (prosek po porodici je troje dece), onda tvrdnje da Srba na tom prostoru ima blizu 200.000 itekako nisu neosnovane.
Jedino rešenje za utvrđivanje realnog broja Albanaca na Balkanu je održavanje istovremenog popisa stanovništva u Srbiji, Albaniji, Crnoj Gori i Makedoniji, ali to kategorički odbijaju i Albanci i deo međunarodne zajednice koji ih podržava. Studije o potrošnji goriva ili električne energije takođe govore u prilog činjenici da na Kosmetu mora biti mnogo manje Albanaca, možda čak i za celi milion. A ono što je jednako važno, jeste neophodnost da naši pregovarači u Briselu, konačno, u agendu pregovora nametnu i pitanje imovine, odnosno svojinske teme na KiM, u kojima su argumenti naše strane nesporni. Jer, ne zaboravite da Amerikanci u Dejtonu, 1995, nikada ne bi dozvolili da Srbi dobiju pola teritorije BiH, iako su činili samo trećinu stanovništva, da argument katastra nije bio na sprskoj strani!
Primetni su i gestovi Albanaca u svakodnevnom životu koji pokazuju da dobar deo njih još uvek ima veze sa državom Srbijom na čijoj teritoriji i žive. Svaki drugi Albanac na Kosmetu razume srpski, komunikacija između Srba i Albanaca se u najvećem broju slučajeva odvija na srpskom jeziku, a veliki broj Albanaca koristi administrativne ili zdravstvene usluge na teritoriji centralne Srbije. Time pokazuju da kosovska kvazidržavnost zamire, ali i da su državljani Srbije, a samim tim i da je Kosmet i dalje njen deo.

Aleksandar Đurđev, predsednik Srpske lige