Linta: Tužno je što je zločinac Mirko Norac za većinu Hrvata ratni heroj

Predsjednik Saveza Srba iz regiona Miodrag Linta ističe da organizovano ubijstvo najmanje 124 gospićkih Srba 1991. godine jeste jedan od mnogih dokaza ustaškog karaktera Hrvatske.

Dolaskom ustaškog režima Franje Tuđmana na vlast maja 1990. godine počele su prijetnje i zastrašivnja Srba u Gospiću i nizu drugih hrvatskih gradova i mjesta. Posebno se u mržnji prema Srbima isticao Gospić koji je bio jedan od glavnih uporišta ustaškog pokreta prije Drugog svjetskog rata. Tokom genocidne NDH u Gospiću je bio prvi likvidacioni logor koji je bio dio kompleksa koncenracionih logora na području Like. Za samo 132 dana postojanja kompleksa koncentracionih logora Gospić-Jadovno-Pag od aprila do avgusta 1941. godine ubijeno je više od 38.000 Srba i oko 2.000 Jevreja i ostalih. Gospićki i lički Hrvati nikad nisu priznali da su počinili genocid nad Srbima, niti su izrazili pokajanje i zatražili opraštaj, kao što to nikad nije učio ni čitav hrvatski narod. Još nije izvršena ekshumacija ubijenih Srba niti su obilježena stratišta, naglašava Linta.

Linta navodi da je u proljeće 1991. godine u Gospiću i mnogim hrvatskim gradovima počelo miniranje srpskih kuća, lokala i drugih objekata. Na ulicama Gospića su se pojavili pripadnici hrvatskih paravojnih formacija koji su sijali strah i hapsili srpske civile i pripadnike JNA. Srbi su odvođeni u Okružni zatvor, gradsku bolnicu koja je pretvorena u vojni objekat i formirane zatvore u mjestima Klanac, Smiljan, Zablate i drugim lokacijama gdje su prebijani i mučeni često do smrti. Srbe su ispred zatvorskih prostorija čekali postrojeni stražari. Da bi ušli u ćelije morali su proći kroz špalir i tom prilikom stražari su ih tukli sa čim su stigli.

Od avgusta do decembra 1991. godine ubijeno je najmanje 124 Srba u Gospiću a neke procjene govore da je ubijeno više od 200 Srba.  Skoro polovina od najmanje 124 ubijenih Srba odvedeno je iz svojih kuća i stanova i ubijeno je 17. i 18. oktobra 1991. godine.  Pronađeni su i sahranjeni posmrtni ostaci svega 50 žrtava, dok se za ostalima još traga.

Linta ističe da brojne činjenice jasno potvrđuju da je sa likvidacijama srpskih civila bio upoznat cijeli politički, paravojni i policijski vrh hrvatske na čelu sa Tuđmanom. Za ubijstva gospićkih Srba trebalo je da bude osuđeno na desetine Hrvata i to na višedeceniske zatvorske kazne. Za navedeni masovni i organizovani zločin gospićih Srba osuđeni su na smiješno male zatvorske kazne samo tadašnji sekretar Operativog štaba u Gospiću Tihomir Orešković na 15 godina, tadašnji komandant 118. Brigade Mirko Norac na 12 godina i Stjepan Grandić na 10 godina.

Za vrijeme izdržavanja zatvorske kazne general  Norac je vodio normalan život, strudirao, vjenčao se, sagradio kuću i organizovao razne proslave na koji su prisustvovali visoki državni funkcioneri. Osuđeni ratni zločinac i hladnokrvni ubica Mirko Norac je za gospićke i ličke Hrvate i većinu hrvatskog naroda heroj  tzv. Domovinskog rata koji je po svom karakteru bio osvajački, agresivni i zločinački rat. Tužilaštvo za ratne zločine Srbije još uvijek nije pokrenulo postupak za masovni i organizovani ratni zločin protiv Srba u Gospiću, zaključio je Miodrag Linta.