Masovna ubistva i pljačka u srebreničkom kraju: Muslimanske snage iz okolnih sela i Srebrenice ubile su na svirep način 24-oro Srba

U srebreničkom selu Ratkovići 21. juna 1992. godine muslimanske snage iz okolnih sela i Srebrenice ubile su na svirep način 24-oro Srba, većinom civila. Upali su u Ratkoviće i ubijali, pljačkali i palili sve što su zatekli u, uglavnom, staračkim domaćinstvima…

– U selu Čemerno, u opštini Ilijaš, 10. juna 1992. godine pripadnici muslimanskih snaga svirepo su ubili 32 srpska civila.

Muslimanske jedinice iz sela Korita, Mahmutovića Rijeke i Orahova napale su selo Čemerno rano ujutro 10. juna 1992. godine. Pripadnici tadašnje Teritorijalne odbrane Breza ubili su 32 srpska civila i vojnika, među kojima je najviše bilo staraca, žena i djece, ranili su troje seljaka i sravnili selo sa zemljom.

Od 10. juna 1992. godine u selu Čemerno više niko ne živi.

Ministarstvo unutrašnjih poslova Republike Srpske 8. marta 2007. godine podnijelo je dopunjenu krivičnu prijavu sa dokazima i imenima 15 Bošnjaka, osumnjičenih za ove zločine.

Na lokalitetu Buna 15. juna 1992. godine poginulo je 18 srpskih boraca i civila – tog dana počeo je egzodus Srba iz Mostara i okoline. Za tri dana na Buni je nestalo 28 Srba, a od tog broja još šest vojnika i tri civila vode se kao nestali.

Istog dana granatiran je i zapaljen najljepši pravoslavni hram na ovim prostorima – Saborna crkva Svete Trojice u Mostaru, koja je nedugo potom i minirana.

U selu Kološići, kod Visokog, 20. juna 1992. godine na rodnom ognjištu ubijeno je šestoro članova porodice Vuković – Boško /1927/, njegova supruga Draginja /1924/, njihov sin Rajko /1948/, unuk Miodrag /sin Rajkov/ i rođaci Zdravko i Jelenko. Poznate su ubice, a kazne za zločin – nema.

U srebreničkom selu Ratkovići 21. juna 1992. godine muslimanske snage iz okolnih sela i Srebrenice ubile su na svirep način 24-oro Srba, većinom civila. Upali su u Ratkoviće i ubijali, pljačkali i palili sve što su zatekli u, uglavnom, staračkim domaćinstvima.

Svirepo su ubijali žene, starce, čak i slijepa i gluvonijema lica, a potom su ih palili u njihovim kućama. Među ubijenim bilo je i šest starica. Ni za ovaj, kao i za sve ostale zločine počinjene nad Srbima u srednjem Podrinju, još niko nije pravosnažno osuđen.

Na Petrovdan, 12. jula 1992. godine, pripadnici takozvane Armije RBiH napali su čisto srpska sela Sase i Zalazje koja pripadaju opštini Srebrenica i ubili 69 civila. Zalazje je uništeno do temelja. U više porodica /Jeremić, Vujadinović, Rakić…/ u odbrani sela izginuli su gotovo svi muškarci.

Šezdeset devet stanovnika bukvičkog kraja, u tadašnjoj opštini Brčko, 14. septembra 1992. godine ubili su pripadnici paravojnih hrvatsko-muslimanskih jedinica.

Tog dana više od 130 kuća je popaljeno, a zarobljeno oko 1.500 Srba i odvedeno u jedan od 21 logora, koliko ih je bilo na području tadašnje opštine Brčko.

U selu Serdare kod Kotor-Varoša 17. septembra 1992. godine pripadnici hrvatsko-muslimanskih snaga ubili su 16 Srba – najmlađa žrtva zločina u Serdarima imala je četiri godine, a najstarija 60 godina.

U napadu muslimansko-hrvatskih snaga na Serdare u zoru 17. septembra ubijeni su Branko /60/, Bosiljka /53/, Jelenko /31/, Radmila /21/, Slavko /60/, Danka /54/, Drago /47/, Mirko /31/, Slaviša /22/ i Spomenka Serdar /19/, Ljubica /40/, Slobodanka /12/ i Snježana Tepić /4/, Nikola Dukić /40/, te Slavko /55/ i Slavojka Bencuz /21/.

Za ovaj zločin pred Sudom BiH u toku je suđenje nekadašnjim pripadnicima Teritorijalne odbrane Kotor-Varoša Fikretu Planinčiću, Rasimu Lišančiću, Seadu Menzilu i Mirsadu Vatraču.

U Papratnoj njivi kod Foče pripadnici „Zelenih beretki“ ubili su 20. septembra 1992. godine 32 srpska civila i 10 vojnika. Porodice nastradalih tvrde da su poznata imena počinalaca, među kojima su i njihove komšije.

Pripadnici „Zelenih beretki“ iz zasjede su zapucali na kamion u kojem su bila 42 Srbina koji su putovali iz Kalinovika prema Foči. Među stradalima su bili žene, djeca i starci.

U Podravanju kod Srebrenice 24. septembra 1992. godine ubijeno je 21 lice – srpski vojnici i civili. Jake muslimanske snage iz Srebrenice i Žepe, sinhronizovanom akcijom, opkolile su ovo planinsko srpsko selo i presjekle jedinu putnu komunikaciju prema Milićima.

U Bjelovcu i susjednim selima Sikirić i Loznička Rijeka 14. decembra 1992. godine ubijeno je 109 Srba.

U logor u Srebrenicu odvedene su žene, civili Dostana i Mira Filipović, te sedmomjesečni Nemanja i trogodišnja Olivera Filipović, kao i devetogodišnji Brano Vučetić – kome su toga dana ubijeni otac Radovan i brat Milenko, dok je majku izgubio tri mjeseca ranije.

Oni su odvedeni u Srebrenicu, gdje su zlostavljani i gladovali dva mjeseca dok nisu razmijenjeni. Starica Božana Ostojić još se vodi kao nestala. Najmlađa žrtva bio je 15-godišnji Slobodan Petrović, a najstarije 88-godišnja Dostana Matić i 81-godišnja Zlata Jovanović, koje su ubijene na kućnom pragu.

Tužilaštvo BiH još nije podiglo optužnicu za ubistva i masakriranja civila u Bjelovcu iako su mu na raspolaganju dokumentacija i brojna svjedočenja.

Priredila: Jasna VEJZOVIĆ-TADIĆ

Izvor: SRNA/Jadovno