Mihail Tjurenkov: Otac pravoslavne Crne Gore porazio politički virus; sada je potrebniji Nebeskoj vojsci

Vodeći ruski mediji izvijestili su javnost o upokojenju mitropolita Crnogorsko-primorskog Amfilohija. Mnogi od njih su istakli da je blaženopočivši u kontinuitetu ukazivao na neraskidive veze Crne Gore i Rusije.

U pojedinim medijima mogli su se pročitati osvrti puni istinskog poštovanja i ljubavi prema našem vladiki. Neki su prenijeli izvanredni intervju koji je sa njim napravila Svetlana Luganskaja. Veoma interesantan tekst, posvećen svijetloj uspomeni na mitropolita, pod nazivom „Otac pravoslavne Crne Gore“, napisao je za Carigrad Mihail Tjurenkov.

„30. oktobra, u 83. godini napustio je zemaljski život i pohrlio ka Gospodu mitrolopit Crnogorsko-primorski Amfilohije (Radović). Duhovni otac nekoliko stotina hiljada pravoslavnih građana Crne Gore, istinski hrišćanski podvižnik, pobjednik nad anticrkvenim režimom liberalnog bogoborca Mila Đukanovića, pao je od posljedica borbe sa koronom.

Ruke su se umorile od pisanja nekrologa. U ovoj strašnoj 2020. godini otišlo je mnogo izvanrednih ljudi, a među njima pastira i arhipastira crkve Hristove. Bol i suze jaki su baš kao i hrišćanska ljubav koja nam pomaže da nepadnemo u uniniju. Upravo tom ljubavlju bili su ispunjeni naši starci i vladike koji su otišli kod Gospoda i upravo su nas, svoja duhovna čeda, naučili kako da se odupremo očajanju.

Blaženopočivši mitropolit Crnogorski-primorski Amfilohije, brižni duhovni otac čitave pravoslavne Crne Gore, uvijek je bio istinski primjer hrišćanske odvažnosti i istrajnosti. Bio je vitez i u godinama kada su, u tada jedinstvenoj Jugoslaviji, vladali komunisti, ali i tokom poslednje tri decenije, kada je uprkos neprijateljskom djelovanju anticrkvenog režima Mila Đukanovića vaskrsavao uspavano pravoslavlje u rodnoj Crnoj Gori.

Vladika je tvrdo stajao na kursu pravoslavnog slovenskog jedinstva, nije nikome dozvoljavao da dijeli Srbe i Crnogorce, izvanredno je govorio ruski jezik i svim srcem volio Rusiju. U tom kontekstu principijelno je nastupio protiv mješanja Fanara na teritoriju koja pripada Ruskoj pravoslavnoj crkvi u Ukrajini.

U našem poslednjem razgovoru, koji se odigrao daleko od Rusije i Ukrajine, Srbije i Crne Gore – u jordanskom Amanu, posle bratskog susreta pravoslavnih jerarha, vladika Amfilohije je, po ko zna koji put, izrekao ono što je govorio svojoj duhovnoj djeci u Crnoj Gori i šire. Razobličavajući tu tuđinsku liberalno-zapadnjačku avet, koja se nadvila nad njegovom rodnom zemljom nakon pada komunističkog režima, istakao je:

Ruski pravoslavni narod je narod koji je najviše stradao u 20. vijeku. Ruska crkva je crkva mučenika i svi joj moramo pomoći da obnovi crkveni život. Naš predsjednik Đukanović me je lično proglasio za agenta ruskog imperijalizma. Ali bez Rusije Crne Gore ne bi bilo. Od početka 18. vijeka naši mitropoliti su uz pomoć ruskih careva gradili i oslobađali Crnu Goru. I naš sveti mitropolit Petar, na samrti, ostavio je amanet u kojem je rekao – ako neko izda jednovjernu, jednojezičnu i istokrvnu Rusiju, neka mu živo meso otpada sa kostiju.

Ove zaista strašne riječi ispunjene su istinskom, a ne liberalnom ljubalju. Nisu odraz potpune indiferentnosti, pod maskom uvažavanja različitosti… Tokom poslednjih godina kada je pritisak crnogorskih vlasti na SPC bio toliko snažan da je prijetio da od pravoslavaca otme iskonske svetinje, mitropolit Amfilohije je lično stao u zaštitu prava crkve i vjernika. Stotine hiljada ljudi izašle su na ulice crnogorskih gradova, što je zadivilo čak i samog vladiku. Tako mi je jednom prilikom sa ushićenjem rekao:

“Narod je trpio, trpio i – vaskrsao. To je čak i mene začudilo. Ljudi koji ranije nijesu išli u crkve, naročito mladi, mnogi od njih i nekršteni, danas se sabijaju i zajedno idu na molebane i litije. U početku je bilo mnogo straha, narod se plašio baš kao kod vas posle revolucije. Ipak, naš narod je pobijedio strah. Upravo to je ono najvažnije i najneočekivanije.”.

Ovaj duhovni podvig pravoslavnih Slovena već donosi plodove. Tako je nedavno prvi put u poslednjih 30 godina na parlamentarnim izborima u Crnoj Gori konačno pobijedila koalicija koja je imala podršku mitropolita. Ipak, nakon pobjede nad političkim virusom, mitropolit je pao zbog posljedica koje je ostavila korona. Vjerovatno je Gospod odlučio da je njegovo prisustvo sada važnije u Nebeskoj vojsci. Baš kao i kada je riječ o protojereju Dimitriju Smirnovu i mnogim drugim čudesnim našim pastirima koji su nas napustili tokom ove godine.

Moleći se za pokoj duše mitropolita Amfilohija molimo ga da se i on moli za nas pred prestolom Boga Živoga. Molimo ga da se zauzme za pravoslavnu Rusiju, Srbiju, Crnu Goru – za sve pravoslavne hrišćane vjerne crkvi Hristovoj. Podari Gospode pokoj duši raba tvoga mitropolita Amfilohija i pomiluj nas molitvama njegovim. Vječnama mu i svjetlaja pamjat.“, zaključio je Tjurenkov.

Pročitajte još:

Blago meni