Milov srednji prst

Piše: Pokret za Pljevlja

Zatresao se juče Montenegro, jer je, navodno, predsjednik opštine Nikšić Marko Kovačević pokazao srednji prst u toku intoniranja crnogorske himne. Samo politički nepismeni i slijepi kod očiju, ne vide i ne shvataju, da to nije Markov nego Milov prst, i da je okrenut onima koji su prinuđeni da slušaju himnu sa stihovima Sekule Drljevića.

Desilo se čudo, projavio se Milo kroz Marka, sa sve namještanjem sata, da Crna Gora, konačno, vidi koliko je sati.

Dva su razloga, zbog kojih Milo Đukanović, u ovom trenutku i na ovaj način, pokazuje srednji prst Crnoj Gori. Prvi je, što je i dalje na snazi himna koju je usvojio crnogorski parlament bez prisustva opozicije 12. jula 2004. godine. Nimalo slučajno urađeno je to na godišnjicu petrovdanske skupštine iz 1941. godine, kada je proglašen nezavisni Montenegro i poslati pozdravni telegrami Hitleru i Musoliniju. Na prvoj petrovdanskoj skupštini glavni dirigent je bio Sekula Drljević, a na drugoj iz 2004. godine Milo Đukanović. Zato nije čudo što je za himnu proglašena pjesma „Oj svijetla majska zoro…“, za koju je u okupacinom listu Zeta 1941 godine objavljeno da je posvećena dolasku Sekule Drljevića iz Zagreba na Cetinje 12. maja 1941. godine.

Mnogi su, kroz istoriju, poharali i popalili Crnu Goru, od Mahmut paše Bušatlije do Omer paše Latasa, ali je nakon svake pohare ona bivala jedinstvenija u namjeri da se bori „za krst časni i slobodu zlatnu“.

Jedino je Milu Đukanoviću uspjelo da opljačka Crnu Goru i da je zavadi po svim osnovama. Jedan od kamenova spoticanja i podjela su državni simboli usvojeni bez prisustva opozicije u parlamentu, ili prevedeno na jezik brojki bez podrške najmanje trećine građana Crne Gore.

Ako je današnji imperativ nove vlasti mirenje Crne Gore onda je nezaobilazno da se državni simboli usvoje konsenzusom. Moramo se naučiti dijalogu i traženju najmanjeg zajedničkog imenitelja za temeljne vrijednosti jedne države, a njeni simboli to svakako jesu.

Postoji i drugi razlog da Milo Đukanović seiri i pokazuje srednji prst Crnoj Gori. Nebrojeno puta smo ponovili da je u Crnoj Gori najteže dokazati ono što svi znaju. A svi su znali, još od podjele jedinstvenog DPS-a, da je Crna Gora mafijaška država, organizovanog kriminala na čelu sa Milom Đukanovićem.

Pokazalo se to proteklih dana i mjeseci tokom objavljivanja prepiske sa Skaj aplikacije od strane Europola. I dok su mnogi pohapšeni na osnovu tih transkripata , Milo Đukanović je i dalje pod zaštitom Velikog Brata. Uživa ničim zasluženu slobodu i privilegiju da njegove tekovine traju i nakon silaska sa vlasti. Himna je samo jedna od tih tekovina i za to je treba mijenjati, Njegoš bi rekao „Ja bih braćo s opšteg dogovora“.