Mitropolit Amfilohije: Ja sam najodgovorniji za sve što se dešava, neka mene hapse i vode u Spuž
1 min read
Mitropolit Amfilohije
Mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije rekao je sinoć ispred Hrama Hristovog Vaskrsenja u Podgorici da je on najodgovorniji za sve što se dešava na litijama, i poručio ako nekog treba da hapse, da hapse njega i povedu u Spuž. On je takođe kazao da je od njega i protojererja Mirčete Šljivančanina traženo da „razagnaju narod sa Hrama“.
Amfilohije je to rekao nakon završene litije, ulicama Podgorice u kojoj je učestvovalo više hiljada građana i koju je on predvodio.
„Da li je Mirčeta to mogao da prihvati? Crkva Božija je da sabira sve ljude i zemaljske narode, da ih miri, priziva na slogu, ljubav i pomirenje. Otac Mirčeta je pozvan u policiju. Ja sam rekao inspektoru da jedini koji treba da odgovara sam ja“, kazao je Amfilohije nakon čega su okupljeni građani uzvikivali: „Svi, svi“.
„Taj inspektor je sa Kosova i rekao sam mu da mi ovdje branimo svetinje i na Kosovu. Otkud im pravo, nekrštenim vladarima, da uzimaju svetinje? Oni su priznali nepostojeću državu Kosovo, odrekavši se srca Crne Gore za vrijeme kralja Nikole. Znači, treba oca Mirčetu sad u zatvor zato što je tražio ovo sabranje. Neće dočekati nijedna vlast u ovoj zemlji da mi razgonimo narod. Ovaj narod je sad slobodan, poslije 70 godina i samo neko ko je antinarodan može da traži da se narod odrekne slobode. Ako se ova vlast odrekne ovog bezumlja onda ćemo mi biti za njih, a ako ne, onda će ovo biti zločin kao kad su priznali Kosovo“, rekao je mitropolit Amfilohije.
On je kazao da je on najodgovorniji za ono što se događa na litijama.
„Neka me uhapse i u Spuž neka me vode, biće mi dobro da se odmorim. Ali nije dobro za njih, nije dobro za Crnu Goru da nastave sa nasiljem. Sljedeće sedmice ćemo nastaviti sabranja, sve dok ne poništi bezbožni zakon“, poručio je mitropolit Amfilohije
Ko može pozivati,da se razagna vjerni narod iz crkve, koja svojom ljubavi priziva i kojoj se s ljubavlju pristupa?
To može samo onaj,koji stoji nasuprot ljubavi,onaj koji je mržnja!To je djelo SOTONE!???
Svako ima pravo,da se prikloni onome,što mu je u srcu!Mi se priklanjamo LJUBAVI,koju smo spremni dijeliti sa svima koji je prihvataju,bez nametanja.
I vi SOTONE,mrzite sebe i onoga ko je spreman da tu MRŽNJU prihvati!Nas se okanite,jer na prihvatanje mržnje ne pristajemo!
SLOGA BIĊE PORAZ VRAGU!DO HRISTOVE POBJEDE!
??⭕
Svešteni mučenikoslov novih sveštenomučenika i mučenika Mitropolije Crnogorsko-primorske
Postradalih od bezbožnih komunista i nacifašista:
Joanikije, mitropolit crnogorsko-primorski, mučen i ubijen od komunističkih bezbožnika polovinom juna 1945. G. u Aranđelovcu;
Petar L. Uskoković, prota, sekretar crkvenog suda Mitropolije, rođen 1908. g. postradao od komunista u Sloveniji 1945.
Dr. Luka Vukmanović, doktor teologije, rođen u Podgoru (Crmnica) 14. H. 1907. profesor Cetinjske gimnazije, ubijen od komunista u Sloveniji (okolina Maribora);
jerej Petar Vujović, paroh meteriško-drušićki, rođen 1896. g. u Dobrskoj Župi, bačen od bezbožničkih komunista 1942. u jamu Kunovo Prisoje gdje je poslije šest dana u najvećim mukama izdahnuo;
jerej Filip R. Popović, rođen u Vukovcima 1902. g. sudski tužilac eparhijskog crkvenog suda na Cetinju, ubijen od komunista u Sloveniji 1945.
jerej Blažo Popović, rođen u Stijeni 1909. g. ekonom Cetinjske bogoslovije, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Luka T. Vučinić, rođen u Dupilu (Crmnica) 1912. g. nastavnik vjeronauke u Cetinjskoj gimnaziji, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Mihailo I. Bušković, paroh kosjersko-bokovski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Radule Aleksin Šćepanović, rođen u Donjem Zagaraču 1916. g. pisar cetinjskog Crkvenog suda, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Đuro N. Radoman, rođen u Pensilvaniji SAD 1913. g. paroh donjoljubotinjski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Pavle Đ. Radoman, rođen 1917. paroh dupiosko-trnovski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Stanko Raduković, rođen u Progonovićima 1908. g. paroh sotonićko-bukovski, adm. parohije brečeoske, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Jovan Đ. Lukić, rođen 1903. g. paroh gluhodoljski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Branko Š. Mustur, profesor Cetinjske bogoslovije, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Spasoje Begović, rođen 1902. godine suplent Cetinjske bogoslovije, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Spasoje Pavićević, rođen 1908. g. suplent Cetinjske bogoslovije, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Radoje Đ. Božović, rođen 1894. g. paroh četvrte podgoričke parohije, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Aleksa K. Živković, rođen 1909. g. paroh stijenski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Mihailo T. Dragović, rođen 1910. g. paroh rogamsko-đurkovićki, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Boško A. Dragović, rođen 1989. g. paroh vukovački, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Andrija P. Laković, rođen 1906. g. paroh lješkopoljski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Ljubomir J. Jovović, rođen 1905. g. paroh kosovoluški, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Krsto F. Pavićević, rođen 1904. g. paroh spuški, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Niko V. Pavićević, rođen 1907. g. paroh martinićki, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Savić. J. Popović, rođen 1908. g. paroh jelenački, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
protojerej Vuko N. Popović, rođen 1896. g. paroh kolašinske parohije, arhijerejski namjesnik u Kolašinu, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
protojerej Milorad V. Kljajić, rođen 1902. g. paroh druge nikšićke parohije, bivši arhijerejski namjesnik u Nikšiću, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Nikica Jovović, rođen 1907. g. vjeroučitelj u Nikšiću, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Milosav N. Vulanović, rođen 1901. g. paroh ozrinićki, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Miloš N. Vasiljević, rođen 1907. g. paroh praški kod Nikšića, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Stojan V. Kostić, rođen 1906. g. paroh doljožupski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Savo F. Kustudić, rođen 1907. g. paroh gornjopoljski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Tomaš P. Nikolić, rođen 1901. G. paroh riđanski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Dragomir I. Mijušković, rođen 1902. g. paroh bogetićki, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Simo J. Lalatović, rođen 1904. paroh trepačko-borački, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Ilija Dedić, rođen 1902. g. paroh lipovski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Nikola V. Milošević, rođen 1905. g. u Lijevoj Rijeci; ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Savo R. Vuksanović, rođen 1906. g. paroh rečinski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Savo M. Rakočević, rođen 1905. g. ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Radonja D. Jukić, rođen 1904. g. paroh druge andrijevačke parohije i arhijerejski namjesnik andrijevički, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Marijan M. Marsenić, rođen 1908. g. paroh drugi andrijevički, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Jerej Aleksandar A. Labović, rođen 1908. g. paroh kraljski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Dmitar R. Dubak, rođen 1914 g. paroh šekularski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Tomica 3. Pantović, rođen 1913. g. paroh polički kod Berana, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Danilo N. Nišavić, rođen 1911. g. paroh zaostro-štitarski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Jovan G. Todorović, rođen 1908. g. paroh pošćenski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
protojerej Đorđije Ivanović, rođen 1902. g. paroh i arhijerejski namjesnik šavnički, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jeromonah Borivoje R. Tomović, nastojatelj Man. Ćelije Piperske, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jeromonah Visarion B. Vulićević, rođen 1906. g. sabrat, man. Vranjine, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jeromonah Pavle J. Pavićević, rođen 1906. g. nastojatelj man. Ždrebaonika, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jeromonah Nikodim M. Popović, rođen u Podgorici 1901. g. sabrat man. Ostroga, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
protosinđel Irinej Krstić, vjeroučitelj Nikšićke gimnazije, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
iguman Damjan Tomić, starješina man. Kosijereva, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Radojica Perišić, četnički komandant, rođen u Kazancima 1906. g. paroh stabanski i golijski, ubijen od ustaša na Lijevče Polju 4 aprila 1945. G. (tamo je i sahranjen).
jerej Božidar J. Danilović, izbjegli paroh šumski-Trebinje, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
protojerej Savo S. Danilović, rođen 1890. G. izbjegli paroh zubački-Trebinje, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Obrad S. Danilović, student Bogoslovskog fakulteta, ubijen od komunista zajedno sa svojim ocem Savom 1945. g.
Vlajko S. Danilović, bogoslov ubijen sa ocem Savom i bratom Obradom u Sloveniji od komunista 1945. G.
jerej Aleksa Živković, rođen u Matagužima 1909. g. paroh berislavačko-bjelopoljski, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Božina Jakše Minić, rođen 1885. g. ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Vuko Božine Dedić, rođen 1910. g. ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Spasoje P. Ilinčić, bogoslov, rođen 1925. g. u Međuriječju, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Petko M. Jovanović, rođen 1903. g. u Međuriječju; teolog, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Janko V. Šćepanović, rođen 1904. g. u Međuriječju; bogoslov, poginuo od komunista 1944. g.
Sekule V. Sekulović, iz sela Padež, profesor Bogoslovije, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
Petar M. Grdinić, bogoslov, rođen 1921. u Poljima Kolašinskim; ubijen od komunista 1942. g.
Mato Jakova Šćepanović, bogoslov, rođen 1904. g. u Donjem Lipovu, ubijen 1941. G.
Batrić Đura Grujić, rođen 1909. g. u selu Ulica (Prekobrđe); pratilac mitropolita Joanikija, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
jerej Velimir Božović, rođen 1895. u Zagradu Beranskom; paroh lubnički, ubijen između Zidanog mosta i Trbovlja od komunista, maja 1945. g.
jerej Golub M. Čukić, rođen 1919. g. paroh bučičko-vinicki, zarobljen 1944. g. u planini Gradina kod Kraljeva, strijeljan od komunista.
Boško R. Guberinić, rođen 1915. na Polici (Goražde); bogoslov, poginuo na Lijevče Polju, aprila 1945. g. od ustaša.
jerej Gavrilo Kecojević, rođen u Boričju (Šavnik) 1904. g. paroh crkvički, ubijen od ustaša na Lijevče Polju, aprila 1945. g.
arhimandrit Nikodim Janjušević, rođen u Ozrinićima 1875. g. nastojatelj manastira Župe, ubijen 1941. g.
arhimandrit Serafim Džarić, nastojatelj man. Svete Trojice kod Pljevalja, ubijen od komunista 1941. g. (u toku rata manastir je bio pod nadzorom Mitropolita Joanikija).
jeromonah Teofan Beatović, sabrat man. Kosijereva; ubijen od komunista 1942. g.
protosinđel Varnava Bućan, profesor Cetinjske bogoslovije, u man. Praskvica ubijen od komunista 1942.
iguman Gavrilo Dabić, rođen 1904. u Putincima (Srem); sabrat manastira Župe nikšićke, bačen u jamu i ubijen od komunista 1942. g. sahranjen u man. Župi.
đakon Manojlo M. Šoškić, rođen 1914. nastavnik vjeronauke u Danilovgradu, ubijen od komunista u Sloveniji 1945. g.
protojerej Lazar Radonjić, rođen 1877. g. paroh kolašinsko-rečinski, ubijen 1942. g. u Peći od Šiptara.
jerej Risto Jaramaz, paroh kosijerevski, ubijen od komunista 1942. g.
jerej Novo Delić, paroh planinopivski, ubijen od komunista u Šavniku 1942. g. (iskopali su mu oči i bacili ga u Petrov bunar sa još 17 Šavničana, izbjegao u aprilu 1941. g. iz Bosne da spasi glavu od ustaša);
jerej Pavić Jovanov Keković, rođen 1897. g. u Gornjem Zagaraču; paroh pavkovićki, ubijen od komunista juna 1942. g. u Banjanima kao četnički komandant.
protojerej Rade Š. Popović, rođen 1885. G. u Veliki; učitelj pa sveštenik, nosilac Obilića medalje, penzionisani paroh velički, ubijen 1942. g.
jerej Bogdan Cerović, paroh žabljačko-jezerski, ubijen od komunista sa jedincem sinom Draganom, 5. decembra 1941. u Žabljaku (direktni potomak vojvode Novice Cerovića);
jerej Vaso Popović, paroh vučedolski, ubijen od komunista 1942. g.
jerej Vasilije Božarić, paroh rogamsko-đaurkovački, ubijen od komunista-partizana 15/2 novembra 1941. Leš mu pronađen u januaru 1942. g. u Vukovcima u Zeti pored rijeke Morače, jer je po svoj prilici poslije ubijanja bačen u rijeku.
jerej Stanko Šaulić, rođen 1895. g. paroh tepački, strijeljan u Nikšiću od komunista 30. decembra 1944. g. ne zna mu se groba ni mramora.
protojerej Mihailo V. Barbić, rođen 1899. g. u Port Saidu, Egipat; paroh krtolski, vojne vlasti ga uhapsile u novembru 1944. g. krajem novembra iste godine izdahnuo u kotorskom zatvoru.
protojerej Tihomir Balšić, rođen 1906. g. biv. parohdrugi bjelopoljske parohije, osuđen na smrt i strijeljan februara 1945. g. u Novom Pazaru.
jerej Gojko S. Krivokapić, rođen 1908. g. u Trešnjevu; paroh trešnjevski, ubili su ga komunisti iz zasjede 7. maja 1945. g.
jerej Vladimir M. Sekulović, rođen 1910. g. paroh brskutski, strijeljali ga komunisti 17. septembra 1945, u Podgorici.
jerej Milisav V. Drakulović, rođen 1901. g. paroh orahovski, gonjen od komunista, da mu ne bi pobili porodicu izvršio samoubistvo u jami na Koritima-Kuči 12. jula 1946.
jerej Miloš Markov Turčinović, rođen 1907. g. u Velestovu čevskom; paroh čevski, bio je vojni sveštenik zelenaške katunske brigade Krsta Zrnova Popovća od početka 1944. g.; ubijen od OZN-e kao odmetnik 7. marta 1947. g. sa grupom odmetnika u pećini na planini Pustom Liscu.
jerej Miloš N. Joksimović, rođen 1907. g. paroh pavinopoljski (kod Bijelog Polja), uhapšen i ubijen u Bjelopoljskom zatvoru 17. decembra 1949. g. po naređenju islednika UDB-e.
jerej Savo Pejović, paroh poborsko-lastvanski, ubijen 26. avgusta 1943. g. iz zasjede.
jerej Krsto S. Marković, rođen 1901. g. u Buronjima, paroh oraško-štitarski, ubijen od komunista 1944.g.
jerej Đuro I. Tomović, rođen 1903. u Kolašinskim Poljima; paroh prošćenski, ubijen od komunista 17. aprila iz zasjede 1944. g. sahranjen 1996.g.
protojerej-stavrosror Miloš Popović, rođen 1893. g. u Azani; paroh bjelopoljski, arhijerejski namjesnik, odlikovan ordenom Sv. Save IV stepena, ubijen od komunista 1945. g.
iguman Ilarion Mijatović, nastojatelj manastira Pive, živ spaljen od Njemaca iz odmazde, juna 1943. g.
prota Joko Sočica, penzionisani paroh pivski, živ spaljen u Stabni sa porodicom od Njemaca iz odmazde juna 1943.g.
jeromonah Vasilije Dragović, sabrat man. Ostroga, postradao od savezničkog bobmardovanja 1944. g.
Sveštenici Mitropolije Crnogorske strijeljani od Njemaca i Italijana kao simpatizeri komunista i partizani:
jerej Marko Borozan, paroh konagdžijski, strijeljan od Njemaca kao simpatizer partizana 1944. G. na Cetinju.
protojerej Mirčeta Golović, penzionisani sveštenik iz Nikšića, poginuo u šumi kao partizan Juna 1943. g.
jerej Bogić Jovićević, rođen 1901. G. na Riječkom Gradu; paroh riječko-obodski, strijeljan od Italijana kao simpatizer komunista 19. jula 1941. G.
jerej Novak Koljenšić, rođen 1901. G. u Sretnji (Danilovgrad); paroh jelenački, poginuo od italijanske granate u martu 1942. G.
jerej Boško Popović, rođen 1900. u Dragovoljićima; paroh gornjopoljski, strijeljan od Italijana 27. Jula 1942. G. pod Trebjesom kod Nikšića zbog učešća u partizanskom pokretu.
jerej Simo Popović, paroh kosorski, strijeljan od Italijana 25. juna 1943. G. kao saradnik partizana.
jerej Cvjetko Stanišić, crkveno-sudski tužilac u penziji, strijeljan od Italijana kao simpatizer partizanskog pokreta 25. juna 1943. na Cetinju.
jerej Ratomir Janković, paroh strečanjski, strijeljan od Italijana 3. decembra 1941. G. zbog pomaganja partizana u napadu na Pljevlja.
jerej Andrija Šiljak, paroh bobovski, strijeljan od Italijana 3. jula 1941. kao saradnik partizana.
Milo Radulović, diplomirani teolog iz Rovaca, ubijen od četnika kao partizanski komandant.
Među poginulima u toku rata se pominju i sljedeći sveštenici (što treba još provjeriti):
jerej Obren Vuković iz Konjuha, srez andrijevački, ubijen od Šiptara 1941.g.
Dušan Marović, teolog iz Crmnice, strijeljan kao taoc za odmazdu.
M. Vesković, sveštenik iz sreza Nikšićkog.
jerej Simo Franeta, sveštenik iz Majina kod Budve.
jerej Mihailo Milošević, rođen 1906. G. u Lijevoj Rijeci; ubijen mučki od komunista 1944.g.
jerej Krsto Bećković, rodom od Pljevalja, strijeljan 1942.g.
Ništa se ne dešava što još nije bilo ili nije viđeno! Stradanje Crkve i svega što okuplja i objedinjuje vjerni narod je uobičajena stvar kroz istoriju koja je duga dva milenijuma,to je jedna pojava koja se ovdje nije ni prekidala a evo sada se samo nastvalja jer je narod zboravio da je to bilo,kada se pomene stradanje njeno bili su počeli učestani povic pa nećemo ponovo o tome pričati ,e pa kada nećete ovo je sve radi toga da se podsjetimo kako je bilo i kao će bit i narodu ali i sveštenstvu,nema nuđenja mene ili nekog trećeg, oni imaju svoje zadatke po kojima rde a Crkva svoje,jednako kao i POLICIJA ali i bageristi koji ruše.Koprivica se zhvalio i otišao ne haval lijepo ima i drugih poslova ,uradio je to i jedan policajac,samo koliko njih to neće da uradi ,ili je spremo da izvrši naređenje vrhovnoh žreca i sataniste br 1 Đuknovića i Markovića kao podguzne muve prvoga,ali i mrzitelja Crkve .
Ovo stradnje će se nastavit sigurno imaju oni raznih metoda samo imaju li toliko prostora u zatvoru ,svjesno se žrtvovala turistička sezona u dogovru braće samo da se pokuša zadobit spas nekim izborima,kojim i kavim dobro se vid.Ko zna možda je i plan da se pohapsi čitavo biračko tijelo koje nija za njih ,toliko ludila imaju oni jedino nemaju fizički prostora za to,ali ko zna,ljetni dani a otvorenog prostora ima dosta ,mođda se otvore ljetnji kampovi šatori ,kao onaj ispred KBC u pripremi protiv Korone.
Treba biti smiren ali i uporan,pokušat će oni i ubacivanjem svojih pobunjivača među narod to se očekuje,jer od neljudi ne može se ništa ljudsko očekivati.Istrajnost je važna stvar i smirenost,što se bude istrajniji i disciplinovaniji to je uspjh veći, a s njima razgovra više nema nikakvoga, to treba da je odluka i Episkokpskog sveza ali i Sabroa Crkve ako se on uopšte i sastaje ,ili se i njime manipuliše s Andrićevog vijenca!
Pripremaju se nek mjere u vezi Kosova i Metohije,nešto se tajno dogovara Šiptar smenjuju svoje političre koji se protive Tačiju ,koji još uvjek komaduje a savaznic ostaju zajedno,i pored verbalnih i svih drugih izmišljenih mjera izolacije samoizolacije i zabrane,sve se radi u dogovoru da se narod o jadu zabavi a oni da sprovode dijeljenje i priznavanje podijeljenog.Srbija je ugrožena jednako kao Crn Gora,njoj se priperma dobrovoljna amputacija ,koja je izvršena ali i zavnično i parcijalno da se to prizna.O tome se ovdje radi.
Milo hapsi Vučić potpomaže na zajedničkom su zadatku samo su vidovi ratane tehnike prilagođeni trenutku koji je itekao zajedno isplaniran,mi možemo u Srbij a što da ne misli da tamo ostanemo,nema od tog plana ništa,mi ostajemo tu ,Vlast će da ide koliko god se opire.Vidimo veliko protivljenje ambasade u Podgoric,Božović radi dan noć šalje izvještaje Bogradu ,ovi odvade tamo neće ja odgovaram,kad se biju sveštenic ja tu nijesam ,kada dođe proslve redovno stižem da pošaljem izvještaj o stanju na terenu,eto za VIDOVDAN mene i mojih seiza sve je pod kontrolom,Milo pasti neće a to je i moj zadatak,pozdrava ekselencija Božović
Ono s pršutima znaš kako smo oposlili pa ćemo i ovo!
(od onomad)
Par stvari,
Neće biti da smo samo mi u zadnjih sto godina pametni a svi iz generacija pre, koji su stvarali, budale.
Svaka orijentacija čoveka u prostoru traži nepromenjivu tačku koja je orijentir.
Pa i kod bilo kog ozbiljnog posla prvo se usaglasi terminologija i metodologija.
A koliko je životu ozbiljno pristupiti?
Oni naši ranije su imali tu nepromenjivu tačku i bila im je svima ista, zajednička.
Zato su bili zajedno. I Zajednica.
Bog. On i dalje postoji i nije se promenio. Mi smo zalutali.
Dva ljudska bića od kojih jedno veruje u vaskrsenje a drugo ne, ne mogu zajedno preći ceo potreban put pri svim okolnostima koje stoje.
Srećom po ljudsko biće, po oba, bitna osobina Boga je da i leči.
Slava Bogu
Jedan Srbin, iz okruženja, davno je napisao da
„Što ti zakon dade, niko ti ne ote.“,
Isti čovek je, međutim, napisao i
„Što se grbo rodi, vrijeme ne ispravi.“
Pada na pamet skok u vodu lasta i dečija igra „pad unazad-pad poverenja“.
Poneko od dece nikad nije mogao ma koliko se svesno trudio da odigra.
Ne znam da li je neko od te dece postao profesor fizičke kulture.
“Daću vam pastire po srcu vašem.”
(Jeremija 3,1)
Kakva li je tek tama.
„23. Ako li oko tvoje kvarno bude, sve će tijelo tvoje tamno biti. Ako je,
dakle, svjetlost koja je u tebi tama, kolika je tek tama!“
„21. A Isus odgovarajući reče im: Zaista vam kažem: Ako imate vjeru i ne
posumnjate, učinićete ne samo ono što se zbi sa smokvom, nego i gori
ovoj ako rečete: digni se i baci se u more, dogodiće se.“
(Sv. Jevanđelje po Mateju 6:23,21:21)
kad je jedan Grk pisao knjigu o ekonomiji, u formi razgovora sa ćerkom kojoj objašnjava pojmove profita, grabeža, beskrupuloznosti, i kako to postaje veće i širi se, upreže ceo aparat Države…, na jednom mestu se pojavilo pitanje „zašto su britanski kolonizatori napali Australiju a ne australijski Aboridžini Englesku?“…
njihovim očima, britanskim,
World Observer
40 Bloomsbury Way London WC1A 2SE
http://worldobserveronline.com/2014/08/20/bengal-famine-british-engineered-worst-genocide-human-history-profit/?utm_source=taboola&utm_medium=referral
…“Zamisli grupu lovaca u nekoj džungli u Amazonu ili Africi. Opremljeni su samo mrežama, kopljima i strelama i kreću u lov na velikog jelena, da ga donesu u svoju naseobinu kako bi ga pojeli i kako bi se svi, sa svojim porodicama, zasitili. Kad uoče jelena na jednom proplanku, odlučuju da ga opkole vrlo polako da ga ne bi uplašili. Cilj im je da ga okruže i da ga mrežama koje drži svaki od njih opkole, pa da ga onda uhvate u njih, a da ga zatim, s obzirom na to da će biti uhvaćen u mreže, ubiju strelama – koje su odveć slabe da bi mogle da savladaju toliko moćno i snažno stvorenje izdaleka.
Problem je u tome što će takva „operacija“ trajati čitav dan i, ako padne veče a oni ne uhvate jelena, ostaće gladni i oni i njihove porodice. Znaju takođe da će doživeti neuspeh ako makar jedan od lovaca ne ispuni svoj deo zadatka, ako bude bio odsutan i ako u trenutku pusti jelena da pobegne s njegove strane kruga klopke – to znači da je jedna slaba karika u kružnom lancu klopke dovoljna da propadne trud svih lovaca, što bi ih sve osudilo na celonoćnu glad. Na kraju krajeva, u tom predelu postoje mnogi zečevi koji jure tamo-amo. Zečeve lovci mogu da usmrte i strelama ako se malo potrude. Međutim, ako se makar jedan lovac usredsredi na lov na zeca, operacija hvatanja jelena će propasti. I onda, čak i ako taj jedan lovac uhvati svog zeca, opet će svi ostati gladni pošto jedan zec nije dovoljan za čitavu grupu.
Eto, dakle, dileme lovaca. Mnogi bi želeli da zajedničkim snagama ulove jelena, da prirede savršenu večeru, uz pesmu i veselje, i da onda odu na spavanje siti i zadovoljni. Kad bi svako bio siguran u to da će svi ostali ostati usredsređeni na lov na jelena, tada bi svako učinio isto. Međutim, u suprotnom, ukoliko se neki lovci plaše da pojedini među njima neće uspeti da obave svoj deo zadatka, obuzeće ih osećanje pesimizma (zbog verovatnoće da jelen ne bude uhvaćen) i tako će izabrati da svaki za sebe krene u lov na zečeve – samo zato da se ne bi vratili nazad, u naseobinu, potpuno praznih ruku. Ovo ih, međutim, kao grupu osuđuje na to da ni u kom slučaju neće uhvatiti jelena, koji bi ih sve zasitio…“, Varufakis u Ovaj svet…
ovo je Rusoov zec, priča je mnogo šira u pravoslavnom ključu pročitana, i to jeste istinska priča
„Mi mnogo volimo da imamo, ali ne umemo da živimo od onoga što imamo.
Ništa što imamo ne može nas učiniti toliko srećnim koliko nas može učiniti nesrećnim ono što nemamo“, govorio je Duško Radović
…“Sve što me ne ubije, čini me jačim. [2] Iako naizgled ova misao opisuje životnu snagu Žarka Vidovića, ona ne govori istinu. Šta je sve to što nas ubija i kako nas to čini jačim? Paradoksalne misli mogu biti mudre i duboke, ali su često tamne i dvosmislene – odjeknu, ali oprezni vinogradar bi rekao: prazno bure zveči! To je istinito samo u svetu koji je shvaćen isključivo kao volja za moć – intelektualno poigravanje pravilima vojne doktrine. Istina je da je Žarko Vidović bio pred neizmernim iskušenjima, koja su bila na granici ljudskih moći, ali je mnogo puta posvedočio: „Vera čovekova je osećanje, dar koji se ne može proizvesti voljom a kamoli mišljenjem. Veru mogu da pokrenu jaka osećanja koja se čoveku dešavaju u životu, kao što je, recimo, smrt voljene osobe.“ Što su adski prizori sa kojima se suočavao naš „čovek 25. časa“ bili strašniji, toliko se i njegova vera produbljivala. Sve što nas ne odvrati od nade, čini nam život smislenijim. Ne šalje Bog čoveku iskušenja do mere njegove izdržljivosti, nego malo preko te mere, odnosno taman toliko preko granice čovekove moći, da ih on sam, bez Božije pomoći, ne može savladati. Mera Božije promisli nije u iskušenju, nego u meri osećanja svakog čoveka da prihvati Njegovu pomoć. Tako i svest o zlu nije samo u tome da čovek bude svestan da zlo postoji – o tome vrlo brzo bude osvešćeno svako dete – svest o zlu je svest da se zlo ne može pobediti bez Božije pomoći…“
…“Sv’jet je ovaj tiran tiraninu,
a kamoli duši blagorodnoj!“…
Sine Tale,…
https://www.youtube.com/watch?v=tZjoDg_m69Y
Stalker, Tarkovskog
https://www.youtube.com/watch?v=dNiVFCWMrqI&t=112s
#
Nešto drugo je primarno problematično.
41., Na stratištu, ispred jame Gavranica, isplanirano ubijanje — tom prilikom puškama, što se nije ponovilo jer su se i međusobno izranjavali loše se rasporedivši — kad su prikriveni pripucali po komšijama Srbima iz Gornjeg Hrasna, r(ij)eči Jove Đoge onima koji su ih doveli na (uveli u pripremljeno) mesto — „Braćo Hrvati, neko nas pobi!“
Stanje svesti koje postoji i danas.