Na današnji dan rođen je Dragoljub Draža Mihailović!

Vojnik, general Jugoslovenske vojske u otadžbini, vođa četničkog pokreta u 2. svetskom ratu, osvedočeni Srbin i borac za srpsku stvar (1893-1946)

Na današnji dan, 27. aprila 1893. godine u Ivanjici, rođen je Dragoljub Draža Mihailović u narodu poznatiji kao „Čiča“.

Dragoljub Mihailović Draža bio je armijski general i načelnik Štaba Vrhovne komande Ravnogorskog pokreta koji je osnovao 1941. godine nakon napada Nemačke na Srbiju. Za vreme bakanskih ratova i Prvog svetskog rata vršio je funkciju ministra vojske, mornarice i vazduhoplovstva Kraljevine Jugoslavije. Streljan je 17. jula 1946. godine u Beogradu i zvanično se ne zna mesto gde je sahranjen.

Dražini roditelji su bili Smiljana i Mahailo Mihailović, imao je i dve sestre. Ime je dobio po ocu svoje majke Dragoljubu Draži Petroviću koji je bio poreklom iz sela Tisovica. Deda sa očeve strane je bio Milosav Mihailović, zanatlija.

Draža i njegove sestre su rano ostali bez roditelja pa su brigu o njima preuzeli stric Vladimir Vajko Mihailović i baba sa očeve strane Stanica. 1901. godine sele se u Beograd i žive u kući sa stricem koja se nalazila u Studeničkoj ulici (današnja ulica Svetozara Markovića).

U Beogradu upisuje osnovnu školu, a 4 godine kasnije školovanje nastavlja u Trećoj muškoj gimnaziji, zatim prelazi u Drugu beogradsku gimnaziju i 1. septembra 1910. počinje da pohađa 43. kasu Niže škole Vojne akademije u Beogradu. Posle 6 meseci dobija čin pitomca-kaplara, a posle 2 godine postaje pitomac-podnarednik.

U jesen 1912. godine članice Balkanskog saveza koji su činile: Grčka, Bugarska, Crna Gora i Srbija napale su tursku imperiju. To je ujedno i bio početak Prvog balkanskog rata u kome učestvuje i Dražina klasa. On je bio u 4. prekobrojnom pešadijskom puku i borio se na makedonskom frontu.

Vatreno krštenje i prva bitka u kojoj je učestvovao bila je Kumanovska bitka 23. i 24. oktobra. Ovo je bitka dobijena zahvaljujući hrabrim srpskim vojnicima i oficirima među kojima je bio i Draža. Tom prilikom dobio je srebrnu medalju za hrabrost i unapređen u čin narednika.

Godine 1913., 29. juna, bugarske snage napadaju srpsku vojsku bez objave rata. U bitkama koje su vođene od Zletovske reke do Kočana biva ranjen, alii dobija čin potporučnika.

Po završetku Drugog balkanskog rata, Draža je postao vodnik u pešadijskom puku prvog poziva „Stefan Nemanja“.

Početkom 1914. godine Dražina klasan nastavlja školovanje koje su prekinuli zboh Prvog balkanskog rata. Završavaju Vojnu akademiju po skraćenom programu.

1914. godine, 28. juna, Gavrilo Princip je ubio austrougarskog prestonaslednika Franca Ferdinanda i njegovu suprugu u Sarajevu. Mesec dana kasnije Austrougarska objavljuje rat Srbiji. Draža je postavljen za vodnika 3. čete 1.bataljona prekobrojnog puka prvog poziva Drinske divizije koja je bila u sastavu Treće armije. Učestvuje u Cerskoj bitci u kojoj je srpska vojska porazila neprijatelja. U novembru 1914. godine počinje Koubarska bitka koju su srpske snage dobile, „Čiča“ se dobro pokazao i dobija Zlatnu medalju za hrabrost.

Neposredno pre Albanske golgote, postao je vodnik pukovskog Mitraljskog odeljenja koje je posedovalo svega 4 mitraljeza. Povlačili su se pravcem Peć-Berane-Podgorica-Skadar i došli u albansku luku Valona. Februara 1916. godine njegov puk je krenuo u Vardarsku diviziju, a posle i u logor Ipsos na Krfu. Kada su stigli na ostrvo većina Srba, među njima i Draža bili su u lošem zdravstvenom stanju. Uprkos velikim gubicima, u septembru Srbi su osvojili Kajmakčalan i u novembru oslobodili Bitolj. Borio se u nekoiko bitaka, a u onoj 11. septembra je teško ranjen. Savet lekara da se ne vraća više u stroj nije poslušao, već se aprila 1917. godine vraća na prvu liniju fronta. Na Solunskom frontu je unapređen u čin poručnika i dobija Orden belog orla sa mačevima 4. reda, Engleski vojni krst i zlatnu medalju za hrabrost.

Krajem marta 1919. godine kao najbolji oficir u puku postaje član kraljeve garde u Beogradu. U jesen 1919. dobija čin vodnika 3. čete 1. bataljona pešadijskog puka kraljeve garde. Maja postaje vodnik mitraljeskog odeljenja u 3. podoficirskoj školi u Skoplju. U oktobru je unapređen u kapetana 2. klase, a već decembra dobija orden belog orla sa mačevima 5. reda.

Godinu dana kasnije oženio je Jelenu Lazarević (devojački Branković), ona je bila sestra njegovog najboljeg druga sa Vojne akademije. Jelena je pre Draže u braku bila sa profesorom književnosti Radivojem Lazarevićem koji 1915. godine oboleo od tifusa i umro. Draža i Jelena su imali 3 sina: Branka (1921-1995), Ljubivoja (1922-1923) i Vojislava (1924-1945) kao i ćerku Gordanu (1927-2014).

Oktobra 1922. godine dobija čin kapetana 1. klase, a već 1925. godine biva unapređen u čin majora. Početkom 1930. godine dobija čin potpukovnika i kao jedan od najboljih jugoslovenskih oficira ide u Pariz na specijalizaciju.

Sile Osovine (Nemačka, Italija, Mađarska i Bugarska), 6. aprila 1941. godine vrše invaziju na Kraljevinu Jugoslaviju i to je početak Drugog svetskog rata.

Došavši na Ravnu Goru, 11. maja 1941. sa samo 31 vojnikom osniva Ravnogorski pokret ili Jugoslovensku vojsku u otadžbinu. Cilj mu je bio da Jugoslaviju oslobodi od okupatora tako što će podići ustanak protiv njih kad saveznici dođu. Osim Slobodana Jovanovića koji je postao vodeći ideolog pokreta, pridružili su mu se i drugi intelektualci iz organizacije Srpski kulturni klub. Tokom leta je regrutovao nove vojnike i formirao Centralni nacionalni komitet. Zajedno sa Narodnooslobodilačkom vojskom se borio protiv okupatora. 19.septembra se u Struganiku susreo sa Josipom Brozom Titom gde su razgovarali o sklapanju saveza između četnika i partizana, ali dogovor nije postignut.

Početkom 1942.godine za predsednika vlade izabran je Slobodan Jovanović, a Draža postaje divizijski general. Postaje ministar vojske, mornarice i vazduhoplovstva. Mihailović je verovao da će kontrolisati Jugoslaviju nakon što saveznici pobede okupatore. On se najviše borio protiv ustaša i partizana koje je smatrao državnim neprijateljima.

Početkom 1944. godine, on je u selu Ba organizovao Svetosavski kongres kome su prisustvovala 272 delegata. Usvojena je Baška rezolucija koja se zasnivala na obnovi Jugoslavije kao parlamentarne monarhije unutar koje bi postojale tri federalne jedinice: Srbija, Hrvatska i Slovenija. Posle toga se sklanja na planinu Ovčar i tu ostaje do marta 1944. godine.

U leto te godine uspeva da spase savezničke pilote i ova akcija je poznata kao operacija „Vazdušni most“.

U septembru njegove snage su se borile protiv Nemaca, Bugara i partizana koji su im naneli težak poraz na Jelovoj gori. Draža odatle beži u Mačvu, pa preko Drine odlazi u Semberiju. Novembra odbija predlog saveznika da pobegne iz Srbije.

Marta 1945. godine sa svojim oslabljenim trupama se nalazi na planini Vučijak i kreće ka Srbiji gde ima nekoliko sukoba sa Jugoslovenskom armijom gde doživljava teške poraze.

Marta 1946. godine biva uhapšen u selu Repušići koje se nalazi u blizini Višegrada. Detalji njegovog hapšenja nisu bili poznati sve dok list „Politika“ 16 godina kasnije nije objavila feljton „Kako je uhvaćen Draža Mihailović“.

Suđenje Draži i njegovim pristalicama je održano od 10-15. jula 1946. godine. Streljan je 17. jula iste godine, a nije poznato gde se nalazi njegov grob.

14. maja 2015. godine, Viši sud u Beogradu ga je rehabilitovao.

To što se ne zna gde je grob dovoljno govori da u našoj zemlji i dalje postoje snage koje nikako ne žele da se sazna gde je grobno mesto.

Postoji nekoliko teorija o grobnom mestu generala Mihailovića. Jedna je da je ubijen i sahranjen blizu Belog dvora u Beogradu, druga je da je ubijen i bačen u jamu sa krečom negde na Adi Ciganliji. Kako god, sve vlasti od 1946. godine pa na ovamo nikako nisu pokazale zrelost kao i volju da otkriju grobno mesto. Nekoliko svedoka smrti je bilo živo do skoro, ali kako kažu zvanične informacije, oni o tome nisu znali ništa.

Svakako je teško poverovati da se ne zna ništa u maloj zemlji poput naše gde se inače sve zna i nikad se ništa ne sakrije. Politička volja je presudna za otkrivanje stratišta ubijenog generala Mihailovića, a zašto ta politička volja ne postoji, pitanje je za sve nas. Od kraja 2. svetskog rata na vlasti su uglavnom isti ljudi i njihovi potomci. Mnogi politički analitičari se slažu da je ustvari to jedini razlog neotkrivanja generalovog groba.

Navešćemo vam jednu čudnu i zanimljivu činjenicu u vezi sa ovom temom. Prva igrana serija od 1946. godine pa do danas, u kojoj se na pozitivan način pominje i pojavljuje general Draža Mihailović je bila serija, Ravna Gora. Bilo je predviđeno projektom da se snime tri serijala po 10 epizoda, naravno, pogađate, snimljen je samo jedan serijal i snimanje je obustavljeno. Bilo kako bilo, na čast nam svima služi što smo jednog osvedočenog vojnika, oficira, Srbina i borca za srpsku stvar strpali u “jamu sa krečom“, a pritom ga neopravdano i gnusno zaboravili i izbacili iz kolektivnog sećanja.