Na današnji dan rođen je Nikola Pašić: Dugogodišnji predsjednik vlade Kraljevine Srbije i Kraljevine SHS
1 min readNa današnji dan, 31. decembra 1845. godine rođen je srpski državnik Nikola Pašić, jedan od najznačajnijih političara u istoriji Srbije i Jugoslavije, osnivač i vođa Narodne radikalne stranke.
Prvi put je bio predsjednik vlade Srbije 1891. godine, a od 1903. godine sastavio je vlade u vrijeme tri kralja: Aleksandra Obrenovića, Petra i Aleksandra Karađorđevića. Bio je šef jugoslovenske delegacije na Versajskoj mirovnoj konferenciji 1919-20. godine. Pašić se školovao u Švajcarskoj, gdje je došao pod uticaj ideja Svetozara Markovića. Bio je veliki protivnik kralja Milana Obrenovića
Nikola Pašić je bio srpski političar, dugogodišnji predsjednik vlade Kraljevine Srbije i Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, osnivač i vođa Narodne radikalne stranke.
Bio je premijer Srbije od 1891. do 1892. i poslanik u Rusiji. Iz politike se povukao nakon Ivanjdanskog atentata na bivšeg kralja Milana, a politici se vratio nakon dolaska na presto kralja Petra Karađorđevića. Do Prvog svjetskog rata bio je premijer Srbije četiri puta.
Tokom njegovih mandata Srbija je izašla kao pobjednik u Carinskom ratu sa Austrougarskom, Balkanskim ratovima i u Prvom svjetskom ratu. U svojoj politici oslanjao se na Rusiju, a posle Oktobarske revolucije na Francusku.
Nastanak Radikalne stranke i Timočka buna
Političku karijeru otpočeo je 1878. godine kao narodni poslanik izabran u Zaječaru. U ideološkom smislu, prošao je kroz nekoliko faza: u mladosti je bio socijalista i revolucionar, u zrelim godinama borac za parlamentarnu demokratiju, dok je u kasnim godinama postao konzervativac.
Godine 1881. kad je zvanično osnovana Narodna radikalna stranka, Pašić je bio prvi predsjednik Glavnog odbora. Stranka je brzo stekla popularnost; radikali su na izborima septembra 1883. osvojili 54% glasova, dok je Napredna stranka koja je podržavala politiku kralja Milana Obrenovića dobila 30% glasova. Uprkos ubjedljivoj pobjedi radikala, proaustrijski nastrojen kralj Milan, koji nije podnosio proruskog Pašića i Radikalnu stranku je za predsjednika vlade nominovao nestranačku ličnost, Nikolu Hristića.
Ovu nategnutu situaciju je još pogoršala odluka vlade da oduzme oružje od stanovništva pošto je trebalo da se osnuje redovna vojska. Kao posledica toga u istočnoj Srbiji izbila je Timočka buna. Kralj Milan je za bunu optužio radikale i poslao vojsku da uguši bunu. Pašić je jedva izbjegao hapšenje pobjegavši u Bugarsku; u decembru 1883. u odsustvu je osuđen na smrt. Još 21 osoba je osuđena na smrt, a 734 osobe je zatvoreno.
Sledećih šest godina Pašić je živio u Bugarskoj i uživao je podršku bugarske vlade. Čak je pokušao da učestvuje u unutrašnjoj politici Bugarske nakon izbora Ferdinanda Koburga za bugarskog kneza.
Bugarska podrška Pašiću je bila jedan od razloga da kralj Milan 1885. godine počne Srpsko-bugarski rat. Posle teškog poraza u ratu, kralj Milan je amnestirao osuđene za učestvovanje u Timočkoj buni, ali ne i Pašiću, koji je ostao u izgnanstvu sve do Milanove abdikacije 1889. Par dana kasnije novoosnovana vlada na čelu sa radikalom Savom Grujićem je amnestirala Pašića.
Vidovdanski ustav
Nikola Pašić je bio jedan od glavnih tvoraca Vidovdanskog ustava iz 1921. godine, kojim je Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca dobila oblik unitarne monarhije. Kasnije je kralju Aleksandru Karađorđeviću počela da smeta Pašićeva ličnost, odvojio se od njega i uklonio ga sa položaja predsjednika vlade. Godine 1923. postao je počasni građanin Pančeva.
Nikola Pašić je iznenada preminuo 10. decembra 1926. od moždanog udara, u 81. godini života. Sahranjen je na Novom groblju u Beogradu. U političkom životu Srbije, Pašić je proveo 48 godina. Aktivno se bavio politikom do smrti.
Imao je i pozitivne strane i nesporno bio istorijska ličnost. Ipak radio je uglavnom protiv srpskih nacionalnih interesa stvorivši Kraljevinu Jugoslaviju u sred WWI a uglavnom je kriv i za Albansku golgotu.
Ja sam Pančevac i to je bruka za moj grad što je Pašić postao počasni građanin Pančeva.
Nikola Pašić i Radikali su najveće zlo na srbskoj političkoj sceni.Umešani su ne samo u Timočkoj buni već i u pokušaju atentata 1897 ili 1898 ,ne znam tačno na, Kralja Milana Obrenovića za vreme vlade Dr.Vladana Đorđevića i Kralja Aleksandra Obrenovića.U tom atentatu su umešani i Rusi koji su radili svim silama da odstrane Kralja Milana iz Srbije.O tome možete pročitati u knjizi Vladana Đorđevića – Kraj jedne dinastije.Posle prvog svetskog rata Pašić sa izdajničkim Kraljem Aleksandrom Karađorđevićem stvara Kraljevinu Jugoslaviju i pri tom nestaje hiljadugodišnja državnost Srbije i Crne gore.Najveća pljačka Srbije se dešavala u vreme njegove vladavine…
Našli ste koga da veličate, jednog od grobara Srbije…
Portal je trebao vise napisati o mracnoj strani N. P. i njegovog sina.
Postoje mogucnosti da se istina sazna ko hoce.
Nikad više Pašić!
Ako je in4s srpski portal, a čini mi se da jeste, onda bi trebalo iz drugog ugla da piše o Nikoli Pašiću… A ako je jugoslovenski, a čini mi se da nije (osim što protežira Jugoslovena Novaka Đokovića) 🙂 , onda su ovakvi tekstovi o čuvenom Baji (Pašiću) na mjestu…
Cincar, ( kao i Dragutin Dimitrijević Apis) materinji mu jezik Rumunski. Mračna ličnost, doveo na vlast Karađorđeviće ( 29.maja 1903.g. je pobijeno 144 Obrenovića, ustaškom metodologijom) a koji su stvorili Jugoslaviju zajedno sa njim. Od tada počinju sve nesreće Srba novijeg doba. Prva Jugoslavija je maligna ćelija, sjeme zlog cvijeća a koja je sve više i više metastazirala i bujala u vidu ukidanja državnosti i Srbije i Crne Gore. U vidu spašavanja Hrvata od Italijana, usađivanja klice Jugoslovenstva koja i danas sluđuje Srbe, stvaranja banovine Hrvatske ( nikada veće ni po površini ni po ovlastima- preteče NDH), suludog 27.marta 1941.god. koji je doveo do rata ( njegovi ideološki nasljednici, pučisti, su „hrabro“ pobjegli),a ovaj do demografske srpske katastrofe, do pobjede komunista sa njihovim AVNOJ-eveskim granicama a koje su glavni uzrok rata devedsetih.
U usađivanje maligne ćelije Jugoslovenstva u do tada zdrav srpski organizam i te kako je učestvovao ovaj neuredni čovjek koji se poslje stvaranja kraljevine SHS smatrao Jugoslovenom u nacionalnom smislu.
Bitan, vrlo bitan učesnik u stvaranju uzroka koji je za posljedice imao samo pogibelj, pogibelj koji se nizao jedan za drugim a svaki drugi tragičniji i štetniji od onog prvog.
Mlađene, u pravu ste… odličan komentar… Pozdrav…
Pozdrav takođe.Koliko gođ mogu nastojim da stvari gledam racionalno i da tražim uzroke a ne posljedice. Naj manje me interesuje oće li se moji komentari nekome svidjeti ili neće. Ako se nekima ne sviđaju neka daju kontraargumente ali bez ideološkog i emocionalnog preddznaka.
Posebna je njegova uloga u donošenju odluke o povlačenju vojske preko Albanije koju je donio sa masonom Aleksandrom što je rezultiralo takvom pogibijom naroda i vojske da se Srbija od toga nikada nije oporavila.
I kad se pominje Pašić-smjestiti ga u kontekst u koji i pripada tj jedan od najvećih štetočina u srpskoj istoriji.
Skupa sa Nikolinim unukom.
Nikola Pašić je, između ostalog, bio i jedan od glavnih tvoraca Vidovdanskog ustava iz 1921. godine, kojim je kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca dobila oblik unitarne monarhije…
ZNAČI, NIKOLA PAŠIĆ JE, UZ KARAĐORĐEVIĆE, BIO JEDAN OD GLAVNIH GROBARA SRPSKE DRŽAVE, ODNOSNO, SRPSTVA…