Nikolić: Otkrivanje spomenika komitama je manipulatorski čin

Otkrivanje spomenika crnogorskim komitima u Nikšiću koji su se, kako piše na spomeniku, „borili za pravo, čast i slobodu Crne Gore 1916-1929.“, je manipulatorski politički čin aktuelne crnogorske vlasti kojim je spojeno nespojivo – crnogorski junački komiti koji su se borili protiv austrougarskog okupatora 1916-1918. i zelenaški komiti 1919-1929. – pobunjenici protiv vlasti novostvorene države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca, ocijenio je Radan Nikolić, predsjednik Udruženja boraca ratova 1990.-tih.

„Tom prilikom, u nadahnutim govorom u ime države, predsjednik Crne Gore Milo Đukanović je saopštio da crnogorski komiti „nijesu pristajali ni na tuđinsko, ni na savezničko ropstvo i poniženje“ i na taj način izjednačio okupatore i oslobodioce Crne Gore u Prvom svjetskom ratu.
Đukanović nije propustio i da optuži srpsku vladu iz tog vremena i njene, kako je kazao, crnogorske povjerioce, da su radili sve da Crna Gora nestane kao država i da se detronizuje njena dinastija Petrović Njegoš, „prevratom koji je sproveden nakon krivotvorenih izbora, odlukom grupe građana koja se okupila u Podgorici i sebe proglasila Velikom narodnom skupštinom““ rekao je Nikolić i naglasio i dodao:

„Navedene tvrdnje Đukanovića i proglašenje komita borcima za nezavisnu Crnu Goru u suprotnosti su sa istorijskom istinom jer su upravo komiti, na zboru u Dobrilovini 10. jula 1918. godine, donijeli rezoluciju kojom je zaključeno da se produži borba protiv okupatora do konačnog istjerivanja iz zemlje i ujedinjenja Crne Gore i Srbije pod dinastijom Karađorđevića i da se ne dozvoli povratak kralju Nikoli i njegovoj porodici u Crnu Goru“.

On je podsjetio da kao što je poznato, ti zaključci komita pretočeni su u odluke Podgoričke skupštine koje nije prihvatilo ukupno 90 komita koji su prešli u zelenaše u toku Božićne pobune 1919. čiji je organizaror bio italijanski agent Đovani Baldači, a čiji je vođa bivši ministar Jovan Plamenac uoči ustanka pobjegao iz Crne Gore.

„Udruženje se klanja sjenima crnogorskih komita koji su se u narodnooslobodilačkom pokretu 1916-1918. borili za svoju zemlju i narod, a uvažava i zelenaške komite koji nijesu ubijali i pljačkali svoj narod i njegove prvake zarad tuđih i ličnih interesa. Međutim, istorijska istina neumoljivo svjedoči o neslavnoj službi zelenaških komita interesima Italije i kralja Nikole u vezi sa Crnom Gorom, te da je spisak njihovih zlodjela nad vlastitim narodom, među kojima su i naručena ubistva učesnika Podgoričke skupštine, predugačak“, istakao je Nikolić i zaključio:

„Ovakvim spomenikom svim komitima, istina i laž, slobodarstvo i sluganstvo, zakonito i nezakonito, djelo i nedjelo, žrtve i dželati, stavljeni su u istu ravan. Uz to, podizanje takovog spomenika Đukanović naziva istorijskom misijom, previđajući da su spomnici komitima 1916/1918. između dva svjetska rata bili izgrađeni u više gradova u Crnoj Gori, koji su porušeni i zapušteni. Ti komiti bili su preteča ujedinjenja u Kraljevstvo Srba, Hrvata i Slovenaca, što negira Đukanovićevu uopštenu tvrdnju da su komiti preteče „ pokreta za obnovu nezavisne države 2006. godine“. Teško da su to bili i zelenaški komiti koji su izvjesnije bili preteče Petrovdanskog sabora 1941, u čijoj su organizaciji učestvovali bivši zelenaški komiti i njihov provjereni saveznik Italija“.
P