Njegoš je uzorna norma srpskog kulturno-istorijskog “postojanstva“
1 min read
Povodom 200 godina od rođenja najznačajnijeg srpskog pjesnika Petra II Petrovića Njegoša, u Crkveno-narodnom domu Svetog Vasilija Ostroškog u Nikšiću, u subotu 24. avgusta 2013.godine, održan je Okrugli sto pod naslovom “Njegoš danas“.
Učesnike simposiona: Njegovo Preosveštenstvo Episkopa budimljansko-nikšićkog G. Joanikija, poznatog orijentalistu i diplomatu prof. dr Darka Tanaskovića, profesore beogradskog Univerziteta dr Mila Lompara i dr Časlava Koprivicu, te doc. dr Gorana Radonjića sa Univerziteta Crne Gore, kao i brojnu publiku, u ime organizatora – Golijskog sabora kulture, pozdravio je doc. dr Dušan Krcunović.
Podsjetivši na naučne skupove koje su, u cilju očuvanja nacionalnog pamćenja, prethodnih godina upriličene u organizaciji Golijskog sabora kulture: “160 godina Gorskog vijenca“, “Ćirilica: hleb naš nasušni“, “Svetorodna loza Nemanjića“, “Sveti Sava i svetosavlje“, “Balkanski ratovi i srpsko pitanje“ Krcunović je istakao da je “današnji Sabor posvećen obilježavanju onog dana u kom je iz nadnebeskog Božijeg ognjišta, iz kovačnice bića, izletjela Njegoševa iskra“.
“Dvjestagodišnjica tog kosmičkog događaja dominira i u konstelaciji dva jubileja, utoliko što se sudbonosno vojevanje Balkanskih ratova i Velikog rata napajalo “elektrizmom srpskog rodoljublja“, kondezovanog u ličnosti, djelu i idealima Vladike Rada – pjesnika čovjekove fizičke i metafizičke slobode“.
“Kao što je boginja mudrosti Atina nastala iz Zevsove glave, tako je i Njegoš izrastao iz glave cijelog srpskog naroda. Kao teodidakt i autodidakt, kao Bogouk i samouk čovjek, Njegoš je bio nesvakidašnja individualnost, neobjašnjiv ničim prethodnim i nenadmašiv ničim potonjim. Bez vidne želje da to ikada bude, postao je ishodište i, za svaku sadašnjost, uzorna norma srpskog kulturno-istorijskog “postojanstva“.
“Kao pjesnik, filosof, sveštenik, naučnik, mistik, moralista i zakonodavac, Vladika rade je bio jedinstvena “mješavina ličnosti“ ili, jednostavno “svečovjek“. Zbog toga proučavanje Njegoševog djela zahtjeva uspostavljanje trajne “interpretativne zajednice“ sastavljene od istraživača različitih usmjerenja“, kazao je Dušan Krcunović.
Otvarajući naznačenu temu Krcunović je dodao da se u naslovu naučne konferencije „Njegoš danas“ krije kao dvostruko ili “dvosmjerno“ pitanje: šta Njegoš znači za savremenost i šta je savremenost pred Njegošem. “Dok nam prvi dio pitanja daje za pravo osjećanje privilegovanosti vremenskim razmakom od dva vijeka, koji je interpretativno plodan za bolje razumijevanje Njegoševog djela, dotle nas drugi dio pitanja upućuje na svojevrsnu dužnost polaganja računa naše savremenosti pred Njegoševim djelom“.
“Utoliko je svako tumačenje ujedno i samotumačenje ili susret sa samim sobom, utoliko je interpretativni susret sa Njegošem više dijalog o odgovornosti nego stvar monumentalističke rječitosti. Sa onim izvornim, što ima status arhetipskog i normativnog uvijek tako stoje stavri: glavno pitanje je koliko se odmaklo i gdje se dospjelo“, naglasio je doc. dr Dušan Krcunović.
Sabranje je blagoslovio Preosvećeni Episkop Joanikije, učestvujući ujedno u radu Simposiona.
Pomenuti eminentni izlagači: prof. dr Darko Tanasković, prof. dr Milo Lompar, prof. dr Časlav Koprivica, doc. dr Goran Radonjić i Njegovo Preosveštenstvo Vladika Joanikije, ovu veoma zanimljivu i aktuelnu temu osvijetlili su, najprije, kroz pitanja svoje struke, a potom se, na zadovoljstvo i duhovnu korist publike, pokrenuo živ razgovor u kojem su učesnici iznijeli svoja mišljenja u okviru tematskih blokova: religijsko-filosofske teme, Njegoš i pitanje vjerskog i nacionalnog identiteta, Njegoš i istorija: drama istrage poturica i Njegoš u Moderni.
Porukama Njegoš i ono buduće priveden je kraju rad Okruglog stola u Nikšiću.
Istog dana, u večernjim časovima, održaće se i akademija na kojoj će besjediti prof. dr Milo Lompar.
EVO OPET ONAJ Hm DA NAM SOLI PAMET SVOJIM PARAMECIJUMSKIM UMOM , KOME PRIPADA NJEGOŠ ?. ON I TI JEDNOĆELISKI MOZGOVI KOJIMA ONI PRIPADAJU , MISLE DA JE NJEGOŠ SAMO NJEGUŠ ILI DA MU JE DOMICIL NAJVIŠE HERCEGOVINA ODAKLE SU PETOVIĆI DOŠLI U NJEGUŠE . OVIH DANA IZAŠLA JE KNJIGA MILOVANA ĐILASA „NJEGOŠ “ O GENIJU KOJI PRIPADA OSIM NAMA ,NAJVIŠE ČOVJEČANSTVU , OVAJ NAŠ TVORAC KNJIŽEVNOG SRPSKOG JEZIKA, , KAO ŠTO MU PRIPADAJU HOMER . ŠEKSPIR , TOLSTOJ I DOSTOJEVSKI , A NE PRIPADA MONTENEGRINSKIM PARAMECIJUMIMA KOI NE MOGU DA SHVATE DOMETE NJEGOVOG GENIJALNOG UMA . ĐILAS JE NAPISAO KNJIGU NE ZA OSNOVCE NE GO ZA ZA LJUDE KOJI ZNAJU ISTORIJU I HUMANITARNE NAUKE . TO NIJE HVALOSPJEV GENIJU, TO JE KNJIGA O ČOVJEKU OD KRI I PLOTI , ČIJI DUH JE DOSPIO DO VRHOVA OLIMPA GENIJALNE FILOZOFSKE MISLI KOJU JE U NJEMU OVAPLOTIO SRPSKI NARODNI DUH , A KOJEM JE . MILOVAN ĐILAS ZA 200 – GODIŠNJICU OD NJEGOŠEVOG ROĐENJA NAPRAVIO NAJDOSTOJNIJI KNIŽEVNI SPOMENIK OVOME GIGANTU SRPSKE MISLI I JEZIKA KOME JE ON PRIPADAO , PRIADA I PRIPADAĆE VJEČNO SVOJIM SRPSKIM I SRCEM I DUŠOM .
PS : ZATO VI KOJI STE KRATKOGA UMA KOJI HOĆETE DA NJEGOŠA DA ZATVORITE I SPUTATE U TE VAŠE „RURALNE „ATARE ,NEKA VAM NEKO PREPRIČA ŠTOJE TO MILOVAN ĐILAS NAPISAO JEDNOM ZA SVAGDA ĐE JE NJEGOŠU MJESTO I KO JE NJEGOŠ DA AVETINJE NE MOGU DA MANIPULIŠU SA NJIM KAO SA ROBOM KOJOM SE SLUŽE NEZNALICE I BEZMOZGOVIĆI JER JE VLADIKA RADE SVETI ČOVJEK SRPSKOG NARODA A NE STIHOKLEPAC KKAKO TO MISLI JEDNOĆELIJSKI PPARAMECIJUM Hm
„Nema šanse da je Njegoš bio toliki Srbin“
Ne nego je bio montenegrin i svaki dan mu je prva rijec bila „E Viva!“
“svečovjek“ – Njegoš, i Tajnovidac, kako ga je nazvao Sveti Vladika Nikolaj Velimirović. A Naš!
Imate li, ljudi, vi neku mjeru i granicu u prisvajanju tuđeg. Nema šanse da je Njegoš bio toliki Srbin. Možda je gajio njeke simpatije prema vama jer ste se, kako je on jednom rekao, baš narobovali a drugo ništa. Vi čak i taj period ropstva pokušavate popunit crnogorskom istorijom. Zaista odvratno. Šta mu to sve ne namećete. On je bio normalan čovjek a neki tajnovidac ili staklorezac. Kakva imena?
Sloveni su se narobivali u toj izjavi. Što se tiče „srpstva“ lako je to iščitati što je Njegoš pisao i mislio a npr. može se ići i ranije na strica mu Petra.
Idi liječi se.
Odakle ovoliko poturica u srbskim zemljama?! ceracemo se jos lazljivi turcine.
Njegos je bio Srbin srcem, umom i dusom. Vi poturice mozete samo lizati lance vasih gazda sa zapada i budite zahvni njima sto trenutno vladate mimo volje velike vecine crnogoraca, tj srba! vecih lazova i kukavica od vas nema.
Da je Njegoš mnogim drugim narodima, okruženja i svijeta, znali bi šta bi i kako sa njim.
Slovenci imaju samo jednog malog Prešerna – pa se kunu njime i podižu ga u Nebesa, a mi, Njegoša hoćemo da dijelimo, iako je jasno da samo Srbima pripada!
Da, samo Srbima pripada, ali svim Srbima, jer je Zec Zec, pa ma iz koje šume da je istrčao…
“Kao što je boginja mudrosti Atina nastala iz Zevsove glave, tako je i Njegoš izrastao iz glave cijelog srpskog naroda. – Možda bi narod trebao više da pojmi k srcu ove sintagme. Znači, ne bi trebalo da bude polemike: ,,Za ili protiv Svetog Njegoša?“ – 200 godina, jubilej, neka bude ZA!