Nova knjiga poezije Đorđa Brujića

Nova knjiga poezije pjesnika Đorđa Brujića „Sveća i slovo“ objavljena je u izdanju Književne zadruge Srpskog narodnog vijeća iz Podgorice.

Osnovna tema nove poetske knjige Đorđa Brujića, kako je ocijenio recenzent dr Duško Babić, književnik i upravnik Srpske književne zadruge iz Beograda, jeste potraga pjesnika za duhovnim skloništem u svijetu nestalnih, obespokojavajućih istina.

„Naglašeno lične, najvećim dijelom ispovjedne, ove pjesme svoju osnovnu inspiraciju nalaze u doživljaju obesmišljenosti i obeskorijenjenosti lirskog subjekta i tinjajućoj vjeri da u svijetu „nedostojnom i sna i jave“ postoje putevi izbavljenja. Pjesnik sebe (a preko sebe i čovjeka uopšte) sagledava u stvarnosti koja mu liči na neki „tuđi arhipelag“, u zaglušujućoj praznini „buna i komešanja“, gdje je atrofirala ljudska potreba da vlastito postojanje uzdiže ka smislu i ontološkom utemeljenju“, ocijenio je Babić.

On ističe da „u ovom značenjskom kontekstu treba razumjeti naslov knjige – Sveća i slovo, gdje obje punoznačne lekseme dobijaju slojevitu asocijativnost, pri čemu se ukrštaju lično-ispovjedni i nacionalno-istorijski značenjski signali, sa preferencijama da se profano i čulno uzdigne do religijskog i sakralnog“.

„I „sveća“ i „slovo“ dolaze iz tradicije hrišćanske duhovnosti i zaokružuju duhovni prostor utoljenja „gladi za sobom“. Uporedo sa asocijacijama na zapaljenu hramovnu svijeću, koja simbolizuje jedinstvo života i smrti,  predaka i sinova, ovdje se neprestano vraća slika pjesnikove duše kao plamička koji se odaziva nebeskoj svjetlosti –  Bogu, suncu, zvjezdanom nebu –  odakle nas gledaju „naše oči bespomoćne“.

Sklonjen i umiren, u egzistencijalnoj nevidjelici, pjesnik bdi kraj „svoje svijeće“ i čeka „dodir slova“. Tako tuđi i pustošni svijet postaje – makar na trenutak i makar samo u riječima –  hram, „duhovna kuća“, sloboda u svojoj punoći“, smatra Babić.

Babić, pored ostalog ističe, „da je utisak je da okretanje strogim versifikacijskim obrascima u ovom slučaju nije rezultat samo promjene postupka nego i drugačijeg doživljaja stvarnosti, fragmentarizovane i rasute u nepreglrdnom mnoštvu svojih pojavnih oblika“.

Đorđe Brujić, književnik, pjesnik i književni kritičar, rođen je u Karlovcu, 7. decembar 1967. godine.

Do sada objavio knjige poezije: „Novi pusti dani“, Obodsko slovo, Podgorica (1996), „Strah od šuma“, Narodna knjiga, Beograd (2001), „Uputstvo za putovanje“, Srpsko kulturno društvo Prosvjeta, Zagreb (2004), „Kuća na ledu, Udruženje književnika Crne Gore, Podgorica (2008), „Ulica za samoću, Književna zadruga Srpskog narodnog vijeća, Podgorica (2011), „Poslednjeg dana veče, Književna zadruga Srpskog nacionalnog savjeta, Podgorica (2016). Priredio je: „Savremeno pjesništvo Srpske Krajine“ (Izbor iz savremene poezije Srba iz Hrvatske), Knjiga Stvaranja, Podgorica (2002) i „Izbor iz ruske poezije druge polovine 20. vijeka“, Stvaranje, Podgorica (2008).