Od čega je „daevječnica“, ako se može može „odnijeti“ u drugu državu? Kako je ekonomski tigar preko noći „prestao da postoji“?!

Piše: Kosta Nenezić

Rukopis svakog od nas je reflekcija naših osobina. Odraz u ogledalu onog što tvorimo i hranimo unutar sebe. Isto kao što ne postoje identične brazde na jagodicama prstiju dva čovjeka, ili kriminalističkim rečnikom rečeno papilarne linije, tako ne postoje ni dva ista rukopisa.

A ovaj koji ostavlja tragove na zidovima u našoj najsjevernijoj opštini, odgovara onom koji je ispisao „Svjedoka Božije ljubavi“, koji je oskrnavio bilbord sa likom blaženopočivšeg patrijarha Pavla, koji je oslikao Pavla Đurišića i Dražu Mihailovića u Beranama, koji priželjkuje Srbe na traktorima, a Muslimane u Srebrenici, koji „ne da Crnu Goru“ uz povik „Za dom spremni“.

Ovakvi podli istupi odlazećeg režima vraćaju nas u njihovo omiljeno vrijeme partizana i četnika, s tim što je njihov rad inspirisan onim trećima, Njemcima.

Podlost koja se sije na ulicama Crne Gore, a kuva za današnji ničim izazvani opozicioni skup, može se mjeriti sa događajem poznatim pod nazivom: „Incident u Glajvicu“, kada su njemački vojnici odjeveni u poljskim vojnim uniformama napali Njemačku i započeli Drugi svjetski rat.

Dok DPS zvanično priznaje poraz, istovremeno sije ambroziju u harmonično-šarolikoj cvjetnoj bašti.
Do 30. avgusta, Crna Gora je bila ekonomski tigar na Balkanu, garant mira i stabilnosti u regionu, a već sutradan po riječima režimskih medijskih trovačnica prestala da postoji.

Čak je i jedan odlazeći ministar smatra mobilnom državom, koja se svakog trenutka može odnijeti u susjednu državu. Zbilja, od kakvog materijala je tridesetogodišnja pohara gradila državu, da bi se za samo jedan dan urušila.
Ako stubovi jedne države zavise od nečijih porodičnih stabala, koje pri tom, rađaju otrovne plodove, onda ne treba ni da postoji. No, 30.8. je pobijedio jasan princip, koji u sebi sublimira crkve, katedrale, džamije, ljude i najzad, Crnu Goru. Koji neće dati ove svetinje onima kojima su jedine svetinje novac i privatni interes.