Od sveštenika do vojvode – Momčilo Đujić

Momčilo Đujić rođen je u selu Kovačić kod Knina 27. februara 1907. godine. Ime je i sam dobio po vojvodi Momčilu srpskom srednjevekovnom junaku možda i tako ukazavši mu na ulogu i naslutivši titulu koju će i sam da ponese. Nakon završetka bogoslovije u Sremskim Karlovcima izdaje zbirku pesama „Emilijad“ i ubrzo biva rukopoložen za sveštenika u naselju Strmica nedaleko od rodnog mesta. Odmah nakon atentata na kralja Aleksandra u Marseju pridružio se četničkom udruženju Koste Pećanca. Nakon invazije na Jugoslaviju, kao komandat Dinarske divizije predvodio je odbranu mjesnih Srba od hrvatskog ustaškog režima.

Ova fotografija je nastala krajem 30-tih godina, nakon što je vojvoda završio Srpsku pravoslavnu Bogosloviju u Sremskim Karlovcima kao jedan od najboljih učenika 1931. godine i nakon što je rukopoložen za sveštenika 1933. godine u svojoj prvoj parohiji, u selu Strmica, nedaleko od Kovačića

Na slici vidimo i vojvodinu decu, Sinišu rođenog 1934. godine, i blizance—sina Radomira i kćerku Radojku.

Kasnija dešavanja i užasi Drugog svjetskog rata i genocid nad srpskim narodom od ovog sveštenika napravio je stvorio vojvodu u pravom smislu te reči, čoveka koji nije štitio samo svoje parohijane već čitav srpski mnogostradalni narod u tom podneblju, bio im je jedina brana od ustaške kame. Sveštenik koji je ostavio epitrahilj, a uzeo pušku da spreči odlazak svog naroda u logore i sigurnu smrt.

Ostaće upamćeno za sva vremena da tamo gde je ratovao i organizovao vojsku vojvoda Đujić tamo je srpski narod opstao i izbegao hrvatske pokolje, jame, logore za decu, mučenja i klanja.

Izvor: Vidovdan portal