Ogoljeno zlo imperije

Sinonimoma za aposlutizam francuskog kralja Luja XIV istorija pamti po frazi: “Država to sam ja“. Nedavnom izjavom da: “Slobodni izbori nijesu nužno uvid u istinsku demokratiju“, američki državni sekretar Džon Keri na putu je da na sličan način obezbijedi svoje mjesto u istoriji i da on i zemlja koju predstavlja ostanu upamćeni kao prvi sinonim za nemoral, cinizam, licemjerje i ogoljeno zlo.

Sledećeg dana Keri je nastavio u istom tonu, izražavajući otvoreno divljenje hordama kriminalaca, huligana i fašista, koji su nedjelju dana ranije polititičku impotenciju političkih predstavnika njihove ideologije da legalno osvoje vlast na izborima, pokušali kompezovati krvavom revolucijom. Tako se drugi čovjek američke imperije duboko divi fašističkoj ikonografiji prisutnoj na kijevskim ulicama, direktnim TV prenosima prebijanja i ponižavanja državnih tužilaca, pozivima na javni linč neistomišljenika, zabrani dvije političke partija za koje glasa većina građana i zabrani upotrebe jezika kojim govori većina populacije.

„U Ukrajini ste imali tu nevjerovatnu kleptokratiju, bez istinskog predstavljanja, bez glasa za opoziciju, bez bolje volje da se opozicija sasluša, već su umjesto toga opozicionari hapšeni. To nije demokratija.“ – nastavlja Keri u jednom dahu, dok u isto vrijeme ono što sebe danas naziva Vrhovnom radom Ukrajine zloupotrebom kartica kidnapovanih, zlostavljanih i na nepoznatoj lokaciji zatočenih poslanika Komunističke partije obezbjeđuje lažni kvorum za štancovanje fašističkih zakona, kao što je onaj o zabrani upotrebe ruskog jezika i zabrani Komunističke i Partije regiona. Polazeći od istorijske analogije  može se reći se da je zadah spaljenog rajhstaga danas povampiren u zdanju koje se nekada zvalo Vrhovna rada Ukrajine.

Formalni povod protesta, koji su sada prerasli u pravu fašističku revoluciju bila je odluka tadašnje vlade Ukrajine da odustane od sporazuma o pridruživanju sa Evropskom unijom, pošto zapadne sile nijesu bile u stanju obezbijediti ni polovičnu kompezaciju godišnjih gubitaka ukrajinske privrede uzrokovanih spornim sporazumom. Umjesto da 20 milijardi investiraju u ukrajinsku privredu, američka imperija zla svega nekoliko procenta ove sume transferisala je impotentnim političarima ukrajinske opozicije i lokalnim kriminalnim, terorističkim i fašističkim grupama, da kroz krvavu revoluciju realizuju njihove imperijalne ciljeve. Nažalost postoji još mnogo Ukrajinca koji zaslijepljeni mržnjom i zavedeni jeftinom propagandom ne prepoznaju danajske darove zapada i čini se da će baš oni biti najveći gubitnici raspleta tamošnje krize.

Na kraju primjenjujući elementarnu logiku na zvanične stavove američke administracije, koje istovremeno slijepo slijedi Evropska unija, ispada da su pored ukrajniskih fašista glavni nosioci demokratije u svijetu sirijske radikalne islamske terorističke grupe sklone kanibalizmu i pedofiliji, mračni neofeudalni teokratski režimi Bliskog istoka, vojna hunta u Egiptu i kosovska narko-mafija. Ako ikada vlada SAD sa liste “demokratskih“ država skloni Crnu Goru, počeću da vjerujem da za nas kao društvo ipak možda ima nade.