Otvoreni Balkan samo malo drugačije
1 min readPiše: Batrić Babović
Srbija je centralna balkanska država. Postavlja se pitanje šta zapravo želi postići inicijativom Otvoreni Balkan? U njenom narodu davna 1999. godina još nije zaboravljena. Živi su zvuci sirena, vazdušni napadi, sprečavanje humanitarne katastrofe proizvodnjom iste, osiromašeni uranijum, žrtve u Murini, mala Milica Rakić i Marica Mirić…
„Oprostiti možemo ali zaboraviti ne smijemo“ govorio je patrijarh srpski German za Jasenovac, najveće stratište srpskog naroda u NDH. Danas, skoro osamdeset godina nakon genocida od vodećih srpskih istoričara dolaze inicijative za srpski Jad Vašem.
Sa druge strane, važno je istaći da je istorija Kosova i Metohije u srpskom narodu duga više od jednog milenijuma. Srbi na Kosovu i Metohiji imaju Kosovski Zavjet i Hristovu Crkvu. Mitove na svetoj zemlji prave drugi. I to od skora i na labavim temeljima, zaboravljajući da je oteto prokleto i da američki dolar nije Bog. Materijalna šteta nakon bombardovanja Srbije i Crne Gore 1999. godine procijenjena je na 100 milijardi dolara. Gubitak nanijet Srbiji i Crnoj Gori ekonomskim sankcijama devedesetih godina iznosi 150 milijardi dolara. Prodajom finansijskog tržišta Srbije napravljen je dopunski odliv od 50 milijardi dolara. Crna Gora je 2006. godine postala privatna država. Vjeruje se da je sve urađeno sa ciljem da se stvori konačna pretpostavka da se definitivno riješi status Kosova i Metohije. Naravno , u korist politike SAD i kolektivnog Zapada. Sve je osmislio, rukovodio i napravio ideolog slogana Otvoreni Balkan. Uranijumske procjene su nedostupne i imaju visoki stepen tajnosti. Bitno je naglasiti da pored osiromašenog uranijuma postoje milijarde biološko -hemijskih nepoznanica sa prolongiranim dejstvom na živi organizam, životnu sredinu i potomstvo.
Pored nabrojanog uranijumskog kompleksa koji čeka povoljnosti za objavu, tu su Ahtisarijev plan iz 2006/2007. godine koji je Vlada Srbije odbacila, pristanak Borisa Tadića na misiju EULEKS, tehnički sporazumi koje je potpisao Borko Stefanović sa Editom Tahiri o predaji nadležnosti tzv. Kosovu u oblasti matičnih knjiga, carina, katastra, diploma, administrativnih prelaza i regionalnih predstavljanja. Došao je april 2013. godine i sa njim Briselski sporazum. Vučićeva vlast je krunisala američke inicijative i evropske puteve regiona. Uslijedio je zatim Vašingtonski sporazum 2020.godine kao nastavak ogoljene antisrpske politike. Trostrano gledanje, ali protiv sebe i istorijskog sopstva.Moguće je da nužda mijenja zakon,ali na sceni su samo pragmatizam i makijavelizam američke politike sa “ povezivanjem “ bliskoistočnih i kosovsko – metohijskih nespojivosti i nepovezanosti. A na kraju svega ime inicijative Otvoreni Balkan. Izgleda sa jedinim ciljem, a to je oprati svoju ulogu od 1990. do 2023. godine. U konačnom Amerikanci i posredno EU, pokušavaju da amnestiraju sebe odgovornosti za raspad SFRJ i kršenja međunarodno-pravnih normi. Da bi se sve to potvrdilo u praksi potreban je potpis predsjednika Srbije. O perspektivama potpisa govoriće buduće vrijeme. Hašim Tači i Kadri Veselji sa bilborda pored auto puta Ibrahim Rugova posmatraju prolaznike i simbol paravojske iznad Mališeva kojom su nekad komandovali,a istorija tzv. Kosova piše se od bombardovanja SRJ. Srbi na Kosovu i Metohiji žive kao logoraši u Treblinki ili glavni junaci u “ Psihološkim beleškama“ Dragana Krstića. Krajputaši tzv. OVK gdje je poginula albanska mladost i porušena srpska groblja liče na zatvorena vrata davnog komšijskog suživota. Košare i Paštrik u albanskoj i srpskoj viziji liče na ludnicu, a Račak i Radonjićko jezero na krematorijum.
Može li biti gumica za brisanje svega iz prošlosti nit Otvorenog Balkana? Šta suđenjem 25 godina kasnije Tačiju i Veseljiju u Hagu dobija okupirano Kosovo sa Metohijom? Standard pa status ili status bez standarda? Mogu li zajedno da žive sve nevine žrtve na Kosovu i Metohiji i tajne Žute kuće? Kolika je razlika između ranijih i sadašnjih privremenih vlasti u Prištini? Šta je uloga Bondstila na Kosovu i Metohiji? Liče li autoputevi Arben Džaferi i Ibrahim Rugova? Liče li Ohridski Sporazum i Otvoreni Balkan?
Malena Mirdita iz Prizrena koja je rođena 2000. godine na plaži Liman u Ulcinju nije znala nijednu srpsku riječ. Nezlobiva i nježna govorila je da se tamo jako teško živi. Sa njom je bio Ilir, konobar koji je znao srpski jezik. Najbolja duša koju sam vidio u svom životu. Šankerica i konobar nisu znali ništa o istoriji drevnog Prizrena, ali su znali engleski jezik do perfektnosti.
Balkan zaista jeste otvoren. Ali čijim ključevima i ko je tvorac brave pokazaće se uskoro.
Dok ne porastu Iliri i Mirdite na Kosovu i Metohiji neće biti svjetlosti. Vučić, Rama, Abazović i Kovačevski peru prozore američke istorije na brdovitom Balkanu. Sve to rade potpisima u koje ne vjeruju, ali im daju upotrebnu vrijednost i nešto duži rok političkog trajanja!