Pajsije – novi arhijerej dioklijski

Piše: Katiheta Branislav Ilić, urednik portala Kinonija

Svetoduhovska blagodat izlila se na našu pomesnu Crkvu i svekoliku vaseljenu, u nedelju pred Vozdviženje, 22. septembra 2024. leta Gospodnjeg, u tajni hirotonije najbogoljubivijeg arhimandrita Pajsija (Đerkovića), za episkopa bogomčuvane drevne episkopije dioklijske. Pod svodovima zavetnog spomen-hrama Svetog Save na Vračaru, predstojatelju Srpske Crkve sasluživalo je dvadeset i osam arhijereja, pedeset i pet prečasnih prezvitera i sedmorica časnih đakona.

Prema rečima molitava koje predstojatelj proiznosi u Tajni hirotonije, crkvena punoća se moli da Bog novog arhijereja pokaže svetim i ukrašenim svakom čestitošću, da bi bio dostojan da moli od Boga sve što je za spasenje naroda koji mu bude poveren, da bude putovođa slepima, svetlost onim u tami, vaspitač nerazumnima, učitelj mladima, da bude svetionik svetu i da u ovome životu usavršava duše koje mu budu poverene. Tekst molitava u Tajni arhijerejske hirotonije ukazuje i da se novi episkop Crkve Hristove na tu uzvišenu službu postavlja da služi svetu Liturgiju na mestu i po obličju Hristovom, jer sveta Liturgija je projava Carstva nebeskog ovde sa nama i među nama.

Nama ljudima je savršena Svetotrojična ljubav dostupna isključivo kroz Bogočoveka Hrista Koji je kao – Prvorođeni među mnogom braćom, došao da daruje im život večni (Jn 17, 2) i da ga imaju u izobilju (Jn 10, 10). Na Golgotskoj gorkoj steni On postaje Veliki Arhijerej i svedok ljubavi koja je jača od smrti. To je jemstvo da nije došao da mu služe nego da služi (Mk 10, 47); da bezostatnim služenjem „ispuni Pismo i svaku pravdu“ (sr. Mt 3, 15) jer κένωσης Njegov – Liturgija je Koju On služi i na kojoj Sebe Prinosi na žrtvu živu i sveobuhvatnu za život sveta. To je Hristos Spasitelj, a Njegova živa ikona na zemlji je episkop koji na mestu Božjem stoji, kako uči Sveti Ignatije Bogonosac.

Novohirotonisani Episkop dioklijski g. Pajsije, iako po godinama mlad, u arhijerejsku službu stupa imajući iskustvo monaškog života u opštežiću. Kao vredna pčela sakupljao je duhovni med i sticao visoko obrazovanje, počev od Cetinjske bogoslovije, Bogoslovskog fakulteta Aristotelovog Univerziteta u Solunu, preko Beča, Sankt Peterburga i Londona. Na monaškom postrigu dobio je ime po Svetom Pajsiju Janjevcu, patrijarhu srpskom, toj svetloj ličnosti čiji primer svaku hristoljubivu dušu uči revnosti, ljubavi i knjigoljublju. Ne zaboravimo, Sveti Pajsije je u ličnosti arhimandrita Vasilija (Jovanovića), potonjeg mitropolita, a danas, Svetog Vasilija Ostroškog, prepoznao dostojnog služitelja u arhijerejskom dostojanstvu, a sledujući toj istini, verujemo da su molitve ovog bogougodnika upravile i duhovne korake mladog Pajsija arhijereja dioklijskog.

Novom arhijereju dodeljena je drevna titula koju su kao vikari mitropolita crnogorsko-primorskih, nosili njegovi prethodnici, počev od Episkopa Jovana (Purića), Episkopa Kirila (Bojovića), do Episkopa Metodija (Ostojića). Titula dioklijskih arhijereja ukazuje na istorijski kontinuitet i neprekinutost trajanja ove drevne episkopije na prostorima Svetosavske zetske eparhije, a današnje Mitropolije crnogorsko-primorske. Pajsiju, novom dioklijskom arhijereju, želimo da njegovo episkopsko služenje bude plodonosno, da u svom biću sačuva Svetoduhovsku blagodat primljenu u Tajni hirotonije, kako bi osnažen i prosvetljen Duhom Svetim obrađivao duhovni Vinograd Gospodnji.

Izvor: Kinonija