Petar Petrović svom ocu kralju Nikoli: Gotovi smo da damo sve za milu domovinu, Srpstvo i Slovenstvo
Kralj Nikola sa sinovima / Foto: dlib.me
U ime svoje, oficira, podoficira i redova hrabroga zetskoga odreda čestitam Ti, Gospodaru, imendan sa toplim molitvama za Tvoje dragocjeno zdravlje i dug život i za konačno ostvarenje Tvojih vazdašnjih želja za korist Crne Gore, srpstva i slovenstva, ovako je najmlađi sin Kralja Nikole, Petar, 1912. godine sa položaja čestitao imendan svom ocu, kralju Nikoli.
,,Cetinjski vjesnik“ je 9. decembra 1912. godine objavio čestitku Petra Petrovića, zastupnika komandanta Zetskog odreda, koji je putem depeše svom ocu naglasio da je spreman učiniti sve za Srpstvo i Slovenstvo.
– Gotovi smo svi, Gospodaru, na Tvoju zapovijest da učinimo sve ono što smrtni učiniti mogu za korist mile domovine i kličemo: “Živio slavni gospodaru i Vrhovni komandantu!“, citirao je cetinjski list najmlađeg sina kralja Nikole u 105. broju iz 1912. godine.
* U ,,Cetinjskom vjesniku“ su u svakom broju bile rubrike Srpstvo i Slovenstvo u kojima su se pratila sva važna dešavanja i vijesti značajne za Srbe iz svih krajeva, oslobođenih i neoslobođenih, kao i važne vijesti iz slovenskih zemalja.
Pročitajte još:
Bio par puta na njegovom grobu u Meranu, Južni Tirol, Italija. Svjetlopisao krst u spomen ploču i dodao na Vikipediju to.
Nazalost , sinovi Kralja Nikole, najblaze receno nijesu bili dorasli izazovima koji su bili pred CG i njenim narodom.
Ponasali su se neodgovorno, raskalasno, razuzdano i nedolicno pozicije kojoj su pripadali.Tako je to kad se nesto ne zaradi nego dobije na tacni i kad nijesi dorastao izazovima.
Ovo sto pisu, ako pisu su samo prazne rijeci, a djela ili nedjela su im drugacija.
Inace sva ta srbovanja su bila samo poza i pusta zelja za prevlasti, megalomanija.
O tome ima dovoljno svjedocanstava. Jos od sporazuma Mirka Petrovica sa Obrenovicima. nista novo do danas.
U knjizi „Kako je Crna Gora zavedena za Goleš planinu“, Beograd 2010 (prvo izdanje Njujork 2017), Stevo Bogdanović, svedok i povremeni učesnik u nekim od događanja, piše da knjaz Petar, onaj koji se u ovome tekstu izjašnjava kao “spreman učiniti sve za srpstvo i slovenstvo”, treći sin kralja Nikole, “kao komandant Lovćenskog odreda, sa sedištem u Budvi, pod topovskim cevima austrijske flote, priređuje zabave i koncerte na kojima se sviraju austrijske i bugarske himne; traži po Paštrovićima i po Grblju ‘velikosrpsku propagandu’ i progoni i hapsi čestite Srbe; drži telefonsku vezu između Budve i Kotora; priređuje bankete austrijskim oficirima i pregovara sa austrijskim pukovnikom Hupkom naočigled crnogorske vojske i srpskog grbaljskog stanovništva; podržaje stalnu, direktnu vezu između Beča i Cetinja”.
Istoričar Slobodan Jarčević, autor knjige Bivši Srbi Crne Gore, Beograd 2012, ispričao je ovom komentatoru da je, dok je radio na toj svojoj knjizi, naišao na podatak o postupcima knjaza Petra prema svojim oficirima i njihovim ženama. Naime, Petar je pružao priliku svojim oficirima da pozovu u posetu svoje žene, pa ih je “iznenada” slao da obiđu položaje a žene zadržavao i dovodio austrijske oficire da se sa njima “druže”. Kaže Jarčević da ga je sramota bilo da taj podatak saopštava u svojoj knjizi, ali se sada, kad vidi kakvim se sredstvima služe crnogorstvujući istoričari u svome “ratu” protiv Srbije, kaje što taj podatak nije objavio.
O tome kako je “odmah u početku rata austrijska vojska, svakako prema ranijem sporazumu između Beča i Cetinja, evakuisala Paštroviće, Budvu i veći deo Grblja”, kako se knjaz Petar “sa svojim štabom i svojim policijskim aparatom, još u avgustu 1914. nastanio u Budvi”, te da su “Paštrovići, Budva i veći deo Grblja privremeno prešli iz austrijskog ropstva pod tiraniju i teror cetinjskog dvora”, o vremenski bliskim događajima pisao je Stevo Bogdanović prema svedočenju izvesnog S. Mikijelja, Srbina iz Grblja:
“Kad je rat počeo, mi smo verovali da uz Srbiju, koja je pregnula da pod cenu najvećih žrtava oslobodi i ujedini naš srpski i jugoslovenski narod pristaje i Crna Gora, da i ona, prema svojim skromnim sredstvima i prema svojoj snazi, sarađuje na tom velikom nacionalnom delu. Tako je mislilo srpsko bokeljsko stanovništvo, tako su… mislili i crnogorski vojnici… ali tako nisu mislile cetinjske vojne i policijske snage, a naročito nije mislio komandant Lovćenskog odreda… knjaz Petar… Čim je… stigao u Budvu, pored vojne vlasti, koja mu je pripadala… uzeo je u svoje ruke i administrativnu, policijsku vlast nad stanovništvom posednutih primorskih krajeva i zaveo jedan strašan teror, identičan austrijskom teroru. Teror, kakav je samo Austrija mogla želeti! Sumnjičenja, optuživanja, zlostavljanja i hapšenja bila su na dnevnom redu. Svaki ispravni i čestiti Srbin, sa širim pogledima na srpsku i jugoslovensku stvar, bio je kinjen, gonjen i zlostavljan… Za jednu lepu reč o Srbiji išlo se smesta u zatvor… I pesme, mnoge naše patriotske pesme, bile su zabranjene… Nisu se dobro proveli ni oni naši dobrovoljci, koji su se kao austrijski vojnici predali srpskoj vojsci, ili iz austrijske vojske prebegli u Srbiju pa došli u Crnu Goru radi viđenja svojih. Još gore od ovih prolazili su oni, koji su hteli da idu, da se vrate u Srbiju”.
Dobro baratate Photoshopom mora se priznat’ ! Hahaha prave ste 85tice kad vjerujete u ovo ????
Aha, pogotovo što je imendan po katoličkom kalendaru 6. Decembra a ne 19 kad je Nikoljdan. Što bi braća Hrvati rekli: krivotvorina.
A 6. decembar – to je u redu, tada je važilo staro računanje vremena. Tek deset godina kasnije prešlo se na novo računanje.
To je Istina, Ilija….
Neki Nemaju Kad da Misle….
Ono što preci napisaše, potomci ni pročitat ne znaju.
Sve je normalno, samo ti nijesi, moj Strviša!
Velika narodna skupština ujedinjenja – održana 29. oktobra 1813. blizu Kotora – navodi u svojoj odluci da su se „Crna Gora i Boka Kotorska, prožete patriotizmom i jednakim religioznim osjećajem i čašću, Božijom pomoću borile za oslobođenje i oslobodile se”, te se zavjetuju:
„SVOJOM KRVLJU I ŽRTVAMA, JEDNA DRUGOJ SE ZAKLINJU GOSPODOM BOGOM NA VJERNOST I STALNU UJEDINJENOST U SVAKOME SLUČAJU I DOGAĐAJU”.
Evo to moj anonimni četniku da vidis kada se ujedinila Crna gora sa Bokom, valja se.
Slaviša, Rode,
Nije to teritorijalno (da ne kažemo: „državno“) ujedinjenje, radilo se o komšijskoj solidarnosti „U SVAKOME SLUČAJU I DOGAĐAJU”, u nekoj nevolji, ne dao bog.
I tada Baoša bi zetski herceg, ali ne htjede zajedno sa carevim ubicom knezom Vukanom stupiti u boj protiv Turaka, a malo gdje Srblji bitku dobiše bez Crnogoraca i Brđana“.
Tako zapisa vladika crnogorski 1754
Znači Brđani nisu Crnogorci.
Brdjani su se sjedinili sa Crnogorcima sto je bilo i normalmo kao i Primorci.