Pjesnik srpske ratne epopeje: Milutin Bojić

Na današnji dan, 8. novembra 1917. umro je srpski pisac Milutin Bojić, autor „Plave grobnice“ – poeme o masovnom sahranjivanju srpskih vojnika u more, trajnog poetskog spomenika tragedije srpske vojske u Prvom svjetskom ratu poslije povlačenja preko Albanije. Studirao je filozofiju i pedagogiju u Beogradu.

Učestvovao je u balkanskim ratovima i u Prvom svjetskom ratu. Poslije povlačenja preko Albanije radio je kao državni službenik na Krfu i u Solunu. Umro je od tuberkuloze u 25. godini i sahranjen je na solunskom groblju Zejtinlik. Napisao je četiri knjige pjesama i više drama, uključujući „Kraljevu jesen“ i „Uroševu ženidbu“.

Iako je umro izrazito mlad, u 25. godini života, Bojić je ostavio neizbrisiv i dubok trag, prvenstveno kroz pjesmu „Plava grobnica“, kojom je sačuvao zauvijek uspomenu na epopeju i stradalništvo srpske vojske u Prvom svjetskom ratu, opisujući nepreglednu „plavu grobnicu“ kod ostrva Vida.

Svoju pjesničku viziju srpske ratne epopeje sabrao je u zbirci pjesama „Pesme bola i ponosa“ od nevjerovatnih 34 pjesme, štampane još tokom rata u Solunu, neposredno pred svoju smrt, 1917. godine. Sahranjen je na vojnom groblju u Zejtlinliku, ali su njegovi posmrti ostaci prenijeti u Beograd nakon oslobođenja.