Plivanje za Bogojavljenski krst na Listi nematerijalnog kulturnog nasleđa Srbije

Šest elemenata „živog nasleđa“ Srbije – sarački zanat, ćurčijski zanat, izrada veza „štampujit“, mavanje kumbara, sviranje na tamburici samici i plivanje za Bogojavljenski krst upisano je u Nacionalni registar nematerijalnog kulturnog nasleđa.

Sarački zanat obuhvata skup znanja i veština u vezi sa pripremom materijala i izradom predmeta od kože, prvenstveno za potrebe konjarstva.
Ćurčijski zanat obuhvataskup znanja i veština prerade i obrade kože i izrade predmeta od krzna i kože.
„Štampujit“ je vrsta veza koji se izvodi tehnikom omčastog boda na plišu, a kojim se u Negotinskoj Krajini i priobalju Dunava najčešće ukrašava svečana ženska nošnja.
Mavanje kumbare – običaj paljenja pokladnih vatri u Sirinićkoj župi u okviru praznovanja Belih poklada (Pročke), kao i plivanje za Bogojavljenski krst – običaj plivanja na otvorenim vodama, u rekama i jezerima, na praznik kojim se obeležava dan Hristovog krštenja, upisani su kao elementi „živog nasleđa“ iz domena društvenih običaja i praksi, piše Sputnjik.
U Nacionalni registar upisana je i izvođačka praksa sviranja na tamburicama / samicama (tamburicama-samicama) – četvorožičnim dvoglasno štimovanim tamburama koje predstavljaju deo kulture srpskog dinarskog stanovništva doseljenog na prostor Srbije.
Odluku o upisu doneo je Nacionalni komitet za nematerijalno kulturno nasleđe na osnovu zaključaka Komisije za ocenu predloga za upis u Nacionalni registar nematerijalnog kulturnog nasleđa, koja deluje u Etnografskom muzeju u Beogradu.
U Nacionalnom registru nematerijalnog kulturnog nasleđa već se nalazi 57 elemenata.