Počinje Festival filmskog scenarija Vrnjačka Banja

Festival filmskog scenarija u Vrnjačkoj Banji svečano će biti otvoren večeras projekcijom filma „Enklava“ Gorana Radovanovića, a do 18. avgusta u glavnom takmičarskom programu biće prikazano 16 ostvarenja.

Selekciju Ivana Velisavljevića čine ostvarenja snimljena sa minimalnim budžetom (Petlja, Unutra, Of, Psiho-seansa, Žigosana), zatim festivalski filmovi (Enklava, Amanet, Travelator, Otvoreni kavez, Ničije dete, Spomenik Majklu Džeksonu), ostvarenja namenjena bioskopskoj publici (Peti leptir, Mali Budo, Gorčilo) kao i mešavine TV i filmske produkcije (Bez stepenika, Branio sam Mladu Bosnu).

Prvu, drugu i treću nagradu za najbolji scenario dodeljuje žiri: filmski urednik Dragan Jeličić, pisac Vladimir Kecmanović i reditelj Milan Todorović.

Biće dodeljeno i novoustanovljeno priznanje novinara Slavko Lazarević, a tokom festivala biće predstavljena i biografija tog filmskog novinara, komentatora i kritičara.

Festival, 39. po redu, ove godine može da se pohvali i jednom svetskom premijerom i to filma „Amanet“ u režiji Nemanje Ćipranića, koji će se naći u selekciji predstojećeg Međunarodnog filmskog festivala u Montrealu.

Među 16 ostvarenja četvoro scenarista su osvajali prve nagrade na Festivalu u Vrnjačkoj Banji (Srđan Koljević, Dimitrije Vojnov, Saša Radojević i Milutin Petrović), dok je Goran Radovanović, čiji film „Enklava“ otvara manifestaciju, nagrađen drugom nagadom 1987. za scenario za film „Oktoberfest“.

Biće jaka konkurencija, kaže selektor Velisavljević.

U produkcijskom smislu ova godina je „poplava“ debitantskih ostvarenja, može se reći, kada je reč o temama filmova, da je to bila klaustrofobična i angažovana godina, budući da se većina scenarija – priča odvija u zatvorenim prostorima, poput zatvora, psihijatrijskih klinika, operacionih sala, enklava… gde čak i grad biva viđen kao otvoreni kavez.

Većina filmova kritikuje društvenu stvarnost, teme poput društvene podeljenosti na Kosovu i Metohiji i rata u Bosni.

Ove godine se samo dva filma direktno tiču istorije kao žanra, dok se većina bavi savremenošću, dodao je Velisavljević.